Vrijdag, 14 augustus 2009

Zomervakantie 2009 Dit wordt onze weblog van de vakantie in Suriname en Curacao..

We vertrekken op 03-09-2009 en komen terug op 23-09-2009.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Voorbereiding.

Vandaag 14 augustus hebben we vast zonnebrand olie gehaald. Je kunt maar beter voorbereid zijn :-)

Alle betalingen zijn gedaan en de vouchers en tickets zijn binnen. Nu nog 10 dagen werken in amsterdam en dan ..... fly like a eagle!

We'll 'be back with more news about our trip.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

zondag, 16 augustus 2009
oepsss!!!!!!!!!http://www.nu.nl/algemeen/2060729/waarschuwing-nederlandse-antillen-voor-tropische-storm.html

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Zaterdag, 29 augustus 2009

De vakantie is begonnen.Eindelijk is het zo ver...we hebben vakantie...JIPPIE!!!!! :)

Zoals de meeste van jullie weten hing het even aan een zijde draadje of we wel konden gaan. De zware operatie van mijn (schoon)vader is pas eind september, gelukkig kunnen we onze reis dus gewoon beginnen/voortzetten.

We zijn nu met de laatste dingen bezig zodat we donderdagmorgen (thanxxx john..hihi) om 5.30 uur in de trein stappen om richting schiphol te gaan.

We vliegen om 9 uur richting Paramaribo om daar om 13.35 uur ( 19.25 uur nederlandse tijd) weer te landen.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Vrijdag, 04 september 2009

3 september 2009Vanochtend om 03.00 uur opgestaan, om 04.15 uur kwam de taxi. 05.02 uur de trein naar Schiphol. Het lange wachten is begonnen. Eindelijk om 09.20 uur stegen we op en we hebben een prima vlucht gehad, geen enkele luchtzak, turbulentie of wat dan ook.

Met voldoende beenruimte hebben we filmpie gekeken, de 100 mooiste doelpunten uit de premiair league, muziek geluisterd en verveeld. Maar ja, je moet er wat voor over hebben.

Eindelijk, we zijn er ..... 14.10 uur paramariboaanse tijd zijn we veilig geland. Toen we uit het vliegtuig kwamen kwam er een hete deken over ons heen, 37 graden!! Wout had lekke koppakking en volgens mij nog veel meer lekkage´s. Onze koffer kwam als laatste van de band dus om onze taxi te zoeken was dat lekker overzichtelijk bijna iedereen was al weg.

Een uurtje rijden en we waren in het appartement, gevulde ijskast bij aankomst, weliswaar geen alcoholische versnapering maar goed, je kunt niet alles hebben. Na even bijgekomen te zijn hebben we van de vrouw des huizes een korte rondleiding door Paramaribo gehad. Even door de dure wijken met villa´s e.d. die hier voor nog geen 120.000 euro te verkrijgen zijn. Wat zijn ze vriendelijk hier zeg...... Niets is te veel moeite .... Een dik compliment voor die mensen.

Nu ff douchen en dan lekker onder de wol ,we hebben gelukkig airco op de slaapkamer..... We hebben er nu inmiddels dik 24 uur opzitten zonder noemenswaardig slaapmoment.

Dus oogjes dicht en snaveltjes toe.....

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Breaking news ..... We horen net dat het grondpersoneel vanaf vandaag staakt en dat de vluchten van Suriname naar Nederland niet door kunnen gaan .... Pffff net op tijd geland dus anders hadden we met de parachute er uit moeten springen .....

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Zaterdag, 05 september 2009

4 september 2009 Vandaag waren we lekker vroeg wakker, 07.00 uur plaatselijke tijd. We hebben een goed bed al is het wel wat smal voor twee zeeleeuwen L .... We zijn ook blij dat we airco op de kamer hebben want anders waren we leeg gezweet.

We hebben, lekker Hollands, een fiets gehuurd om Paramaribo te verkennen. Je moet blijven opletten want je moet hier links rijden en als je bevangen bent door de hitte (37 graden) dan vergeet je dat nog wel eens. Wat een verschillen kom je tegen, prachtige villa's vs krotten van hout waarmee wij het vuur nog niet eens willen aanmaken.

Uiteraard hebben we de Watermolenstraat gezocht, naar Johnny's place, nummer 57 en .... gevonden, J badend in het zweet na een helle tocht door een fucking heet en chaotisch centrum van Paramaribo. De dames waren er niet ... die moesten even bellen met hun baas uit Schiedam ...??!!!

Tussendoor lekker wat gedronken, Biertje 0,80, baco 2,50, cola 0,60, je moet immers blijven drinken...... Daarna lekker gegeten, ook voor weinig, complete maaltijd voor 4 a 5 euro. We waren allebei een beetje bevangen door de hitte, allebei een beetje hoofdpijn en zo. Het is moeilijk, zo niet onmogelijk om een koele plek te vinden.

We hebben voor zondag een dolfijnentocht geboekt, lekker met een bootje de zee op en zwemmen. Daarna gaan we naar Nieuw Amsterdam, weet niet waarom ik dit doe maar goed .... Ik vind oud Amsterdam al niets dus laat staan nieuw Amsterdam. Deze tripjes hebben overigens gewoon Hollandse prijzen. 50 euro pp.

Vandaag hebben we de fiets nog even en gaan bij de plaatselijke AH boodschappen doen. Daarna gaan we ons verdiepen in de onafhankelijkheid van Suriname. Ze hebben er een plein van, een museum (lekker koel binnen) en vast ook wel wat versnaperingen.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maandag, 5 september 2009

Vandaag hebben we lekker gewandeld door het centrum van Paramaribo. De plaatselijke markt bezocht, wat een bende daar zeg ... en door de sloppenwijk van Paramaribo gebanjerd. Ben blij dat ze niet allemaal naar Nederland zijn gekomen J. Ik werd steeds aangesproken met 'Heee jij blanke man', tja ik ben nu eenmaal geen Surinamer en dat kunnen ze wel zien. Dat het daar niet helemaal koosjer is hebben we ook gezien, dealen vanuit de auto e.d. . Ben blij dat ik me daar niet hoef in te laten.

Het museum was eigenlijk niets dus daar zijn we ook maar niet naar binnen gegaan. Uiteraard zijn we weer op een terras terecht gekomen en hebben daar heerlijk gegeten, niets bijzonders gewoon bami en sate maar het was om je vingers bij af te likken. Dat hebben we dus maar gedaan. Een één of ander insect vond het nodig om een hap uit Syl te nemen, niets aan de hand maar ze werd er wel even naar van.

We hebben zelfs de eerste regendruppels meegemaakt al stelde dat eigenlijk niets voor. Het was 1 minuut regen en de straat was eigenlijk niet eens nat. Het bracht wel heerlijke verkoeling die we echt nodig hadden. Wij zijn dus gewoon lekker in de regen blijven zitten.

We hebben een prachtige salamander gezien van wel 30 tot 40 centimeter.
Vanavond zagen we hem nog een keer, helaas voor hem was hij platgereden op de weg.... Zo'n beest heeft hele mooie kleuren groen met oranje, volgens mij fan van het Nederlandse vrouwenvoetbal elftal........

We gaan nu lekker badderen en vroeg naar bed want we moeten er morgen vroeg uit voor de dolfijnen. Onze gids zegt dat ze er zeker zijn .... Maar of ze zich laten zien ... duhuh zo lus ik er nog wel een paar.
Voor nu welterusten en morgen gezond weer op!!

++++++++++++++++++++++++++++++++++

6 september 2009

Vandaag om 06.45 uur wakker want we gaan op dolfijnenjacht. Volgens de gids hebben we een afspraak om 10.30 uur met de dolfijnen en mogen dus niet te laat zijn, dat vinden dolfijnen nu eenmaal niet fijn J. Om 09.00 uur stonden we bij de kiosk waar we afgesproken hadden. Met de bus nog een paar mensen ophalen en dan langs de villa wijk (oa langs villa van Clarence Seedorf en Desi Bouterse) naar onze boot. Dat is niet veel meer dan een paar planken met een geïmproviseerd dak en dan op weg.

Na 10 minuten varen zagen we de eerste dolfijnen al op ons wachten. Het waren er heel veel, misschien we een stuk of 50. Het wordt dan een sport om ze mooi op de foto te zetten, probleem hierbij is dat je steeds niet weet waar ze boven water komen en voor je hebt afgedrukt zijn ze al weer onder water. We hebben dus heel veel foto's gemaakt van water en niet van dolfijnen. Dus over op plan B, en dat hield in dat we ze zijn gaan filmen. Dat bleek een betere tactiek want op de filmpjes zie je ze af en toe maar dan ook goed.

Toen de dolfijnen een bakkie gingen doen zijn wij ook verder gevaren. We zijn naar Braamspunt gevaren, zeg maar het HvH van Suriname, alle boten moeten hier langs. Hier wonen Surinamers die zich uitsluitend bezig houden met garnalen, vangen, drogen, zeven, pellen en weet ik wat al niet meer. Daar heb ik ook ff gezwommen in de Atlantische Oceaan, smerig daar ... dat wil je niet weten. Er is daar uitsluitend modderwater en dat zie je als je het water uit komt. Verder is het niet eens lekker, het water is 26/27 graden en verkoelt dus niet.

Na opgedroogd te zijn hebben we een kleine wandeling gemaakt door het illegale dorp. Wat een armoede daar zeg, een constante stank, geen toilet/douche/water etc. en huizen van aangespoeld hout, met golfplaten daken. Ze slapen met 6 in
een huis en dan is er ook werkelijk geen plek meer voor nummer 7. De zes die er liggen (voornamelijk mannen) liggen lepeltje/lepeltje. Volgens ons merken ze er niet zo veel van want 90% van de bevolking is de hele dag stoned of anderszins onder invloed van iets.

Op enig moment gingen we de boot weer in om naar onze lunchplek te varen. Prachtige tocht over de Suriname rivier (1,2 km breed).
Langs de kade alleen maar flora en fauna, heel indrukwekkend mooi. We zijn gaan lunchen op een van de vele plantages, Rust & Werk (hoe tegenstrijdig voor een Surinamer).

Dit is overigens een van de vele plantages die er nog steeds zijn, ze stammen uit de slaventijd die pas in 1862 is afgeschaft. Op deze plantages gelden overigens niet de wetten en regels die in de rest van Suriname wel gelden. Zo mogen jongens van 8, 9 10 jaar gewoon op een brommer rijden en wel zonder helm. Iets wat in de rest van Suriname ten strengste verboden is.

De maaltijd is weer gewoon lekker Javaans, Nasi, Bami, Gado Gado en dat soort dingen, gewoon heerlijk. Tussen de middag even een lekker biertje er bij (een Djongo) dat is een fles van 1 liter bier, voor nog geen 2,50 euro.

Na weer op krachten te zijn gekomen een korte wandeling naar de boot om naar Fort Nieuw Amsterdam te gaan. Dit is een van de drie verdedigingsforten die door de Nederlanders zijn aangelegd (Nieuw Amsterdam, Purmerend en Leiden). Deze drie forten zorgden er voor dat ongenode gasten konden worden verdedigd en sindsdien hebben geen overnames meer plaatsgevonden. Hierop is slechts één uitzondering maar die was van binnenuit, Bouterse nam in ik meen 1982 de macht over en daar valt geen fort tegen te bouwen. Het fort is een militair terrein en daar zal Pa van Rhijn zich ook wel het nodige van herinneren.
Eigenlijk hadden we hier geen zin meer, de hitte was te overweldigend en het enige dat je wilde was uit de zon en in de wind. Gelukkig duurde dit niet lang meer en zijn we langzaam op huis aan gegaan.

‘Toen we thuis kwamen hebben we ff lekker onder de koude douche gestaan om af te koelen (warm water gebruik je hier gewoon niet). Verfrist, omgekleed en wel naar de stad om een lekkere BBQ te verorberen, sate, drumstick en karbonade, allemaal heerlijk gekruid met een soort van ketjap maar dan om je vingers bij af te likken (en dat voor 7 euri pp) J. Na een paar Parbo biertjes zijn we lekker voldaan naar huis gegaan en hebben een heerlijke nachtrust gehad onder de airco.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

7 september 2009

Vandaag een lekkere rustige dag gehad, lekker uitgeslapen (tot 08.30 uur) en bijkomen van alle inspanningen, daarnaast hebben we ons vooral geestelijk voorbereid op wat nog komen gaat. We zijn naar het terras van ‘t-Vat gegaan, de local place to be. Hier is het druk en gezellig terwijl bijna alle kroegen en terrassen leeg zijn.

We hebben leesboeken, puzzelboeken, roddelbladen en de laptop (gratis draadloos internet) meegenomen en hebben ons daarmee de hele dag vermaakt in de koelte van de schaduw. Want zoals de Surinamers zelf zeggen, je kunt alleen in de schaduw genieten van de zon. Op dat terras hebben we dus de hele dag rondgehangen, gegeten (lunch en diner; en we zullen maar niet meer zeggen hoe lekker dit allemaal was J) en gedronken. 's-Avonds naar huis omdat we er morgen weer vroeg (echt vroeg dus) uit moeten. O ja, zo'n dag op terras kostte ons 125 SRD ofwel zo'n 30 euro.

Ik had er nog geen last van gehad maar het moest er toch een keer van komen, de reusel liep weer eens dun uit de broek en dan kan het gebeuren dat je net te laat bent op het kleine kamertje en dat je nog het eea moet opruimen L voordat je gaat slapen.

PS: Het is de bedoeling dat Syl in Curacao met dolfijnen gaan zwemmen, hier in Suriname hebben we ze alleen maar gespot.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

8 september 2009

Zoals al aangekondigd vanochtend dus vroeg het bed uit, vroeg is dus echt vroeg want om 04.45 uur ging de wekker al vrolijk te keer. Vandaag staat nl. de tour naar Brownsberg op het programma. Om 06.30 uur moesten we ons verzamelen op het verzamelpunt dus ...... met Klaas Vaak nog in de ogen onderweg. Voor de zekerheid heb ik er maar een paar imodium ingegooid want op zo'n dag kan je het niet hebben dat je om de 5 minuten naar het toilet moet. Het heeft me de hele dag droog gehouden zal ik maar zeggen .....

De weg ging eerst dwars door Paramaribo maar daarna kwamen we in de buitenwijken en uiteindelijk in de bush-bush terecht. Hier houdt zo'n beetje de hele beschaving op. Waar je in Paramaribo nog mooie geasfalteerde wegen hebt, heb je in de bush-bush alleen maar bauxiet wegen. Dat betekent dat je 2 uur door elkaar heen wordt gehusseld, diepe kuilen trotseert en langs afgronden rijdt op de bekende rode, zeer stoffige wegen. De kans bestaat dat we wat meenemen naar huis want neus, haar, oren en ogen zitten nog vol .....

Uit eindelijk na zo'n 3 uur rijden aangekomen op Brownsberg, de bus brengt ons nog een stuk de berg op, het begin van het oerwoud in. Je hoort de beesten al denken, wie komen daar nu weer aan J. Eenmaal boven gekomen gaat onze expeditie beginnen. Jut & Jul op expeditie in het tropische regenwoud, de Amazone genaamd.

De eerste honderden meters denk je, is dat nu alles maar dan begint het echt. De redelijke vlakke wegen gaan over in vrij onherbergzaam gebied en je moet je op enig moment vasthouden aan alles wat er om je heen te vinden is, wortels van bomen, rotsblokken etc. Om enig indruk te geven, als je per ongeluk valt val je zo'n 50 meter naar beneden, de kans dat je dat niet overleeft is vrij reëel en als de laatste in rij valt, neemt hij/zij iedereen mee.

Hoewel het op de berg zelf niet zo warm is vanwege a) de bomen en b) de hoogte (maar toch nog zo'n 25 graden), breekt het zweet als snel aan alle kanten uit alle poriën. We waren overigens op zoek naar een waterval, die vanwege de droogte ‘goed' bereikbaar was. De laatste 40 meter gingen bijna loodrecht naar beneden, je moest o.a. aan bomen hangen om de volgende stap naar beneden te kunnen maken. Deze laatste 40 meter heeft Syl overigens niet mee kunnen maken, een verstandige keuze want het was loodzwaar. Toch was het een hele prestatie hoor .... Zelfs één van de jongens van ca. 30 jaar is op hetzelfde plateau gestopt als Sylvia. Beneden gekomen, onder aan de waterval was er het prachtige uitzicht, echter te weinig water om er onder te kunnen staan en te verfrissen, das nou weer jammer.

Even uitrusten en dan de tocht weer naar boven. Pffffff het gaat makkelijker maar het is twee keer zwaarder. Syl en ik hebben ons even voor de groep uit geworsteld om op ons gemak naar boven te gaan. Op een plek waar we even wat uitrustten kwamen we een aap en een slang tegen. Is toch anders dan in een dierentuin, want er lopen zat giftige dieren rond. We hebben overigens ook een gifkikker gezien, prachtige vlinders en een soort buidelrat. Gelukkig geen last gehad van muskieten of anderszins al hadden we wel last van steekvliegen, zo één die Syl al eerder te pakken had.

Zeer moe maar ook zeer voldaan kwamen we weer boven. Syl had pap in haar benen en ik kon geen pap meer zeggen. Daarna weer een gezamenlijke lunch en nog even wat mooie uitkijkpunten bezoeken over een 15 km
groot stuwmeer. Eenmaal terug in de bus was iedereen zo moe dat ik denk na 10 minuten iedereen met gesloten ogen aan het genieten was van de prachtige dag. Door de geëffende bauxiet weg konden Syl en ik de slaap niet vatten en hebben dus weer met verbazing om ons heen zitten kijken wat je allemaal ziet.

Uiteindelijk gesloopt waren we om 19.00 uur terug in Paramaribo, even wat eten, drinken, douchen en tv kijken voor we naar bed gingen.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

9 september 2009

Vandaag een lekkere rustige dag met de nodige spierpijn, lekker bijkomen van de inspanningen van gisteren. Tot 08.30 uur uitgeslapen, op het gemakkie ontbeten, bakkie koffie er bij en relaxen. In de middag weer een fiets gehuurd om de andere kant va Paramaribo te bewonderen maar eerst even wat boodschappen doen bij de supermarkt. Het begon lichtjes te regenen dus even schuilen bij een bushalte, daar kregen we gezelschap van een 80-jarige surinaamse man. Hij heeft wel een kwartier zitten lachen en vond ons (lees Syl) enorm aardig. Toen de regen weer weg was zijn we ff naar huis gegaan om de boodschappen weg te brengen en wat droogs aan te trekken (vanwege het zweten).

Daarna de tocht naar de andere kant van Paramaribo. We waren nog geen 15 minuten onderweg en we dreven weer van de fiets af, zo verschrikkelijk warm dat we onder een boom moesten schuilen voor de zon. We werden zelfs door een Surinaamse ‘aangehouden' die ons wilde waarschuwen dat we een petje op moesten doen en dat we gek waren dat we dit niet deden.

Na een kleine 10 minuten wilden we -met pet- verder fietsen, toen begon het echter zo hard te regenen dat wil je niet weten. Recht naar beneden en flinke druppels op de straat. Toch maar even onder het boompje blijven staan J. Het regende echter zo hard dat de boom maar voor slechts een paar minuten stand hield, daarna werden wij dus ook nat, wat wij toch wel een heerlijke verademing vonden, verder geen schuilplaats in de buurt dus dat moesten we maar ondergaan. De temperatuur was inmiddels gedaald naar een zeer aangename 25 graden. Na een tijdje werd de regen minder en besloten we maar terug naar huis te fietsen, de lucht was zo zwart as een bosneger. Goed en wel op de fiets begon het me weer te regenen ..... wij zaten toen heerlijk te zingen op de fiets in de enorme tropische regen, tot en met de onderbroek nat maar heerlijk voldaan qua temperatuur kwamen we uiteindelijk weer thuis. Toch brengt die regen ook weer wat positiefs met zich mee. Iedereen had ‘medelijden' met ons, riep en lachte naar ons. Ook kwamen er dieren tevoorschijn die we nog niet eerder hadden gezien, padden zo groot als twee vuisten met een serie jongen sprongen bij ons over de binnenplaats.

Voor de 3e keer droge kleren aan zijn we toen maar .... gaan eten (Grittbana soep met Moksi Alesi en een heerlijk ijsje met caramel met rozijnen en kindersnoepjes na)!, dat doen alle surinamers die iets te vieren hebben of om hun verdriet te vergeten.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

10 september 2009
Deze keer wat langer uitslapen, 06.45 uur er uit want om 09.00 uur stond het busje weer voor ons klaar met deze keer in de aanbieding, een vlinderkwekerij, een houtsnijderij, een pottenbakkerij en white beach. Weer dezelfde gids Winston, voor de 3e keer al deze week, volgens mij mag hij ons wel..... en wij hem ook dus dat komt goed uit. Het is een oude soldaat en wil niet zeggen of hij onder het Bouterse of Brunswijk regime heeft gestreden. Dat mocht ik hem niet vragen, ik vroeg het toch maar kreeg toen geen antwoord. L Het maakt mij ook niet uit zolang ik hem maar niet in december tegenkom J, verder kan hij leuk vertellen over van alles en nog wat ....

Oke dan ... even een weetje. De Surinaamse vlag bestaat uit de kleuren groen, wit, rood en een gele vijfpuntige ster. De kleuren staan voor respectievelijk vruchtbaarheid, vrede, liefde en saamhorigheid, de vijfpuntige ster staat voor de 5 bevolkingsgroepen uit Suriname. Wat je er mee moet weet ik niet maar als ik het niet opschrijf ben ik het vergeten. Deze vlag is er pas sinds de onafhankelijkheid die Suriname heeft sinds 18-11-1975 (ik kan er een paar dagen naast zitten, geschiedenis was immers niet één van mijn sterkste vakken).

Allereerst de vlinders, ik heb nu gezien hoe zij van eitje volgroeien tot een vlinder. Van ei naar pop naar rups en vervolgens tot vlinder. Sommigen zijn kannibaal en eten elkaar op, anderen zijn wat vredelievender. Overigens hele mooie gezien, blauw, rode, etc.

Vervolgens naar de bosnegers, die hele mooie dingen van hout maken. Uit één blok maken ze een klapstoel, werkelijk heel mooi. Hier zit nog een verhaal achter ook, de stoel voor de man heeft een leuning, die van de vrouw niet, die heeft alleen een zitje. Jullie mogen raden waarom dat zo is......

Tot slot naar de indianen, die maken er een potje van .... Letterlijk dan want we bezochten een pottenbakkerij. Ook hier is het weer ongelofelijk mooi wat ze maken. Beelden in de vorm van apen en indianen, helemaal vanuit de klei opgetrokken.

In de middag naar White Beach, een kunstmatig aangelegd wit strand op zo'n 15 km van Paramaribo aan de Suriname rivier. Om te kunnen zwemmen hebben ze hekken rondom het strand gezet en borden ‘verboden voor piranha's'. geplaatst. Winston vertelde ons ter geruststelling dat ze in Suriname alleen vegetarische Piranha;s hebben ... duhuh!!

Ik ben gaan zwemmen en er waren inderdaad geen Piranha's. Omdat het eb werd was er niet zoveel water, het was slechts een paar meter breed waarin je tot maximaal je knieën in het water stond terwijl het bij vloed dik twee meter diep is en 15 meter breed.

Na weer een leuke dag zijn we voldaan gaan eten, en lekker dat het was ..... hmmmm om je vingers bij af te likken.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

11 september 2009

Deze dag staat in het teken van de Colakreek, licht vlak bij vliegveld. We hebben een taxi geregeld die ons heen en terug bracht voor zo'n 70 euro. Het is dan wel 5 kwartier rijden heen, en dan nog eens 5 kwartier terug. Maar dan heb je wel wat aparts. Het is een kreek waarvan het water cola bruin is. Heel vreemd als je er in zwemt, het lijkt eerst gewoon vies water, als je er eenmaal in ligt ben je oranje bruin ..... .

Aan de bar kon je dan ook bacardi en ijs kopen om er in te gooien. Als je dan met een beker ging zwemmen kon je daarna van je baco genieten in je hangmat. Ze hadden overigens alleen gewone bacardi ..... Wat is dat trouwens lekker zeg, zo'n luierdag in een hangmat. Gelukkig heeft men ons geholpen dat ding goed op te hangen want ik zag het al weer helemaal voor me, lig je goed en wel plof je ineens op de grond wegens overgewicht, niet ondenkbaar toch ... J

Om 16.30 uur stond de taxi weer voor ons klaar en dat was maar goed ook want 10 minuten later zaten we weer midden in een tropische regenbui. De temperatuur daalde in 5 minuten overigens van 34 graden naar 24 graden in de regen, toen de regen ophield steeg de temperatuur overigens in hetzelfde tempo dus lang kon je er niet van genieten....

's-Avonds weer naar onze stamkroeg, ze kennen ons inmiddels al vrij goed en das altijd handig. Deze keer pom gegeten, de eerste keer dat ik niet zeker wist of ik het nou lekker moest vinden of niet. Ik heb het opgegeten maar dat zegt niet alles, Syl heeft een karbonade op, ze zat haar vingers af te likken dus dat zegt voldoende toch ......

Morgen de laatste dag in Suriname ... we worden er een beetje sip van. We willen nog niet weg maar ja .... Er is een tiet van komen (de linker vanuit de man geredeneerd) en er is een tiet van gaan (logischerwijs de rechter). We willen er zeker nog eens terugkomen want we hebben nog lang niet alles gezien .......

++++++++++++++++++++++++++++++++++

12 september 2009

Fawakke biggi bassies ­­
Zo ... de laatste dag in Suriname is aangebroken, eerst heeft Syl een klein wassie gedraaid zodat we straks in Curaçao weer toonbaar tevoorschijn kunnen komen. Op onze laatste dag zijn we weer eens ouderwets naar de dierentuin geweest. Eerst lopen naar de taxi, het is weer verschrikkelijk warm. De taxi brengt ons voor 12 SRD (3 euro) naar de dierentuin van Paramaribo. We zitten zo'n 15 minuten in de taxi. De dierentuin stelt niet zo veel voor, veel tropische vogels, twee tijgers en een miereneter. Maar ja, wie kan er zeggen dat hij/zij naar de dierentuin in Paramaribo is geweest .... Na 1,5 uur zou de taxi weer voor ons klaar staan om ons op te halen en thuis te brengen.

Tot slot nog eenmaal naar onze stamkroeg t Vat (www.hetVATsuriname.com), ff lekker genieten van een maaltijd een lekker drankje en dan naar huis. Ook de vogels hier willen afscheid van me nemen, ik ben tweemaal, door dezelfde vogel ondergepoept. Eenmaal op mijn shirt en eenmaal op mijn hoofd, de 3e keer was ik hem voor en kon ik mijn been net op tijd terugtrekken. Fijn als men zich aan je gaat hechten en niet willen dat je weggaat.....

We zullen Suriname missen, het is echt een fantastisch land met vriendelijke mensen en met heerlijke eten..

We komen er vast en zeker weer terug, maar dan voor een iets langere tijd..

Morgen onze reis naar Curacao en voor de trouwe lezers .... We moeten eerst zoeken naar een gratis internetpunt voordat we weer on-line kunnen zijn.

MO SYI J

++++++++++++++++++++++++++++++++++

13 september

Weer vroeg ons bedje uit , want de taxi zou om 7 uur voor de deur staan om ons naar het vliegveld te brengen...

Mij is altijd verteld dat surinamers altijd te laten komen...nou ik heb een nieuwtje..onze suriaamse taxichauffeur Rakesh was 20 minuten te vroeg..pffff moesten we nog haasten ook..

Na afscheid genomen te hebben van onze verhuurders,we kregen nog een afscheidkadootje ook,gingen we naar het vliegveld.

Zal Suriname missen,het land heeft een grote indruk bij ons achter gelaten.Na de vele controles mochten we het vliegtuig in..na een rustige vlucht zijn we nu dus in Curacao.Ook hier weer vele controles,maar ja...je zal maar bolletjes bij je hebben.

Ook hier weer erg heet maar stukken aangenamer dan in Suriname.Op naar een nieuw avontuur..

++++++++++++++++++++++++++++++++++

14 september 2009

Na een goede nachtrust waren we vol goede moed om de dag te beginnen. Eerst even naar het vliegveld omdat we daar konden internetten, zo konden we zoeken waar evt. wifi-punten zijn om te kunnen internetten, het ziet er niet goed uit dus wellicht dat we minder frequent ons weblog kunnen bijhouden. Daarnaast hebben we hier geen 220 volt dus is het maar de vraag of we de boel kunnen opladen als de accu leeg is.

We zouden op onze eerst dag een leuk strandje opzoeken om eerst even rood/bruin te bakken want zonnen hebben we in Suriname niet gedaan. Uiteindelijk zijn we bij de Jan Thielbaai uitgekomen. Om het strand op te komen moet je hier betalen, 5 gulden per persoon ( 1 euro is ongeveer 2,60 gulden). Eenmaal op het strand gekomen moet je 5 gulden per persoon betalen voor een strandbed op een plek naar keuze. We hebben een mooi plekje gevonden deels beschut onder een paar bomen. Eerst opwarmen en dan even een heerlijke plons in de Atlantische Oceaan. Deze keer was het water wel lekker verfrissend.... Hmmm heerlijk.

Af en toe een natje en een droogje gehaald en laten brengen dan kom je de dag wel door. Hoewel we bijna de hele dag in de schaduw hebben gelegen zijn we beiden een beetje verbrand. Dat het dierenrijk contact met elkaar heeft bleek overigens wel want in Suriname ben ik twee keer besmet met vogelpoep, deze keer was Syl degene die met die eer mocht strijken, een mooie fluim op haar linker bovenarm.

Aan het einde van de middag eerst even naar huis om ons te beschermen met after sun en daarna even lekker wat gaan eten. We hadden gezonde trek en Audrey had ons 'De Gouverneur' aanbevolen dus wij op weg. De avond daarvoor waren we per ongeluk bij de Gouverneur uitgekomen dus we wisten de weg. Tenminste dat dachten we .... We hebben zes keer min of meer dezelfde ronde gereden en kwamen toen tot de conclusie dat we wel wisten waar het was (we konden het zien liggen) maar dat we niet konden komen...... Uiteindelijk bleek dat we de brug over moesten met de auto en toen we dat eenmaal gedaan hadden waren we er zo. Helaas bleek dat je daar moest reserveren en dat hadden we uiteraard niet gedaan. Dus voor morgen avond maar gereserveerd en nu op zoek naar iets anders. Uiteindelijk kwamen we in een steakhouse terecht en hebben daar ook heerlijk gegeten.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

Voor die papa!!

Wout heeft weer niet goed opgelet toen de gids vertelde over de onafhankelijkheidsdag..kwam vast door de hitte!!

En nee pa,ik heb geen mensen gezien die op mij of me anders broers en zus leken... Dus je hebt je netjes gedragen in de tijd dat je in suriname zat.Wat me wel opviel was als ik me naam zei,dat ze voor me in de houding sprongen.... Wel een beetje vreemd toch!!

Ga nu kijken of ik hier nog wat bloedverwanten hebt zitten,maar dat lijkt me helemaal stug..want de vrouwen hier zijn nou niet echt de gezelligste..

Kus aan ma en louis uit het warme Curacao.. ;)

++++++++++++++++++++++++++++++++++

15 september 2009

Deze ochtend werden we wakker van de regen. Deze druppelde zo hard op ons dak dat we ff niet wisten wat er nu gebeurde. Desondanks was het gewoon warm, altijd is het hier warm, je kunt er gewoon niet omheen. Juist als we op onze porch (patio's) zitten verlang je wel eens naar wat wind of enige koelte, die is er gewoon niet. Als we op onze porch zitten krijgen we regelmatig bezoek van hagedissen (van 10 cm tot 25 cm). Als we die een stukje brood of kaas voeren vinden ze dat lekker (ze likken immers met de tong hun mond schoon).

Daarna werden we opgeschrikt door een ‘werkende' Antilliaan, althans werkend..... hij zou de tuin komen opruimen en alhoewel dat niet zo'n grote tuin is, is hij best wel een tijdje bezig geweest met niets doen.

Deze dag zouden we benutten om het eiland aan de westkant te bekijken. Wij kunnen je die moeite besparen want met het verkennen daar waren we snel klaar mee. Er is een weg en er zijn wat zijwegen waaraan wat dorpjes liggen waar niets te beleven is. We kwamen zelfs een volledig verlaten vakantiedorp tegen. Op enig moment vroegen we ons af waar Pa van Rhijn vroeger gelegerd moest zijn, juist op dat moment kwamen we een colonne tegen van wel vier legervoertuigen (actie!).

We moeten wel eerlijk blijven, als je daar een afslag neemt naar een klein strandje of een kleine baai kan je een mooi plekje tegenkomen. Zo waren we bij de laguna baai waar zeggen en schrijven 10 mensen aan het strand lagen, een bounty-achtig plekje maar ja, ver verwijderd van de bewoonde wereld. We zagen daar overigens wel een zeeschildpad van zo'n minimaal 75 cm zwemmen

Op de terugweg maar even langs het vliegveld omat we daar kunnen internetten en daar hebben we ons weblog weer bijgewerkt. Na een goede bak koffie zijn we weer naar de wijk Punda gegaan, daar is wel genoeg te beleven met vele winkeltjes en terrasjes. Dus ff een biertje en dan de steegjes in en vervolgens de winkeltjes in en uit.

Vanaf het terras heb je een mooi uitzicht op de Julianabrug en de Emmabrug. Zo af en toe komen er zeeschepen langs ..... de Emmabrug varen ze dan opzij (terwijl je er overheen loopt). Is wel een aparte ervaring hoor ...... dat er zo'n enorm schip vlak langs je heen vaart. De Julianabrug is zo hoog dat zo'n beetje ieder schip er onderdoor kan varen. Toen het schip voorbij was en de brug weer open kwamen de dolfijnen terug van een dagje uit. Ze keken even naar het terras en doken weer onder.

's-Avonds zijn we gaan eten bij de Gouverneur, op aanraden van Au3. We hebben hier heerlijk gegeten en gedronken. Daarna hebben we onze luiken weer voldaan gesloten.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

16 september 2009Het zit ons niet mee met het weer, deze ochtend begint warm maar bewolkt en weer geen zuchtje wind op onze porch terwijl het over het hele eiland altijd wel waait (windkracht 3 tot 4). Nadat onze ogen zijn geopend, de rotzooi van Klaas Vaak is weggewerkt begint heel langzaam weer het zweet uit de poriën te stromen. Na te hebben ontbeten en te hebben gedoucht gaan we naar het café op het Wilhelminaplein, daar hebben we een snelle internet verbinding gevonden en daar hebben ze lekkere koffie beter dan de oploskoffie die wij in het huisje hebben). Ook hebben ze daar een gratis Telegraaf (Caribean editie) zodat we van de goede plannen van het kabinet op de hoogte zijn gebracht. Ja Ja lieve mensen onze Balkenende is een echte rising star ... De middag hebben we besteed om naar het seequarium te gaan, ze houden daar zeeleeuwen en dolfijnen die ze in Florida hebben opgevoed. En ja hoor ...... we hebben gereserveerd om met dolfijnen te gaan zwemmen, A.s. vrijdag om 14.00 uur hebben we een afspraak met onze fijntjes. We mogen dan een half uur met ze optrekken ..... Het is best wel duur ( EUR 110,- pp) maar ja, .... dit doe je maak één keer in je leven. De rest van de middag hebben we op Mambo Beach doorgebracht, een heel gezellig strand met lekkere lounch muziek, ligbedden, prachtige view en wat al niet meer. Het was weliswaar bewolkt maar toch steeds nog zo'n 29 graden dus met of zonder zon, het is goed toeven hier. Bijkomend voordeel is dat je niet kunt verbranden in de zon .... 's-Avonds weer lekker gegeten aan het water, de handelskade (met al die gele, blauwe huisjes gebouwd op Nederlandse school) en kijken wat er allemaal gebeurt en voorbijkomt.... Wat kan het leven toch lekker relaxed zijn :).

++++++++++++++++++++++++++++++++++

17 september 2009
Deze ochtend stond in het teken van de marine in Suffisant, we zijn op zoek gegaan naar de oude marine basis waar Pa van Rhijn heel veel jaren geleden het scepter heeft gevoerd en daar vele maanden is verbleven.

Het heeft ons niet veel moeite gekost het te vinden want er is maar één gossieweg die daar naar toe leidt. We hebben geprobeerd om binnen te komen maar de bewaking was onverbiddelijk. Wel zouden we een aanvraag kunnen indienen om een rondleiding te krijgen maar dat bleek helaas niet meer mogelijk. Normaal gesproken zou het wel kunnen maar dan moesten we bij de generaal van dienst een aanvraag indienen. Wanneer dit verzoek wordt ingediend dan kan het alleen op woensdag en aangezien het vandaag donderdag is kan dat niet meer pffffff. We hebben dus alleen wat foto's van de ingang en de directe omgeving kunnen maken. Ook hier hebben we overigens geen familie van Syl kunnen ontdekken.

's-Middags zijn we weer lekker naar Mambo Beach gegaan lekker van zon, zee en uitzicht genieten, maar goed dat ritueel kennen jullie zo onderhand wel.

‘s-Avonds kwam de beheerster er na twee jaar achter dat een wasrekje om de handdoeken en zwemkleding te drogen toch wel handig is. Zij kwam het rekje en enkele nieuwe buren brengen. Na enkele dagen alleen op het erf gezeten te hebben zitten nu links van ons twee potten, rechts van ons zitten twee pannen, we worden dus lekker gesandwiched op en manier die wij niet voor ogen hadden gehouden. Morgen komen er weer nieuwe buren bij dus ben benieuwd wat dat ons brengt.

Uiteraard hebben we dag weer afgesloten met een heerlijke maaltijd, een lekker drankje op een heerlijk terras uitkijkend over water, havengebied en genietend van een lekker briesje. Geestelijk en lichamelijk maken we ons op voor de dolfijnen.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

18 september 2009

Vandaag is het dan eindelijk zover ...... we gaan met de dolfijnen zwemmen. We hebben er zin an en kunnen niet wachten tot het zover is. Eerst maar een bakkie doen bij ons stamcafé in de stad Wilhelmina café ..... helaas doet de internetverbinding het niet zodat we ons weblog niet kunnen bijwerken. Dus hebben we ons maar vermaakt met mensen kijken, er kwam een bus Antilliaanse gehandicapten langs bij KFC, duiven kijken ... ze krioelen om en onder je voeten voor wat eten en nog meer mensen kijken, alle Nederlanders op het eiland komen 's-ochtends een bakkie doen en de Telegraaf lezen. Om 12.30 uur konden we niet meer wachten en zijn we richting seequarium afgereisd. Een kwartiertje later waren we er en hebben we ons ingeschreven. Om de tijd te doden hebben we wat rond kunnen kijken bij de tropische vogels en ... bij de dolfijnen. De vaste trainers lieten zien wat ze allemaal konden en dat was best leuk..... maar wij willen zelf ... nu nu nuuuuuu. Eindelijk .. het is twee uur, we mogen ....... Eerst een kleine instructie ..... je moet met flippers aan zwemmen en je armen moet langs je lichaam blijven, anders worden ze bang. Verder mag je ze niet in het gezicht slaan, niet aan ze hangen en niet aan de staart hangen. Je mag ze wel aaien op hun rug en we gaan een paar kunstjes met ze doen........ Flippers passen en aandoen en dan het water in ......we zijn met een groep van zes en om de beurt mogen we iets met ze doen ....... Wij hadden twee dolfijnen tot onze beschikking, moeder en dochter van resp. 20 en 3 jaar oud, Bonnie & Chalita. Als je met je hand in het water spartelt dan komen ze naar je toe en raken je hand aan, als je dan je hand weer naar beneden doet komen ze je een kus geven op je wang/voorhoofd. Het was best een stevige kussssss kan ik je zeggen :). Daarna met je handen spartelen in het water en dan mag je hun nat spetteren, ze spetteren twee keer zo hard terug maar dat is wel leuk. Als je dan met je vingers een peace teken maakt gaan ze voor je zingen. Je kunt er niet uit opmaken wat ze zongen maar het was wel heel leuk. Tussendoor had je steeds de mogelijkheid om ze te aaien en om een stukje met ze te zwemmen. Ze hebben een huid als een wetsuit (schrijf je dat zo??). Als klap op de vuurpijl mocht je je handen wijd houden en als ze langs kwamen hun vinnen vastpakken. Dan trokken ze je een stukje voor, het is maar een paar meter maar dat is gaaf zeg .... En dat gaat hard!!!! Wat hebben we genoten van de dolfijnen,het half uur was ook veel te snel om. Maarrr het was dollll fijnnn om met de dolfijnen te zwemmen en te spelen. Het enige nadeel is dat je met twee in het water bent en dat je dus geen foto's kunt maken. Commercieel als de Antillianen zijn hebben ze daar wat op gevonden. De foto's en de film zetten ze op dvd en die kan je beiden kopen voor zo'n 85 euro. Omdat het zo'n unieke gebeurtenis is, koop je ze beiden maar want het is toch een heel aparte ervaring hoor.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

19 september 2009

Vandaag weer een lekker rustig dagje in het verschiet. Eerst een lekker bakkie doen met een tosti op ons favoriete ochtend terras, cafe Wilhelminaplein. Als we eenmaal goed wakker zijn gaan we een cultureel dagje houden, we gaan naar het Maritiem Museum. Hier laten ze het verleden van Curacao zien, de bezetting door de Spanjaarden, Portugezen, Engelsen en uiteindelijk de Hollanders. Daarnaast laten ze zien met welke schepen ze dat hebben gedaan en hoe het werkte met slaven. Een slaaf kostte destijds 80.000 schelpen. ???!!!??? Als toetje hierop hadden ze op de bovenste etage nog wat marine historie. Zo waren er foto's van schepen die destijds hier gelegerd waren o.a. de HS Karel Doorman, een vliegdekschip waar Pa van Rhijn vroeger op gevaren heeft. Verder ook nog wat actiefoto's van de stakingsoproer in de eind jaren 60.

Als toetje kregen we nog een rondvaart door de haven van Curacao. Dit is een natuurlijke haven hetgeen betekent dat er niet gebaggerd hoeft te worden. Overigens is Curacao de tweede grootste haven van het Nederlands Koninkrijk, groter dan Amsterdam .....

Toen we hier ook klaar mee waren hebben we even lekker op het terras op de handelskade gezeten, lekker uitzicht over het water en bootjes. Tegenover ons lag er toevallig een cruise schip en terwijl wij daar zaten bereidde het ook de afvaart voor, ook dat hebben we dus nog even meegemaakt.

Langzamerhand gingen we ons weer opmaken voor de avond, zoals gebruikelijk lekker eten en daarna op zoek naar het bluescafe waar veel ophef over wordt gemaakt. Toen we dat eenmaal gevonden hadden dachten we even dat we op een begrafenis terecht waren gekomen. Wat een verschrikkelijke muziek speelden ze daar zeg ....... dus snel op zoek naar een andere uitgaansgelegenheid. Uiteindelijk zijn we bij Zanzibar, een strandtent aan de Jan Thielbaai, terecht gekomen, helaas waren we zodanig op tijd dat we net het einde van de avond meemaakten.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

20 september 2009

Onze vakantie loopt ten einde, nog twee dagen lekker genieten van zon, strand, zee en andere geneugten van het leven op Curacao, ofwel in warme (hete) oorden. Vandaag nog een lekker dagje naar Mambo Beach, lekker chillen op het strand. Maar wat is het weer heet vandaag. We liggen nauwelijks 10 minuten te bakken of we moeten al de zee in .... Wat vervelend is dat iedere keer toch weer. Voor onze trouwe weblog lezers ..... over zo'n heerlijke dag kan je weinig vertellen, het is gewoon genieten met een hoofdletter G.

Na dik twee uur te hebben liggen bakken voelden we ons al aardig gaar en zijn we uit voorzorg uit de zon gegaan. Dat bleek 's-avonds een goede beslissing want verbranden in de tropen gebeurt sneller dan je verwacht. Daar kan zelfs factor 30 niet tegen op. Je hebt altijd randjes (rondom bikinilijn / zwembroek) die toch weer verband zijn en daar heb je 's-avonds dus weer last van.

Thuis gekomen hebben we even lekker in onze koelcel gelegen om af te koelen, ff douchen en dan snel weer terug want we hebben gereserveerd voor de BBQ aan het strand. Een overheerlijke ossenhaasspies voor Syl en een sappige sparerib voor Wout lagen met smart te wachten om opgepeuzeld te worden. Het moge duidelijk zijn dat een verfrissend drankje daar niet aan mag ontbreken.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

21 september 2009

Onze laatste volle dag op curacao, morgen moeten we om 12.00 uur onze studio uit zijn en we vliegen pas om 20.00 uur. Dus we zijn eerst wezen checken of je de koffers ergens op het vliegveld kon droppen. Gelukkig bleek dat het geval te zijn dus morgen ochtend vroeg rijden we eerst met de gepakte koffers naar het vliegveld. Dan hebben we daarna onze handen vrij om nog eenmaal van Curacao te genieten.

Omdat het gisteren zo heet was op het strand hadden we beiden vandaag geen zin om weer te gaan bakken. We wilden met de auto nog een tochtje maken over het eiland en dan vooral de stukken waar we nog niet zijn geweest. Helaas moet ik jullie melden dat we daar nu nog steeds niet zijn geweest. We hebben drie uur rondgereden en konden niet vinden waar we heen wilden. Iedere keer dachten we goed te zitten maar na een half uur kwamen we weer op een weg uit waarvan we wisten ... das niet goe L!

Wat we ondertussen op de radio(Dolfijn FM) hebben gehoord is dat er enige tijd geleden een walvisje was aangespoeld op Jan Thielbaai. Vrijwilligers en medewerkers van het seaquarium proberen hem in leven te houden en weer uit te zetten als er een groep walvissen langs komt zwemmen. Laten we daar maar eens gaan kijken dan. Het is een walvisje van zo'n twee meter die momenteel wordt vastgehouden in een kleine baai. Iedere ochtend gaat hij (vrijwillig) met een bootje de open zee op in de hoop een groep soortgenoten tegen te komen die hem accepteert. Iedere dag echter zwemt hij braaf weer achter het bootje aan terug naar de plek waar hij wordt verzorgt. We hebben een drankje op hem gedronken en een kleine donatie gedaan om het te steunen (onze donatie was goed voor 1 visje waar hij zo'n 20 kilo per dag van nodig heeft......).
Wij eten het nog niet tijdens ons hele leven maar goed .... Hij eet geen gehakt en biefstuk zullen we maar zeggen.

We gaan ons nu opmaken voor ons galgenmaal ..... daarna koffers inpakken en dan morgen vanaf het vliegveld ons laatste bericht.

++++++++++++++++++++++++++++++++++

22 september 2009

Deze ochtend waren we vroeg wakker, we moesten immers om 12.00 uur onze studio uit en daarna moesten we ons zin te vermaken tot 20.00 uur. Om 9.30 uur nog ff met de auto naar het vliegveld om onze koffers vast in een kluis te zetten zodat we daar de hele dag niet mee lopen te zeulen. Daarna de wagen laten wassen ... dat gaat hier nog ouderwets ... gewoon twee mensen die met hoge druk spuit, spons, zeep en een droogdoek aan de gang gaan, en dat voor nog geen 3 euro ... hier werken ze dus wel !!

Daarna snel terug naar het huisje om onze 370 euro borg terug te krijgen. We hebben ons door de beheerster naar de stad laten brengen en hebben daar de hele middag op onze favoriete terrassen doorgebracht. Misschien omdat we nu naar huis gaan maar we waren de hitte nu wel zat. Geef ons die lekkere herfst maar weer hoor.....

Eenmaal terug op het vliegveld was er niemand om onze bagage uit de kluis te halen. Het hele vliegveld lopen afstruinen om iemand te vinden. Je moet er toch niet aan denken om zonder koffers terug te gaan. Na ruim 3 kwartier eindelijk iemand gevonden.

Inmiddels hebben we ingechecked en wachten we tot we naar ons vliegtuig mogen. We denken terug aan een hele fijne vakantie waarbij we er van overtuigd zijn dat we nog wel eens naar Suriname terug gaan maar niet meer naar Curacao.

Met weemoed denk ik ook terug aan alle uurtjes die we besteed hebben aan het bijhouden van het weg-log. Het heeft bloed zweet en tranen gekost, zowel de verhaaltjes schrijven als het vinden van een internet locatie e.d. Ook het uploaden van de foto's leverde soms enorme stress op. Je kunt eigenlijk wel zeggen dat ik me met de tekst heb bezig gehouden en Syl met de vormgeving.

Wij danken jullie voor het trouwe lezen ... dat heeft ons ook enorm geïnspireerd om nieuwe verhaaltjes te schrijven. Ook jullie reacties waren steeds meer dan welkom, zij vormden immers ook een inspiratiebron. Wij gaan nu naar het vliegtuig en zien / horen / voelen / proeven jullie weer als we terug zijn in het heerlijke Nederland ...... tot snel.

Dagi!!!

Wout & Sylvia :-)