Vandaag onze laatste reisdag ..... om 07.30 uur zitten we allemaal in de bus, weer klaar voor vertrek. We gaan naar het gebied waar de regentijd nog net zijn laatste staartje heeft. Op 15 oktober is het officieel voorbij. Maar ja, net als bij ons heeft ook de plaatselijke Piet het wel eens mis. Het is ook het gebied waar de tsunami destijds heeft huisgehouden. Het hotel / restaurant waar wij ons bakkie koffie doen ligt pal aan de kust en was totaal verwoest. Inmiddels is het vanwege donaties aan giro 555 weer prachtig opgeknapt.

Onderweg doen we nog een stop bij een voormalig VOC fort. Je moet weten dat wij ook hier in het verleden hebben huisgehouden. Vanaf 1642 tot 1792 hebben de Nederlanders de volledige kustlijn van Sri Lanka beheerst. Op verzoek van de Sri Lankanen hebben wij de Sri Lankanen geholpen de Portugezen in horizontale positie te verdrijven. In het mondeling afgesproken verdrag hadden we beloofd de strategische posities weer terug te geven, in het schriftelijke verdrag waren deze passages niet opgenomen. Op deze manier is de Nederlandse overheersing van Sri Lanka begonnen. Als dit is wat Balkenende destijds bedoelde met de VOC mentaliteit dan denk ik dat we daar juist niet trots op moeten zijn. In 1792 hebben de Engelsen ons weer verdreven hetgeen ook niet zachtzinnig is gegaan.

Het laatste gedeelte van de reis voert ons langs de kuststrook, het hele gebied waar we rijden is destijds slachtoffer geweest van de tsunami. Op sommige punten zie je nog wat restanten van een huis, alleen de vloer ligt er nog. Best wel een vreemde gewaarwording moeten wij jullie vertellen. Onderweg nog een fotostop gemaakt bij twee paalvissers. Zij zitten weliswaar op een paal met een hengel maar vissen doen ze niet. Er zit geen eens draad aan hun hengel ...... Ze zitten er als fotomodel en leven van de fooitjes die de toeristen hen geven omdat ze welwillend op de foto gaan. Net overigens als de lelijkste man van Sri Lanka, voorzien van een 5-sterren aardbeienneus, een mond zonder tanden en zweren over zijn hele lichaam. Uiteraard wilde Sylvia met deze schoonheden op de foto. Trouwens voor een aantal onder ons is er dus nog hoop voor een rol als fotomodel ...

Na nog een rondleiding op Fort Galla, het grootste VOC bolwerk uit de Nederlandse tijd op Sri Lanka gaan we voor het laatste uurtje de bus in. Op naar ons laatste tussenstation ons hotel in Hikkaduwa. Hier blijven we de laatste dagen van onze rust genieten. We hebben geen programma meer en kunnen dus doen wat we willen. We gaan zeker even de Indische Oceaan in duiken.