Vandaag weer een reisdag, nu van Memphis naar Vicksburg Mississippi. Ze hebben regen, storm en kou opgegeven maar dat hebben we niet gezien. Het was gewoon weer zonnig, dik 30 graden en goed uit te houden.

We wilden niet over de snelweg maar over route 61, ook wel de Bluesroute genoemd. Om een aantal redenen begrijp ik wel waarom het de Bluesroute wordt genoemd. Je reist door de katoenvelden, daar hebben de slaven zich vroeger uit de naad gewerkt. Om het zware werk enigszins dragelijk te maken en om in het geheim boodschappen te kunnen doorgeven zong men de hele dag door. Vandaar ook denk ik, dat alleen negers echte diepe, gevoelige blues kunnen maken. Blues is ook geen liedje schrijven, blues is a way of life. Hoe zwaarder het leven is / was, hoe beter de blues. Zoals jullie weten hebben negers het ruim 350 jaar zwaar gehad hier ( en nu nog wel) en dat merk je terug in hun melodie, teksten, etc.

Hoewel het niet de meeste kilometers waren, was het wel de zwaarste reis. Het is kilometers achter elkaar recht door, dan een flauw bochtje en weer kilometers achter elkaar recht door. En dat bijna zonder medeweggebruikers. Halverwege hadden we een korte stop gepland, in Clarksdale. Buiten werden we opgewacht door de eigenaar van het museum, bar en burgermeester. Hij was blij dat er zoveel buitenlanders naar zijn plaats toekwamen om de blues te beleven, zijn zaak was ook zo’n echte Amerikaanse kroeg waar ’s-avonds een bandje de boel kwam vermaken. Wij hebben alleen even een drankje gedaan, het delta blues museum bekeken en zijn weer in de auto gestapt, helaas ...het kan niet iedere dag raak zijn, we moeten nog ruim 300 km. Ik zag nog een leuke uitspraak van Muddy Waters. De blues heeft een kindje gekregen en ze noemen het rock ’n roll. Als je er over nadenkt klopt het wel.

S‘-avonds bij de Mexicaan gegeten, even een andere smaak dan burgers, ribs e.d. Daarna downtown in Vicksburg, het zag er prachtig uit maar er was niet veel te beleven, dus doen we het een keertje lekker rustig aan. Vroeg naar bed en morgen fris en fruitig er weer tegen aan.

Nog even wat antwoorden op gisteren gestelde vragen:

Elvis heeft in 1953 zijn eerste 2 singles opgenomen. De nieuwe studio (later Sun studio) had een actie om meer bekendheid te krijgen en om talenten aan te trekken. Iedereen mocht voor een zeer gering bedrag 2 singles opnemen, 1 take dus het moest in een keer goed. Elvis nam hier dus zijn eerste single op My hapiness. Zie you tube voor de single. Hij heeft deze single vervolgens als verlaat verjaardagscadeau aan zijn moeder gegeven.

Het talent van Elvis was Sam Philips, de eigenaar van de studio, niet ontgaan en een klein jaar later werd Elvis uitgenodigd om te kijken wat ze verder nog konden doen, toen heeft Elvis zijn eerste platencontract verdient. Hij verbond zich voor 3 jaar aan Sun Studio. Door het succes van Elvis was ook gelijk de naam van Sun studio gemaakt en dat trok weer andere grootheden aan ......

Ongeveer 1,5 jaar later heeft Sun studio het contract van Elvis voor $ 35,000.00 door verkocht aan een grotere studio (ik dacht WQA). Een schijntje van de waarde, maar daardoor kon Sun studio al zijn schulden afbetalen en andere artiesten op een goede manier promoten. Ze hebben het gered, zijn groot en bekend geworden, dus juiste beslissing geweest.