Op naar New York

Vandaag is het dan zover, na maanden van voorbereiden gaan we weer naar de USA. De vliegtijden zijn gunstig… om 13.30 uur bestijgen we het luchtruim. Dat betekent … gewoon uitslapen en op het gemakkie naar 020, deze keer in Els haar bakkie.

Na een heerlijk rustige vlucht, drie plekkies voor 2 personen, komen we met een halfuur vertraging om 16.30 uur plaatselijke tijd aan in New York. De douane ging ongebruikelijk snel, in 10 a 15 minuten stonden we al op Trumps grondgebied. Vorige keer duurde het zo’n 1,5 uur dus als dit het gevolg is van “America first” … “America first” …. dan ben ik gelijk voor meneer Trump.

Het huren van de auto daarentegen, duurde ondanks het feit dat we in Nederland al alles geregeld hadden ruim 1,5 uur. Uiteindelijke resultaat is wel een top suv ipv een mid suv. Wat een bak … een KIA SUV V6….. er kunnen 8 personen in.

Het eerste ritje is altijd even lastig. Je bent moe, een vreemde omgeving …. Een waanzinnig drukke weg…. Direct dwars door Manhattan in de spits, drukker kan je het niet hebben. Dat hebben we overleefd dus dan komt de rest ook wel goed. Het is voor ons gevoel al 4.00 uur ,s-nachts dus maar gelijk naar bed, morgen een drukke dag….

Rondreis Amerika 2017

Vandaag is onze vakantie begonnen.

Na een jaartje geen reismee.nl gedaan te hebben, want er was niet zoveel te vertellen over Phuket,

pakken we dit jaar de draad weer op.

Donderdag vertrekken wij voor 3 weken naar Amerika, en gaan daar weer een rondreis doen.

We beginnen in New York daar vandaan gaan we naar Woodstock (Bethel)>Buffalo>Cleveland>

Columbus>Pittsburg>Washington DC en dan weer terug naar New York.

Wout doet de verhalen weer en ik hou me weer bezig met de fotografie!

We wensen jullie weer veel leesplezier en hopen dat jullie weer digitaal meegenieten van onze rondreis.

Liefs,

Sylvia en Wout

XxX

Terug naar atlanta

Vandaag onze laatste dag in Amerika. Dat betekent zonder ontbijt ( zie gisteren) op weg naar Atlanta. Hadden we gisteren in ieder geval nog koffie bij het ontbijt, dat hadden we vandaag niet. Tenminste koude koffie beschouw ik als een niet meetellend onderdeel van een ontbijt. Dus gingen we onderweg maar ontbijten voordat we de laatste etappe aanvangen. Je wilt trouwens niet weten hoe verschrikkelijk veel van die zaakjes er zijn in Amerika. Aan iedere weg zitten om de paar kilometer een stuk of 6 of 7 van die zaken.

Ook nu was de weg weer prachtig. We hebben uiteindelijk 2,100 Miles gereden, ofwel ongeveer 3.400 kilometer maar dat waren bijna allemaal prachtige kilometers. Verschrikkelijk veel groen, heuvelachtig en zo af en toe prachtige vergezichten.

De laatste 10 kilometers hebben we file gereden. Kunnen we al vast wennen voor als we weer thuis zijn. Wat ook enorm is opgevallen is dat verschrikkelijk veel mensen bellen met de telefoon in de hand terwijl ze auto rijden. Niet zo gek dat ze hier het hoogste percentage met ongelukken hebben. Onderweg hebben we alleen vandaag al twee auto’s en een vrachtwagen in de berm zien liggen. Naar mijn mening omdat ze aan het bellen waren .....

Uiteindelijk kwamen we weer terug bij het hotel waar we onze reis zijn begonnen. Het voelt een beetje als thuis komen. We zijn na een korte rustpauze, nog even lekker gaan eten in een restaurantje in Atlanta downtown. Het restaurantje heet Mary Mac’s tea house en stond goed aangeschreven. Eenmaal daar aangekomen bleek dat het heel beroemd is. Gisteren bijvoorbeeld was LL Cool J er nog, verder hebben er tal van bekenden gegeten, Daila Lama, Richard Gere, american football teams, James Brown en tal van politici.

We zaten net te eten toen kwam er een vrouwtje naar me toe en maar over mijn rug wrijven,bleek ze de Goodwill Ambasador te zijn. Vervolgens ging ze naar Sylvia toe om haar te vertellen dat ze zo’n mooie vrouw is... Tja dat wist ik al ff ..... En ook Sylvia werd lang op haar rug gewreven. Ik heb nog ff gekeken of ze geen brandwonden had anders hadden we nog een schadevergoeding kunnen eisen.

We hebben overigens heerlijk gegeten, ik weer spareribs en Sylvia chicken wings. We snappen dat al die bekenden hierheen komen. Om je vingers bij af te likken. We hebben nog wat Cinnamon Rolls gekocht voor in het vliegtuig.Dat zijn een soort van kaneelachtige broodjes .....om je vingers bij op te eten. Hoeven we dat vliegtuig eten niet te nemen,

Nou mensen .... Het is weer tijd om af te sluiten. Wij hebben een heerlijke vakantie gehad en hebben veel plezier beleefd aan het bijhouden van onze blog. Bedankt voor het meelezen en voor de reacties.

Tot snel in de Nederlandse kou!

Dagje Montgomery

Na een slechte nachtrust, het werd heel warm want airco was kapot, gingen we vol goede moed naar het ontbijt. Daar aangekomen werd onze hoop op een goed ontbijt al snel naar het land der fabelen verwezen. Allereerst is de koffie zoals altijd slap. Daarna hadden we weliswaar brood om in zo’n broodrooster te stoppen, maar verder was er niets. Geen boter, geen beleg, geen jam, geen ..... niets niets niets. Tja wat is dan het continentale ontbijt!!!

Het bezorgde ons echter wel de slappe lach!!! :-D

Dus maar even langs de weg ontbijten. Deze keer kwamen we uit bij Aryas, een keten waar ze broodjes ham, rosbief verkopen. Het lijkt een beetje op ontbijt thuis dus daar moeten we het dan maar mee doen. Daarna snel naar Montgomery want daar zijn we nog niet geweest. We weten ook niet wat we hiervan moeten verwachten. Het blijkt een hele mooie stad te zijn, met mooie witte gebouwen (capitool van de zuidelijke federatie), echter zonder leven. We hebben kilometers rondgereden en niets kunnen vinden waarvan je zegt ...dat is leuk. Dus uiteindelijk zijn we naar de plaatselijke Zoo gegaan, je moet de dag toch doorkomen.

De meeste dieren lagen languit op de grond in de schaduw. Wij liepen er om heen in de zon. Telkens als we een beest zagen keek hij op en zag je hem denken ... wat een sukkels om met deze temperatuur in een dierentuin rond te lopen om te gaan kijken naar liggende dieren. Maar ja, ook wij moesten onze tijd doorkomen en daar hadden wij hen voor uitgekozen. Het was uiteindelijk best even leuk maar de dierentuin zelf stelde niet al te veel voor.

Na afloop zijn we even een biertje gaan drinken op een terras (het 1e buitenterras dat we zijn tegengekomen). ’S-avonds hebben we in een trendy tentje gegeten. Een BBQ tent waar ze die enorm grote sparribs bbq’en. Die zijn me toch lekker!!!

Het was echt een tent waar ook veel zakenlui komen .... ik was geloof ik de enige in korte broek en de enige zonder overhemd ... Hahah. Dan voel ik me juist heerlijk.

Morgen onze laatste reisdag, terug naar Atlanta......

Naar Montgomery AL

We verlaten New Orleans met pijn in het hart. Het is een hele aparte, leuke maar ook vreemde stad, vol met tegenstellingen. Vandaag is ook de langste rit van de vakantie. We gaan vandaag ongeveer 500 km naar het noord oosten, naar Montgomery. Dat is ook de reden dat er vandaag weinig te vertellen valt.

We hadden ons nog een beetje verheugd over het feit dat onze reis de eerste 100 km langs de kust zou gaan. We zouden dan ergens even naar het strand gaan, in een strandtent wat eten en drinken en daarna doorrijden naar Montgomery. De stranden die wij tegen kwamen hadden een aantal overeenkomsten. Ze lagen aan zee, het waren van de prachtige parelwitte zandstranden met hier en daar een palmboom en er waren geen mensen en geen strandtenten. Het uitzicht was ook verre van romantisch. Of je kijkt naar een booreiland, of naar een soort van staalfabriek .... Niet echt plekken dus om je handdoek even uit te spreiden, er op te gaan liggen en bakken.

Dus maar weer ff doorrijden want door het zoeken zijn we toch wel wat tijd verloren. Maar ook de inwendige mens moet nog even verzorgd worden. Wout heeft 20 jaar geleden regelmatig bij de IHOP gegeten, dus laten we daar nu ook eens kijken. Er is weinig veranderd kan ik je zeggen.

’S-avonds kwamen we pas om 17.30 uur aan in Montgomery, even kwartiertje liggen en dan snel naar een pizzeria, een echte ... Niet zo’n afhaalrestaurant met een vergeten tafeltje. Na het eten nog maar even langs de Starbucks en daarna zijn we naar ons mandje gegaan. Na zo’n stukkie rijden ben je best wel moe.

Swamp-tour

Vandaag onze laatste dag in New Orleans. We gaan dus een swamp-tour doen, hetgeen niets anders betekent dan met een platte boot varen door de moerassen van New Orleans. Wij hebben er slechts $ 29.00 voor betaald en dat komt omdat wij er zelf heen zijn gereden. Het ophalen en terugbrengen kost uiteindelijk meer dan de Tour zelf. Maar goed, de swamp-tour dus. Even buiten New Orleans liggen de moerassen waar we doorheen gaan varen. Het ziet er echt prachtig uit, mooie wateren, mooie begroeiing en een serene rust.

Allereerst varen we langs een kleine begraafplaats. Wat opvalt is dat de meesten op een soort van verhoging liggen. De gids vertelde ons dat hij zijn oma inmiddels drie keer heeft begraven. Dat komt omdat de lijken / kisten bij een overstroming, zoals bijvoorbeeld als gevolg van de hurricane Katrina, uit de grond komen. Als het water weer is gezakt liggen de kisten bloot en kan je de betreffende persoon opnieuw gaan begraven. Dat hebben ze liever niet nog een keer dus hebben ze ze nu wat hoger gelegd.

Daarna gaan we dieper de moerassen in,we zien daar vogels, schildpadden en alligators. Het is wel een beetje nep omdat ze die alligators lokken met ..... marshmallows. Daar zijn ze schijnbaar gek op.Ze hoeven niet in het vuur, je voert ze gewoon. Ze volgen de boot ook een tijdje.

Het is er niet diep dus zwemmen zou kunnen, maar ja, als je weet dan een alligator tot zo’n 40 km per uur kan zwemmen dan laat je dat wel. Als ik in vorm ben haal ik de 5 km per uur nog niet eens.... Overigens hoef je niet bang te zijn dat zo’n alligator je levens op gaat peuzelen als hij je te pakken heeft, nee hij dood je eerst en gaat je daarna op zijn gemakje liggen oppeuzelen. Geruststellende gedachte .....

Na twee uur is het al weer voorbij, weer een hoogtepunt van deze vakantie voorbij. We gaan weer naar downtown New Orleans om wat te eten en nog even wat van de sfeer te proeven. Met een beetje kennis van de stad kan je ook al parkeren voor $ 1.50 voor de hele avond ipv de $10.00.per uur die garages vragen. Het is overigens nu niet zo’n gekkenhuis als afgelopen zaterdag, maar dat kwam omdat het op maandag gewoon wat rustiger is. Maar toch .... Het is gewoon een gekkenhuis met echt in iedere zaak wel een band, al liet de gemiddelde kwaliteit van de bandjes vandaag wel te wensen over.

Morgen verlaten we New Orleans weer voor onze laatste tussenstop, Montgomery. Geen idee wat we hiervan moeten verwachten maar Amerika en de verschillende staten hebben ons al zo vaak verbaasd, dat er morgen ook wel weer iets bijzonders zal opdoemen.

Welterusten voor straks en morgen gezond weer op. Of .... Als jullie dit lezen zijn jullie net wakker en gaan wij net slapen ....maar goed ...... Tot morgen ;-)

Varen op de mississippi

Vandaag dus even in alle rust, na de indrukken van gisteren, New Orleans bekijken. Vanochtend bij het ontbijt van schoonpa gehoord dat Feyenoord had gewonnen dus mijn dag kon niet meer stuk, nu dus even zorgen dat die van Sylvia ook niet meer stuk kan. Want 1 van haar wensen gaat uitkomen.

Met een radar/stoomboot over de Mississippi varen.

We gaan met de auto naar de stad, waar het parkeren tot wel $ 10.00 per uur kost. Daar trappen wij niet in, dus rijden we naar de buitenkant van het centrum. We kunnen daar 12 uur parkeren voor $ 3.00. Maar dan moet je wel met een oude historische tram naar het centrum. Dat doen we dus maar,hebben we ook gelijk de toeristische route gedaan. We willen eerst gaan kijken of we met zo’n rader/stoomboot een cruise over de Mississippi kunnen doen en of dat we moeten reserveren. Gelukkig kunnen van vanmiddag om 2.00 uur met de boot mee. Dus hebben we even de tijd om een Starbucks te zoeken, wat winkeltjes te bekijken en om te kijken hoe het leven daar nu echt is.

Starbucks zit in het Marriot hotel, dus even bakkie doen en dan gelijk even naar een schoon toilet. Daarna dus aan de wandel. Wat opvalt is dat er enorm veel zwervers zijn, die liggen, zitten echt overal. Sommige hebben kartonnen borden bij zich met teksten als “to ugly for prostitute” of “I want to get high”. Ze zien er echt slecht uit en hebben vaak ook open wonden. We hebben er tijdens onze wandeling twee meegenomen zien worden door een ziekenwagen.

Verder zien we eigenlijk niets meer dat aan de hurricane Katrina doet denken, je weet wel die hurricane die 10 jaar geleden zo vreselijk huis heeft gehouden hier. Ik heb nog wat filmpjes op You Tube zitten kijken maar dat was echt onvoorstelbaar. Je kunt het nu vergelijken omdat je nu weet hoe het er echt uitziet. De stad ligt grotendeels onder de zeespiegel, het is niet zo raar dat bijna de hele stad blank stond. Nu mogen die Hollanders hier dijken en waterkeringen bouwen. :-)

Wat ook opvalt is dat er veel voodoo winkeltjes zijn die dus ook echt voodoo poppetjes en zo verkopen. Wat er achter zit weet ik niet maar ik wil best een paar poppetjes kopen, ik weet wel wat personen om het e.e.a. op uit te proberen.

Uiteindelijk om 2 uur naar de boot. Er staat een rij,dat wil je niet weten. Maar alles gaat heel geordend en best wel snel. Het is geen “menne moat 2” maar ja, je kunt niet alles hebben. We hebben een mooi plekke op het achterdek gevonden en wachten heerlijk in het zonnetje op waar de boot ons gaat brengen. Er wordt ons van alles verteld wat we zien maar de Rotterdamse haven is echt een stuk indrukwekkender hahaha. We mochten ook even in de machinekamer kijken maar ja, met mijn a-technische inzicht zegt het mij verder niets ... We varen en daar gaat het om. Op de achtergond speelt zo’n typisch New Orleans jazz bandje .... WoW wat kan het leven toch heerlijk zijn, biertje, zon, lekkere muziek, niets moet .... alles mag. Na ruim 2 uur meren we weer aan, gaan we nog een ritje met de tram maken en gaan we een plekkie zoeken om wat te gaan eten.

O ja, we zijn ondertussen ook nog bij een aantal van die reisbureautjes langs geweest om te kijken wat een Swamp tour kost. In de folders uit het hotel staat $ 70.00 dollar, langs de weg is het $ 49.00 tot $ 59.00 en wij gaan voor ..... wie het weet mag het zeggen!!!!

Met zo’n Swamp Tour ga je op zo’n platte boot door het moeras van New Orleans. Hoe het was, dat lezen jullie morgen weer.

New Orleans

Vandaag hebben we ons verslapen, we waren pas om 08.15 uur wakker in plaats van 07.15. Moeten we ons toch nog haasten want het ontbijt is maar tot 09.00 uur en ik haat haasten als ik op vakantie ben. Maar goed, even snel douchen, korte broek aan een op naar de ontbijttafel. Daar heb ik het nog niet overgehad, maar het ontbijt in Amerika is niet om over naar huis te schrijven. Vandaar dus dat ik het er nog niet over heb gehad. Meestal is het een slappe bak koffie, een paar geroosterde boterhammen met roerei, een soort van smeerkaas en de van huis meegebrachte hagelslag....

Lekker belangrijk hoor ik jullie denken, en dat is het ook niet. Vandaag gaan we naar New Orleans, Louisiana. Een rit van ruim 300 km en weer alleen maar rechte kaarsrechte heuvelachtige wegen. Alleen de laatste 70 km zijn weer heel apart. Dan rijden we over snelwegen op palen door de moerassen rondom New Orleans. Heel apart weer allemaal. Eigenlijk hebben we in alle staten een andere omgeving gezien, heuvels, bossen, plantages en nu dus moerassen.

Uiteindelijk waren we om 15.00 uur in ons stulpje in New Orleans. Even liggen, bijkomen van de rit en dan maar even de stad in om de boel te verkennen. Wat een 1e indruk was dat zeg!! Wat hebben we gezien ....er is een straat in het French quarter met alleen maar gekkigheid. Sylvia stond binnen 1 minuut met een soort zeerover om haar nek en een parkiet op haar schouder, Wout stond met een neger van 85 op straat te dansen, we hebben een waanzinnig goede bluesband zien spelen, talloze dronken mensen gezien om 17.00 uur. Diverse clubs waar ze om palen heen dansen, go go girls met een lul in haar broek, bluesbands die op straat spelen, de clown van iT, vreselijk dikke mensen met veel te kleine en strakke kleding, mime spelers, streetdansers die op hun hoofd glijden enz. enz. enz. We kunnen het allemaal wel vertellen, je moet het eigenlijk gewoon zelf zien en meemaken. Wij waren echt flabourgested .....

Ook hebben we weer in een typisch Amerikaans restaurant gegeten. Mother’s restaurant, world’s best baked ham, sinds 1938. Blijft heel raar hoor. Je komt binnen en moet in de rij staan om te bestellen. Daarna ga je ergens zitten en komen ze het eten bij je brengen. Voordat je zit is het eten er al bijna. Ik bestelde de famues ham diner en wilde 1 Side dish bij bestellen. Ik moest er 3 bestellen ook al wilde ik er maar 1. Daarna heb je zoveel te eten voor je dat je meer dan de helft laat staan. Daar hebben zij dus een doggybag bag voor en vanuit onze ontbijtervaringen weten we dat de Amerikanen dit dus de volgende morgen in de magnetron opwarmen en als ontbijt eten .... Rare mensen die Amerikanen.

Ben benieuwd naar de dag van morgen.....