Hoewel we de wekker pas op 08.00 hebben gezet waren we allebei veel eerder wakker. De jetlag slaat dus weer toe. ’S-Nachts niet meer kunnen slapen omdat je bioritme iets anders wil dan je geest.
Grrrrr... Wanneer wint het verstand het nu weer eens?
Uiteindelijk om 08.00 uur het bed uit, ff naar het toilet, douchen en dan naar het ontbijt. Waarom het toilet er bij staat hoor je nu.... Nadat we allebei onze eerste boodschappen aan het
plaatselijke riool aangeboden hebben, weigert de pot van dienst het e.e.a. nog door te spoelen. Dus voor het ontbijt maar even doorgeven dat wat we naar binnen gaan werken niet wordt weggespoeld,
of erger nog ... Wordt teruggegeven...... In dit geval toch wel makkelijk dat je de taal spreekt, in het Spaans wordt het al een stuk lastiger om dit uit te leggen.
Om 12.00 uur hadden we gereserveerd bij CNN, ff kijken hoe en waar het wereldnieuws wordt gemaakt. Best wel leuk om te zien en best wel indrukwekkend hoe groot het eigenlijk is. Ruim 2.000 man
werken er, je hebt beneden een soort plein met allemaal junkfood restaurants. De gemiddelde omvang van de CNN medewerkers is toch al snel 1,5 keer ons omvang .... Maar dat terzijde ..... Daarboven
heb je acht etages met redacties, studio’s e.d. Onze rondleiding ging langs de meeste van deze bedrijfsonderdelen.
De rondleiding is typisch Amerikaans, hai how are you today? My name is Michelle en I’me you’re guide of the day. Na een verhaaltje applaudisseren, etc etc.
Wisten jullie trouwens dat regulier nieuws ongeveer 6 uur voorbereidingstijd heeft. Deze 6 uur wordt gebruikt om teksten te maken, filmpjes te maken, te zoeken, te editen e.d. Hoe lang denken
jullie dat Breaking news er over doet om de tv te halen? Denk daar maar eens over na, dan horen jullie dat nog van mij.
Na een korte, snelle en eenvoudige lunch (broodje hamburger), ff snel langs het olympische park om de fonteinen te bekijken. Tja wat moet je er verder van zeggen .... Het zijn 5 fonteinen in de
vorm van de 5 olympische ringen..... Snel weer door naar het volgende punt van het programma dus, het Coca Cola museum. Hello... How are you today, my name is Mitch en i’me you're guide for today.
Wel heel leuk overigens, 129 jaar historie bijeengebracht in een museum. Leuke 4-d film waarbij je op allerlei manieren door elkaar wordt gehusseld alsof je zelf een flesje cola bent, veel oude
reclame, etc, etc. Aan het einde mag je onbeperkt proeven van de ruim 100 merken die worden gevoerd over de gehele wereld.
Aan het einde van de middag willen we even naar een Blues cafe wat goed aangeschreven stond, helaas blijkt dat nog dicht te zijn. Dan maar even naar de Ierse pub die er naast ligt, ff een Budweiser
tot me nemen..... We hebben inmiddels honger dus we laten het bij 1. We hebben een leuk restaurantje uitgezocht waar ze bisonburgers en bisonsteaks serveren. Wij hebben honger als een beer dus zo’n
bison gaat er wel in. Wij kunnen uit eigen ervaringen vertellen dat het eten van een bisonsteak, bisonburger een echte aanrader is...... Moe en voldaan maken we een einde aan deze dag....
Jaaaaaa hoor ... Daar gaan we weer ... Eindelijk op vakantie. Deze keer om 5.00 uur op want we vliegen om 10.55 uur. Deze keer is het ook de enige keer dat we zo vroeg opstaan want we hebben een
rondreis waarbij we zelf alles bepalen, geen drillende reisleiders die ons iedere keer weer tarten met de vroege uurtjes. Dat vooruitzicht bevalt ons wel .... Vandaar deze keer juichend wakker,
wetende dat dit de eerste en laatste keer is dat de weker het getal 5 bevat.
Om 06.15 uur rijden we we weg, op naar Aalsmeer waar we onze auto gaan parkeren. Hmmm daar aangekomen de eerste tegenslag ... Als dat maar geen voorbode gaat worden. Het bedrijf waar we onze
parkeerplaats hebben gereserveerde blijkt failliet, dus geen parkeerplaats. Gelukkig is het geen hoogseizoen en kunnen we alsnog parkeren, wel moeten we daar EUR 100,- voor neertellen....
Grrmmppphhhh.
Met de schrik in ons hart komen we uiteindelijk om 08.10 uur aan op Schiphol. Eerst ff snel regelen dat we naast elkaar kunnen zitten want bij het online inchecken kregen we plaatsen toegewezen
waarbij Sylvia op rij 24 zou zitten en ik op rij 36 .... Dat kan natuurlijk niet dus gelijk in de pen om dit aan te passen. Gelukkig geen probleem dus ik kan mijn hoofd lekker op de schouder van
Sylvia leggen.
Voordat we het vliegtuig in mogen wordt Sylvia nog even uit de rij gehaald voor een extra controle. Ik mag er niet bij staan ... Ik moet in een ander hoekje wachten. Sylvia, die er natuurlijk heel
onbetrouwbaar uitziet, en voor een hollander vreemde naam heeft (van Rhijn) ... Tja dan kan je zo’n controle verwachten hè ... Niets gevonden dus het vliegtuig in. Voordat we gingen taxiën kwam de
stewardess nog even langs om Sylvia naar voren te roepen. Ze moest nog eens extra gecontroleerd worden. Pas toen wij haar er op wezen dat het al gebeurd was vinkte ze de naam van Sylvia af en kon
het vliegtuig zijn deuren sluiten om op te gaan stijgen.
Met een klein halfuurtje vertraging vliegen we de lucht in, alles gaat voorspoedig en de vlucht is voor ons gevoel sneller voorbij dan verwacht. Dat waren de eerste 8,5 uur. Nu nog even door de
douane, overstappen op een ander vliegtuigje en dan nog 2 uur naar Atlanta. Wij waren voorbereid op het ergste want die douane in Amerika .... Behalve dat je het hele vliegveld van Chicago moet
doorlopen en van wachtrij naar wachtrij slentert valt het achteraf gezien best wel mee. Uiteindelijk hebben we er een kleine 2 uur over gedaan en hebben we nog een klein uurtje om ff wat te
drinken....
Is trouwens wel verwarrend allemaal ... Jullie weten dat aan het einde van de zomer de klok een uur achteruit gaat ... En in het voorjaar de klok een uur vooruit. Nu gaan wij 7 uur achteruit
terwijl we 8,5 uur vliegen, daarna 2,5 uur wachten en weer 2 uur vliegen terwijl de klok weer een uurtje vooruit gaat..... Als je dan bijna 24 uur wakker ben, weet je niet meer hoe laat het is ...
In Atlanta trouwens nog een uurtje bezig geweest met de auto. Die baliemedewerker wilde ons nog van alles verkopen, extra verzekering, grotere auto, weet ik veel wat allemaal. Alles bij elkaar zou
dat zo’n $ 250.00 extra kosten, daar trappen wij natuurlijk niet in he. Zo’n Toyota RAV is best een mooie en grote auto. Niets mis mee .... Na een half uurtje rijden komen we bij ons hotel, echt
zo’n hotel wat je in films ziet, waar de meest gruwelijke dingen gebeuren, maar dat is maar in de film, wij maken dit niet mee ......... Wie weet overigens nu hoe laat we in het hotel zijn
aangekomen ... Atlanteesche tijd wel te verstaan (Nederlandse tijd rekenen we ook goed :-))....
Moe, verwachtingsvol en hongerig komen we dus aan in het hotel .... De moeheid en de slaap overheersen dus gaan we gelijk slapen. Morgen eten en drinken en ff uitrekenen hoe laat we er nu eigenlijk
waren.
Vandaag nog een laatste actieve dag voordat we weer naar huis gaan. Om 07.30 uur worden we opgehaald om naar cenotes te gaan kijken, dit zijn zoetwatergrotten die vaak door Maya's werden gebruikt om
zich te wassen en om ceremonies uit te voeren. Dat gaan wij niet doen, wij gaan daar snorkelen in een buiten en een binnen cenote en kijken ons ogen uit naar de onderwaterwereld. Hoe mooi zonlicht
door het heldere water kan schijnen en hoe mooi onderwaterplanten en visjes er kunnen zijn. Het water is ijskoud .... De reisleider vroeg vooraf wie er zwanger was en wie er last had van zijn/haar
hart ... Dat bleek niemand te zijn maar toen we eenmaal in het water gingen had ineens iedereen last van het hart .... Brrrr..wat was dat koud!!! Maar goed, is ook wel eens lekker na al die hitte. Na
de zeer indrukwekkende cenotes kregen we wat te drinken en een snack te eten.... Op naar het hoogtepunt van de dag. In zee zwemmen met reuze schildpadden ...... Eerst wat instructies, flippers en
snorkel mee en op naar het strand. Op zo'n 100 meter uit de kust ligt het twee na grootste rif van de wereld. Even dachten we dat we in een aquarium terecht waren gekomen. Veel prachtig gekleurde
visjes en prachtig mooi koraal. Op enig moment kwamen er inderdaad schildpadden voorbij zwemmen, ongeveer 1 meter groot en naar schatting zo'n 50 jaar oud ..... Prachtig gezicht natuurlijk. Maar wat
er verder nog allemaal voorbij kwam een pijlstaartrog..Wowwwww een barracuda van ruim 1 meter. En iets verder in de zee in het prachtige gekleurde koraal zagen we inktvissen, zeesterren en talloze
andere indrukwekkende (Nemo) vissen waarvan ik de naam niet weet. Vol enthousiasme kwamen we weer terug uit de zee, enigszins verbrand door de zon maar dat is niet erg want we hebben er echt heel
veel moois voor terug gekregen... Gaan we zeker vaker doen dat snorkelen. Nemo berg je maar vast want wij komen er aan :-)
Om niet 7 dagen in ons resort te blijven hebben we besloten om samen met een ander stelletje (Anne en Wout) een dagje naar het centrum van Playa del Carmen te gaan. Dat doen we natuurlijk per taxi
want het is ruim 20 km verder. De taxikosten vallen best mee, zo,'n EUR 6 a 7 per persoon. De taxichauffeur leek ons een vriendelijke man. Hij vroeg o.a. waar we vandaan kwamen, toen we Holanda
zeiden, werd hij wat minder aardig. Waarschijnlijk zag hij ineens de droge knal van Sneijder en de strafschop van Huntelaar voorbij komen. Hij heeft niet daarna niet veel meer gevraagd .... Hahahah.
Ook maar geen fooi gegeven, heeft hij nog meer redenen om boos te zijn op Hollanda. Eenmaal aangekomen struikelen we over de verschillende souvenir winkels, bij de een is het gratis, bij de ander is
het kijken, kijken, niet kopen etc etc. Eigenlijk net als bij talloze andere toeristenplaatsen. Ook heb je daar verschillende standjes die excursies aanbieden .... Na lang onderhandelen hebben we
voor morgen een excursie geboekt. Daarover morgen meer natuurlijk. Vanzelfsprekend verlies je op zo'n warme dag ook weer veel vocht dat aangevuld moet worden. Dat doen we dan ook braaf ... Op je
lichaam moet je zuinig zijn .... Veel water drinken en zo .... Laat er in een baco nou ijsblokjes zitten .... Twee vliegen in een klap. Na een paar uurtjes snel weer terug naar ons resort. Ons plekje
op het strand, zo vlak bij de zee en de bar was nog vrij ..... Dus heel vervelend de rest van de middag doorgekomen. Morgen weer vroeg op dus 's-avonds lekker rustig gedaan.
De dag na independance day doen we het maar weer rustig aan. Relax wakker worden, ff krantje lezen, ontbijten, douchen en naar het strand. Op het strand kan je trouwens heerlijk genieten van werkende
Mexicanen. Allereerst graven de Mexicanen een kuil van ongeveer een meter diep en 5 x5 meter ..... We zijn even wat angstig want daar kunnen wel wat lijken in komen te liggen ..... Zijn we nu getuige
van een massamoord of staat er iets anders te gebeuren? Voor het te laat is eerst maar een drankje bestellen, de keuze is reuze want een baco wordt net zo makkelijk afgewisseld met een mojito en of
een van de 24 andere cocktails die je hier kunt bestellen. Maar goed .... Niet laten afleiden door de drank ..... Ik was aan het kijken naar werkende Mexicanen die een enorme kuil aan het graven
waren..... Ik moet er niet aan denken in deze hitte. Wat onze verbazing wekte was dat ze vervolgens naar de kustlijn liepen om het zeewier in kruiwagens te scheppen. Vervolgens werd het zeewier in de
kuil gegooid .... Dit herhaalde zich tientallen malen en vervolgens gooide ze de kuil weer dicht. Tja, zo kom je ook van je rotzooi af en hoog je het strand gelijk weer op..... Navraag leerde ons dat
ze hier geen machine voor gebruiken ...... Het minimum loon per dag bedraagt 59 peso's, ofwel EUR 3,50 tot EUR 4,00 en daar kan je geen machine voor aanschaffen. Dit is blijkbaar de manier om de
werkloosheid in het land tegen te gaan, dat lukt maar hierdoor lukt het niet om boven de armoede grens uit te stijgen. Moe van het kijken naar zoveel lichamelijke inspanning worstel ik me maar weer
eens naar de zee ..... Heb het warm gekregen en ben aan verkoeling toe ..... Zo komen we dag wel door..... Soms denk ik wel eens, wat decadent eigenlijk ... Maar als ik de volgende baco bestel zijn
die gedachten eigenlijk ook al weer weg ......
Na een rustige nacht, iets langer uitgeslapen dan gisteren werden we weer vrolijk wakker. De zon schijnt, de wind is geluwd dus alle ingrediënten voor een heerlijk dagje strand. Maar eerst naar het
ontbijt. Het ontbijt is op zo'n 300 meter lopen van onze kamer. Het is echter al zo snel warm dat deze 300 meter lopen er voor zorgen dat je doorweekt van het zweet bij het ontbijt aankomt. Maar
goed, dat mag de pret niet drukken. Daarom ga je naar dit soort landen toe ..... Bij aankomst bij de ontbijttafel werden we opgewacht door 1 aap en 10 witsnuit neusberen. Die blijken hier los in het
resort los te lopen. Ze kijken je heel dreigend aan maar ze doen je niets. Staart omhoog, neus in de grond op zoek naar voedsel. Na het ontbijt weer naar het strand. Helaas heeft de orkaan nog wat
voor ons achter gelaten. De hele kuststrook licht bezaait met zeewier. Als je de zee in loopt moet je er door en je zakt er in weg tot je knieën. In het water zit je ook alleen maar in het zeewier.
Is een beetje jammer maar met onze flexibele opstelling komen we er wel. Het mooie panorama veranderd er niet door. Je moet wel vreselijk voorzichtig zijn in de zon, binnen een half uur ben je medium
en binnen het uur ben je wel done. Op tijd terug van het strand want vanavond moeten we naar de stad. Mexico viert independence day, nu we er toch zijn moet je dat meemaken zeggen ze overal. Dus wij
er naar toe. Met onze reisgenoten in een taxibusje naar het centrum en we laten wel over ons heenkomen wat er gebeurt. Eerst ff wat drinken want je vochtgehalte moet je op peil blijven houden .....
1ste levensbehoefte ... Daarna naar het plein waar het feest zou zijn. Het plein is inderdaad helemaal vol en er spelen bands die typische Mexicaanse muziek spelen. Om 23.00 uur komt ineens de
president tevoorschijn. Hij krijgt ceremonieel de vlag van het leger aangereikt en toont hem aan het volk (en dus ook aan ons). Na wat gewauwel in het Spaans over onafhankelijkheid juicht het volk,
wij dus ook. Daarna het volkslied, waar speciaal voor ons de tekst is ondertiteld zodat we kunnen meezingen. Het eindigt met een 10-voudig 'viva mexico'. De president geeft de vlag ceremonieel weer
terug aan het leger en het vuurwerk wordt ontstoken. Het vuurwerk stelt echter heel weinig voor. Het feest wordt afgesloten met een optreden van de Mexicaanse havenzangers, iedere mexicaan begint een
soort van salsa te dansen .... We hebben plaatsvervangende schaamte .... Wat een suf feest ..... We hebben er enkele uitgenodigd om op Koningsdag bij ons langs te komen, dan laten wij wel ff zien hoe
je een feestje moet vieren. Dan nog maar een drankje doen in de Mexicaanse skihut. Is wel leuk hoor maar de muziek is echt om te lachen .... Moe, voldaan en trots om hollander te zijn gaan we
vervolgens weer in het natte lippen busje naar ons huis. Oogjes dicht en snaveltjes toe.
Vandaag begonnen met heerlijk uitslapen, geen wek dienst en geen programma .... Dus de tekort gekomen slaap uurtjes van de afgelopen dagen inhalen. Dat hoopten we tenminste want onze natuurlijke
wekker wekte ons al om 07.00 uur. Syl kon daarna niet meer slapen, ik nog ff ..... Dus uiteindelijk toch nog vroeg op ontbijt en dus ook vroeg naar het strand ...... De hele ochtend heeft de zon
ruiterlijk geschenen, toen wij echter naar buiten liepen begon het te regenen, eerst zachtjes zodat we dachten .... We gaan gewoon maar voor we er waren kwam het met bakken uit de hemel. Toch maar
weer terug naar onze kamer .... Een half uurtje later maar weer proberen want de buien hier zijn vreselijk heftig maar duren nooit lang. Na een half uurtje dus weer terug om een heerlijk plekje onder
een palmboom te veroveren hetgeen ons natuurlijk lukte. Het probleem was nu dat het nog steeds vrij hard waaide. Later bleek dat dit het staartje van een langsrazende orkaan was ..... Lichtelijk
gezandstraald hebben we het tot zo'n 15.00 uur volgehouden ..... Prachtige blauwe zee, hagelwit strand en binnen zeer redelijke loopafstand drankjes ter bestelling.... Na een korte siësta zijn we
naar het buffet gegaan, eens kijken wat de keuken van het hotel ons zal brengen. Ik kan niet anders zeggen dat ook dit ons blij maakt. Veel keuze en goed geprepareerd voedsel ..... Zo kunnen we het
nog wel ff volhouden....
