We verlaten New Orleans met pijn in het hart. Het is een hele aparte, leuke maar ook vreemde stad, vol met tegenstellingen. Vandaag is ook de langste rit van de vakantie. We gaan vandaag ongeveer 500 km naar het noord oosten, naar Montgomery. Dat is ook de reden dat er vandaag weinig te vertellen valt.

We hadden ons nog een beetje verheugd over het feit dat onze reis de eerste 100 km langs de kust zou gaan. We zouden dan ergens even naar het strand gaan, in een strandtent wat eten en drinken en daarna doorrijden naar Montgomery. De stranden die wij tegen kwamen hadden een aantal overeenkomsten. Ze lagen aan zee, het waren van de prachtige parelwitte zandstranden met hier en daar een palmboom en er waren geen mensen en geen strandtenten. Het uitzicht was ook verre van romantisch. Of je kijkt naar een booreiland, of naar een soort van staalfabriek .... Niet echt plekken dus om je handdoek even uit te spreiden, er op te gaan liggen en bakken.

Dus maar weer ff doorrijden want door het zoeken zijn we toch wel wat tijd verloren. Maar ook de inwendige mens moet nog even verzorgd worden. Wout heeft 20 jaar geleden regelmatig bij de IHOP gegeten, dus laten we daar nu ook eens kijken. Er is weinig veranderd kan ik je zeggen.

’S-avonds kwamen we pas om 17.30 uur aan in Montgomery, even kwartiertje liggen en dan snel naar een pizzeria, een echte ... Niet zo’n afhaalrestaurant met een vergeten tafeltje. Na het eten nog maar even langs de Starbucks en daarna zijn we naar ons mandje gegaan. Na zo’n stukkie rijden ben je best wel moe.