Onze rondreis door Andalusië!

De Tsunami

Vandaag onze laatste excursie op onze laatste dag in Sri Lanka. Om 08.30 uur staan er 3 VW-busjes voor ons klaar om ons op te halen. We gaan eerst naar een rivier hier in de buurt om vanaf de waterkant van al het moois hier te genieten. Tot op heden hebben we dat nl. alleen maar vanaf de weg gedaan. Ik kan jullie zeggen dat het werkelijk een prachtig land is ... zowel vanaf de weg maar zeker ook vanaf het water. Ook op deze reis hebben we kennis gemaakt met de watervaraan die rustig om onze boot heen zwom en rustig aan het kijken was of er een lekker hapje aan boord was. Dat was er wel maar dat wisten wij wel en hij niet .... Vandaar dat hij op enig moment maar de aftocht blies ... konden wij ons weer concentreren op het landschap.

Stukje door de rivier, stukje over het meer en een stukje door de mangroven .... Woorden schieten ons tekort om het e.e.a. te beschrijven .... Ik probeer het dan ook maar niet aan laat dit aan jullie fantasie over. Tussendoor nog even een stop gemaakt bij een boer. Hij heeft laten zien hoe je van een kaneelboom kaneelstokjes maakt (lijkt me logisch trouwens want van een sinaasappelboom maak je ook geen olijven) en van een palmboom touw en een dak voor op je huis. Natuurlijk is het klimaat er hier voor maar wat doen wij toch moeilijk allemaal ...... zucht.

Op de weg terug zijn we nog langs de plek gereden (en hebben er even stil gestaan) waar de Tsunami de trein volledig heeft weg gevaagd (is in Nederland uitgebreid in het nieuws geweest). Hier hebben ze een herdenkingsmonument neergezet die wij dus bezocht hebben. Nog even een weetje op de laatste dag ..... In de trein zijn 1.270 doden gevallen, in heel Sri Lanka 50.000 doden en nog steeds zijn er 10.000 vermisten. Van deze vermisten verwachten ze overigens niet dat ze nog terug gevonden worden.... J .... Het is overigens best wel indrukwekkend als je langs die plaatsen rijdt ... zoals al eerder gezegd, je ziet halve huizen staan waarvan je weet dat ze door de Tsunami zijn weggevaagd, je ziet de zee op 19 meter afstand ........ heel bizar eigenlijk.

Als allerlaatste hebben we nog even de Lenie 't Hart van Sri Lanka gespeeld, we hebben een schildpad die was opgenomen omdat hij verzwakt was weer terug de zee ingestuurd. Nou het zijn echt stoffels hoor .... Het duurt ff voor hij de zee inging ... twee flappen lopen en weer ff rusten, drie flappen lopen en weer ff rusten ...... uiteindelijk werd hij onder een luid applaus meegezogen door de golven van de Indische Oceaan.

In de middag hebben we nog ff wat gerelaxt, wat gezwommen, gelezen en dat soort dingen. O ja, bij de plaatselijke pizzaboer ook nog ff een pizza gegeten ..... je moet wat doen om de tijd te doden J. Daarna het afscheidsdiner met de groep en het wachten kan beginnen. Vanavond om 23.00 uur komt de bus ons halen. Ruim 3,5 uur in de bus, dan 3 uur wachten op vliegveld en dan om 05.30 uur de lucht in. Zal weer een hele zit worden ....

Busje komt zo

Deze ochtend gaan we met 7 man uit de groep op ontdekkingsreis. We willen ons met het plaatselijke openbaar vervoer laten vervoeren en ervaren hoe dat is. Dat betekent dus om 07.00 uur het bed uit, om 09.00 uur weg en met de plaatselijke bus naar het treinstation. Omdat we zulke goede ervaringen hebben met het openbaar vervoer in Nederland hadden we ons niet voorbereid en zijn we op de bonefooi gegaan. We hadden geluk want na 1 minuut wachten kwam de bus er al aan. Hij zat al vol maar wij konden er best bij ik had mijn 1e voet in de bus gezet en hij reed al weg ... ik lag dus gelijk op de achterbank en met mij vielen er nog een paar. Die iele Sri Lankanen kunnen mij niet tegenhouden......

Één van ons mocht naast de chauffeur zitten met de versnelligspook tussen zijn benen, de anderen hingen in het gangpad klaar voor een dodemansrit. Bijna de hele weg heeft de bus zijn toeter ingedrukt om een ieder die zich voor zijn bus begeeft aan de kant te blazen ... je kunt beter niet kijken en het gewoon ondergaan. Na een half uur zijn we op de plaats van bestemming, Galle bij het treinstation. We willen daar de trein naar het zuiden nemen naar een leuk stadje, daar ff rondlopen, wat eten drinken en dan weer terug. Maarrrrrrr ..... er rijdt de komende 6 maanden geen trein!! Dit omdat ze bezig zijn met werken aan het spoor. De trein naar het noorden rijdt pas over 5 uur en dan is het maar afwachten of en zo ja, hoe laat er weer een trein terug gaat. Dat risico willen we niet lopen dus deze onderneming gaat niet door. De komende tijd toch maar wat meer respect hebben voor het Nederlandse openbaar vervoer. En dus in Galle een wandeling maken terwijl de temperatuur inmiddels is opgelopen tot zo'n 40 graden. Jullie weten inmiddels wat dat met Hollandse lichamen doet. Tijdens onze stadswandeling kwamen we langs een school. De kinderen kwamen allemaal naar ons toe alsof er aan attractie voorbij kwam lopen. Dat bracht ons op het idee om de school binnen te lopen en om te kijken hoe het daar aan toe ging .... Helaas dacht de directeur van de school daar anders over en mochten we niet kijken, de lul!!!.

Uiteindelijk zijn we onverrichter zaken teruggekeerd naar ons hotel, wederom met zo´n bus die min of meer als tempel was ingericht. Allerlei Boeddha achtige zaken hingen rondom de chauffeur en uit de luidsprekers kwam typische Sri Lankaanse muziek. In de middag hebben we het ritueel rondom het zwembad maar herhaald. Morgen resteert ons nog 1 dag ...... een rivierexcursie met aansluitend een bezoek aan een schildpaddenfarm.

Luieren

Vandaag een lekkere relax dag gehad. 's-Ochtends om 08.00 uur pas wakker, om 09.00 uur ontbijten en om 10.00 uur naar de stad om wat souvenirs te kopen. Je loopt dan langs de kant van de weg want een stoep kennen ze niet en ze rijden hier links. Je voelt je geen moment veilig want het openbaar vervoer scheurt met 60 a 70 km per uur langs je. Ze halen gewoon in en verwachten dat de andere weggebruikers zich wel aanpassen. Eigenlijk heb je ook geen keuze want wie wil er nu met een bus in botsing komen. We hebben ons laten vertellen dat als zo'n chauffeur een ongeluk veroorzaakt deze nog wel eens gelyncht wordt vanwege zijn roekeloze rijgedrag.

Het was ook weer eens bloedverziekend heet ... zo'n 40 graden. Na 100 meter lopen heb je een natte bilnaad, na 200 meter loopt de reuzel langs je benen en na 400 meter ben je zeiknat. Dus snel maar weer wat drinken aan het strand in de wind. We hebben een terrasje gevonden waar een oud vrouwtje met twee tanden het strand aan het vegen was .... Rare mensen die Sri Lankanen. Ik heb heel veel dingen gezien waar ze hun tijd beter aan zouden kunnen besteden. Het drinken hier wordt steeds goedkoper ...... voor een water en een cola betaalje EUR 1,-, voor 0,6 liter bier betaal je EUR 1,60.

In de middag hebben we lekker bij het zwembad gehangen, een beetje bijkleuren wat drinken. Ballen in het zwembad en dat soort vervelende zaken. Tja het is tenslotte vakantie en ook nog eens onze laatste dagen..... dus moet je er met volle teugen van genieten.

De VOC

Vandaag onze laatste reisdag ..... om 07.30 uur zitten we allemaal in de bus, weer klaar voor vertrek. We gaan naar het gebied waar de regentijd nog net zijn laatste staartje heeft. Op 15 oktober is het officieel voorbij. Maar ja, net als bij ons heeft ook de plaatselijke Piet het wel eens mis. Het is ook het gebied waar de tsunami destijds heeft huisgehouden. Het hotel / restaurant waar wij ons bakkie koffie doen ligt pal aan de kust en was totaal verwoest. Inmiddels is het vanwege donaties aan giro 555 weer prachtig opgeknapt.

Onderweg doen we nog een stop bij een voormalig VOC fort. Je moet weten dat wij ook hier in het verleden hebben huisgehouden. Vanaf 1642 tot 1792 hebben de Nederlanders de volledige kustlijn van Sri Lanka beheerst. Op verzoek van de Sri Lankanen hebben wij de Sri Lankanen geholpen de Portugezen in horizontale positie te verdrijven. In het mondeling afgesproken verdrag hadden we beloofd de strategische posities weer terug te geven, in het schriftelijke verdrag waren deze passages niet opgenomen. Op deze manier is de Nederlandse overheersing van Sri Lanka begonnen. Als dit is wat Balkenende destijds bedoelde met de VOC mentaliteit dan denk ik dat we daar juist niet trots op moeten zijn. In 1792 hebben de Engelsen ons weer verdreven hetgeen ook niet zachtzinnig is gegaan.

Het laatste gedeelte van de reis voert ons langs de kuststrook, het hele gebied waar we rijden is destijds slachtoffer geweest van de tsunami. Op sommige punten zie je nog wat restanten van een huis, alleen de vloer ligt er nog. Best wel een vreemde gewaarwording moeten wij jullie vertellen. Onderweg nog een fotostop gemaakt bij twee paalvissers. Zij zitten weliswaar op een paal met een hengel maar vissen doen ze niet. Er zit geen eens draad aan hun hengel ...... Ze zitten er als fotomodel en leven van de fooitjes die de toeristen hen geven omdat ze welwillend op de foto gaan. Net overigens als de lelijkste man van Sri Lanka, voorzien van een 5-sterren aardbeienneus, een mond zonder tanden en zweren over zijn hele lichaam. Uiteraard wilde Sylvia met deze schoonheden op de foto. Trouwens voor een aantal onder ons is er dus nog hoop voor een rol als fotomodel ...

Na nog een rondleiding op Fort Galla, het grootste VOC bolwerk uit de Nederlandse tijd op Sri Lanka gaan we voor het laatste uurtje de bus in. Op naar ons laatste tussenstation ons hotel in Hikkaduwa. Hier blijven we de laatste dagen van onze rust genieten. We hebben geen programma meer en kunnen dus doen wat we willen. We gaan zeker even de Indische Oceaan in duiken.

Jeepsafari

Deze dag beginnen we met de hartelijke felicitaties aan Pa van Rhijn. Vandaag viert hij zijn 70-e verjaardag. Van harte gefeliciteerd!

Na een heerlijke nacht op een evenzo heerlijk bed ging onze haan weer om 06.15 uur. Om 08.00 uur weer in de bus om de berg af te gaan. Tussendoor weer de nodige stops gemaakt om te kijken hoe een rubberboom wordt misbruikt om rubber te leveren. Van het rubber maken ze condooms maar ze geven geen garantie dat het ook werkt ..... dan maar gewoon de blanke sabel blijven gebruiken.

Overigens hebben we hier bijna geen last van proppers oid. Ze zijn er natuurlijk wel maar als je vriendelijk aangeeft dat je geen interesse hebt dan stoppen ze direct. Daar kunnen de landen rondom de Middellandse zee en in Afrika nog eens iets van leren, een complimentje geven aan de plaatselijke bevolking mag ook wel eens.

Sylvia wordt overigens door iedere Sri Lankaan bewonderd ... ik moet haar continu in de gaten houden en afschermen van het mannelijke geslacht. Van jong tot oud, met of zonder tanden. Nu vragen jullie je natuurlijk af welke aantrekkingskracht Sylvia heeft op de Sri Lankaanse man .... (ik trouwens ook hoor .... Grapje!). Na uitgebreid de Sri Lankaanse man ondervraagt te hebben blijkt dat het haar tatoo is, de lotusbloem op haar linker bovenarm. De lotusbloem is hier iets bijzonders ... die offeren ze steeds aan Boeddha en ze vinden het prachtig dat Sylvia deze op haar arm heeft. Misschien een idee om Sylvia ook aan boeddha te offeren ..... J

Vanmiddag weer een jeepsafari .... We hebben de mogelijkheid om wilde olifanten, krokodillen en ander wild vlees in hun natuurlijke omgeving te zien. In vier jeeps gaan we op pad. Onder de brandende zon storten we ons in het verkeer. Na een klein halfuur hebben we het wildpark bereikt. Direct na binnenkomst worden we door de olifanten opgewacht, een groep van zo'n 10 wijfjes en 3 kleintjes is vrolijk aan het grazen van de plaatselijke lekkernijen. Of ze echt vrolijk zijn weet ik eigenlijk niet want ik heb een olifant nog nooit zien lachen, zelfs niet na een goede mop! Het is een wildpark a la Kruger park in Zuid Afrika. Ik meen 25 ha grond met talloze beesten die min of meer wild leven. We hebben gezien olifanten, krokodillen, herten, toekans, adelaars, waterbuffels, ijsvogels, ooievaars, schildpadden, slangen. Het luipaard heeft zich helaas niet laten zien, het is niet voor niets een lui paard.

Op de terugweg naar ons hotel was het al weer donker. Toen bleek dat de verlichting van de jeeps alles te wensen overliet. Prompt werden we dan ook van de weg gehaald. Nadat onze gidsen de politie wat hadden toegestopt mochten we weer doorrijden.

Thee uit Ceylon

Gisteren hebben we genoten van onze vrije dag. Allereerst zijn we 's-ochtends door de stad gelopen, de markt bezocht waar ze kleding, specerijen en andere waar verkopen. Net als in andere landen lijkt dit een enorme bende, chaotisch en verkopen ze alles wat je maar kunt bedenken. Ook hier slachten ze de kippen live waar je bij bent gezien de bloedspetters aan het plafond.

Na een korte lunch bij een lokaal restaurantje hebben we ons leven gewaagd, we hebben samen met een aantal andere reisgenoten 4 tuktuk's gehuurd. Allereerst naar de top van een berg om van het uitzicht te genieten, daarna naar een andere berg om van het uitzicht van de andere kant te genieten. Op deze tweede berg stond ook een boeddha die over de stad Kandy uitkijkt en over de inwoners (en haar toeristen) waakt. De reis in de tuktuk was echter een rit vol doodsangsten. Zo'n klein zeer wendbaar brommertje slingert zich echt overal tussen door, snijdt af haalt in terwijl er bussen als tegenliggers aankomen en wat al niet meer. Sylvia zag groen en ik zag geel na de rit en onze broek zat vol met diverse kleuren...... Overigens heeft zo'n brommertje het ook heel zwaar gehad zo tegen de berg op .... Onze chauffeur slingerde van links naar rechts over de weg omdat het 2-tak motortje het anders niet kon trekken de berg op. Voor de goede orde .... Zo zwaar zijn wij dus ook weer niet .... Een andere tuktuk was meerdere keren uitgevallen omdat hij het met 2 personen niet meer trok, die van ons uiteindelijk wel. Voor de prijs hoef je zo'n dodemansrit overigens niet te laten. Voor slechts een paar euro pp ben je zo een paar uur zoet.

's-Middags hadden we de massage die zeker de moeite waard was. We werden om 16.30 uur opgehaald met een busje en ergens naar een achterafhuisje gebracht.

We hadden geen keuze gemaakt of we door een man of een vrouw gemasseerd wilden worden. Sylvia kreeg een vrouw en ik een man toegewezen. Vervolgens moesten we ons uitkleden en op een tafel gaan liggen. Van hygiene hadden ze nog nooit gehoord .... Je glibberde zowat weer van de tafel af ... vervolgens ging het beginnen ... eerst je hoofd en nek ..... daarna je oren ... brrrrrrr ik kreeg drie cm dik kippenvel op mijn hele lichaam. Vervolgens de achterkant van je lichaam ..... volgens mij gebruiken ze een liter olie per lichaam want je glibberde als een aal. Aan het einde begon hij ferme klappen te geven, zo van die klappen waarvoor je iemand normaal gesproken een kopje kleiner zou maken .... Ook dat gefriemel onder je voeten moet je maar tegen bestand zijn ... toen ik onder handen werd genomen kreeg Sylvia de slappe lach .... Beseffend dat ze zelf even later hetzelfde lot zou moeten ondergaan.... Hahah. Na de massage werden we in een kist gelegd .... Ik was even bang dat we levend werden begraven maar het bleek een stoomkist te zijn. Alles behalve je hoofd lag in de kist. De rest werd gestoomd op 150 graden .... Normaal gesproken goed voor een lekker mals stukje vlees op je bord. Na afloop had je de gelegenheid tot douchen ... niet dat het hielp want je lichaam was zo verschrikkelijk vet van de olie .... Twee dagen later nog steeds van...

Affijn, na een heerlijke massage en een daaropvolgende goede nachtrust zijn we weer klaar voor de volgende etappe. Op naar het hoogste punt van deze reis. Een tocht door de bergen door theeplantages. Na ruim een uur stoppen we ff voor een fotostop. Er komt vanuit de theeplantage gelijk een takkewijf omhoog gerend (een vrouw met een bos takken op haar hoofd terwijl ik dacht dat het een bos hout voor de deur was maar ik heb stiekem gekeken .. die had ze niet). Uiteraard heeft Sylvia haar gelijk vastgelegd op de allesonthullende plaat en die kunnen jullie zien via Picasa. Jullie begrijpen wel dat ze na de foto haar hand ophield om een fooi te ontvangen.... Ze wist van zichzelf dat ze een fotomodel was ... maar dan anders dan één die wij gewend zijn.

Weer even later hebben we een theefabriek van binnen bekeken. Binnen 24 uur nadat de blaadjes van de theeplanten zijn geplukt is er thee van gemaakt. Allemaal natuurlijke processen, geen enkele chemische toevoeging oid. Achtereenvolgens gaat het om drogen, breken en naar grootte verdelen in bakken. Na de uitleg in de fabriek hebben we een lekker thee gedronken met een overheerlijke chocoladetaart.

In de middag hebben we heerlijk gegeten bij een idyllisch restaurantje met een prachtig uitzicht op een waterval. In de middag reizen we weer verder omhoog, Prachtige uitzichten hebben we gezien, enorm diepe ravijnen en prachtige vergezichten. Op 1900 meter hoogte hebben we ff een korte stop gemaakt ... de Sri Lankanen liepen daar met jassen aan, mutsen op e.d. het was daar nog steeds dik 20 graden. Sneeuw hebben ze daar nog nooit gezien maar ze waren er wel op voorbereid .... Rare jongens die Sri Lankanen. We kwamen ook nog een Indisch gezin tegen die perse met ons op de foto wilde. Uiteraard hebben we daar ook geld voor gevraagd dat doen ze bij ons immers ook.

In de late middag zijn we weer afgedaald naar 1200 meter, onze rustplaats voor de nacht. 's-Avonds hebben we met z'n alle Karaoke gedaan ... enorm veel lol gehad en ook Sri Lankaans gezongen. De Sri Lankanen waren zeer enthousiast en hebben ons van alle kanten gefilmd.

Vrije dag ....antwoorden

Vandaag hebben we een vrije dag genomen lekker niets doen en alleen om 16.30 uur naar de massage zonder happy feet ehhhh happy end J. Dus tijd om wat vragen te beantwoorden van lezers ......

Hier in Sri Lanka is zo'n 70% Boeddhisme, 17% katholiek en 8% hindoe en 5% islamitisch. We zien dan ook weinig hoofddoekjes.

De trap heeft zo'n 1200 treden ..... het ligt er een beetje aan hoe en wat je telt maar wij hebben dus 1200 treden op en 1200 treden af gelopen.

Het is hier geen strafkamp .... Maar we worden wel strak aan de tijd gehouden. Er is volop bier en andere alcoholische drank te verkrijgen tegen goede prijs (0,6 liter bier voor EUR 1,80).

Hier geldt een omgedraaid rookverbod. Op openbare plekken is het verboden te roken. Binnenshuis en in hotels, bars en restaurants is het wel toegestaan.

Olifanten

Vandaag vertoeven we de hele dag in Kandhi, een plaats met 150.000 inwoners op een hoogte van zo'n 500 meter. Het is ook direct aanmerkelijk koeler ..... Het valt trouwens wel mee met de warmte natuurlijk is het continu boven de 30 graden maar voor het eerst is het niet zo beklemmend warm.

Vandaag zijn we eerst naar een botanische tuin geweest. Deze tuin, incl. een hele malle loopbrug is onderdeel geweest van de film 'The bridge over the river Quai'. We hebben dus op historische en bekende gronden gelopen. Ze waren alleen de rode loper vergeten uit te rollen. Gevolg daarvan was dat we door heel veel vleermuizenshit moesten lopen. Want die waren er wel hoor ... duizenden en duizenden tegelijk. Hoewel een heel mooi onderhouden park was, was er verder niet zo veel aan. Er waren geen bloemen of iets dergelijks alleen veel groen. Dus maar een kort rondje gelopen en snel naar het restauratie gedeelte om de inwendige mens te verzorgen.

Daarna naar een ‘gemstones' werkplaats geweest. We hebben daar gezien hoe ze een mijn bouwen van 7 tot 20 meter diep om daar gemstones op te graven. Zelfs de Vietcong had op haar hoogtij dagen betere werkomstandigheden dan de Sri Lankanen.... Alles doen ze met de hand, graven, afvoeren van puin, stutten en de juiste stenen er uit pikken. Tot slot wordt zo'n excursie natuurlijk gevolgd door een rondje door de winkel in de hoop dat we wat kopen.

Tatatada tadatatada tadattadadaaaaaa....... Het hoogtepunt van onze vakantie tot nu .... Naar de olifantenfarm. Hier worden ‘zieke' olifanten uit de natuur opgevangen en verder verzorgd. Je kon met de olifant op de foto, zijn slurf beetpakken, hem aaien en wat al niet meer. Nee ... we konden er niet opzitten. We hebben zelfs een olifant met 3 poten gezien, de 4e was hij verloren toen hij op een landmijn van de tamiltijgers ging staan. Tja .... Wij verliezen in zo'n geval het leven, hij slechts één poot. 's-Middags de lunch bij de olifanten gehad .... Terwijl zij zich in de rivier konden wassen .... Was ook spektakel op zich. Het leuke was dat die olifanten ook een beetje kattenkwaad aan het uithalen waren we wegliepen. De verzorgers liepen te schelden en moesten achter ze aan om ze weer terug te drijven .... Hahahah. I like the ollifanten.

Wisten jullie trouwens dat je van olifantenpoep papier kon maken ... wij ook niet maar nu wel. We hebben gezien hoe ze dat doen .... Ik vraag me altijd af ... hoe kom je op het idee. Ooit moet iemand een keer gedacht hebben van .... Olifantenpoep ... daar moet je wat mee doen. Laten we het eens oppakken, drogen, wassen, verdelen, koken, etc ... volgens mij moet je dan we een hele zieke geest hebben .... Toch heeft iemand het gedaan en heeft resultaat geboekt .....