GAMBIA 2010

Hallo allemaal,

Bijna is het zover...vakantie!!!!

We zijn met onze laatste werkdagen bezig.

Daarna gaan we ons voorbereiden voor een nieuwe reis vol avonturen.

Dit jaar gaan we naar Gambia.

Jullie kunnen ons dus weer volgen op deze weblog.

Waar we al onze avonturen weer graag met jullie zullen delen.

( uhmmm...bijna alle avonturen he...sommige houden we graag voor ons zelf!!! ;-) ..)

In de nacht van 26 op 27 augustus vertrekken wij naar Gambia.

We vliegen dan van schiphol naar Banjul.

Als we in Banjul aankomen moeten we nog even verder reizen met de bus naar Kotu.

In Kotu is ons hotel..Sunset Beach hotel.(dat klinkt net zo lekker als het er uit ziet)

Als we daar aangekomen zijn gaan we eerst even bijkomen van de lange reis.

We gaan in Gambia weer verschillende excursies doen, hoe en wat weten we nog niet precies, daar gaan we ons de komende dagen in verdiepen.

Veel leesplezier,en laat ook eens een leuke reactie achter.

En nou maar hopen dat ze daar WIFI hebben,want anders blijf onze weblog wel erg leeg..maar dat komt wel goed.

Liefs,

Wout & Sylvia

xxx

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maandag, 23 augustus 2010

Eindelijk vakantie!!! :-)Vandaag is onze vakantie dan echt begonnen.

We zijn nu met de laatste voorbereidingen bezig.

Vanmiddag naar travelclinic voor een verklaring dat wij geen cholera hebben ,ja je zal die verklaring maar niet hebben dan sta je daar en dan kom je Gambia niet binnen en mag je weer richting Nederland.

Morgen Binkey naar zus brengen , ouders gedag zeggen.

Woensdag de boodschappen doen om koelkast te vullen voor zoonlief die thuis blijft en gewoon moet werken :-).

Donderdag koffers pakken en alles nog een keertje nalopen ,schoonmoeder gedag zeggen, proberen nog een paar uurtjes te slapen.

S'nachts om 1 uur vertrekken we met trein naar schiphol voor een nieuw vakantie avontuur

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

27 augustus 2010

De reis naar Gambia

Eindelijk, we zijn vertrokken. Wat duurt zo'n dag wachten toch lang. Vannacht om 0.05 uur hebben we de deur achter ons dicht gedaan. Dat ging niet zonder slag of stoot want om 0.00 uur, toen Sylvia de glazen in de vaatwasser wilde zetten voltrok zich een klein drama J. Er zat een kikker in de keuken!!. Sylvia dacht dat het een blaadje was en wilde het pakken maar voor ze er erg in had sprong hij weg.... de gladjakker. Superman onderbrak zijn plasje en heeft die gladjakker op vakkundige wijze de deur uitgewerkt.

Vandaag zijn we ook met de malaria pillen begonnen, deze hebben meer bijwerkingen dan gemak zou je bijna zeggen, en ja hoor ... wij hebben van alle bijwerkingen genoten, hoofdpijn, diaree, misselijkheid en duizeligheid. Maar goed .. alles beter dan malaria.

Affijn, om 00.21 uur hadden we trein naar Rotterdam CS, om 01.02 uur de trein naar Schiphol, om 01.56 uur waren we op Schiphol. Nog ff paffie roken, en nog een en zucht wat duurt wachten toch lang ... nog maar een dan. Eindelijk 03.15 ... we mogen inchecken en daarna verder wachten tot 06.15 uur.

Inmiddels zijn we er achter gekomen dat ons vliegtuig geen 1 maar misschien 2 tussenstops maakt, de eerste op Las Palmas, de 2e op Ilha do Sal (of zo iets), we weten niet waar dat ligt dus weten niet of die stop voor of na Banjul (onze bestemming) is. We zien het wel ....

Eerst ff een sterke bak koffie op Schiphol........ Ahhhhhh .... Wat nu weer L ............ Sylvia schrikt weer wakker .. en Wout dus ook ..... ohhhh het is een muis @^&*!!?>^^. Dat probleem loste zichzelf op want muis is banger voor ons dan Sylvia voor muis.

Eindelijk 06.15 uur ... we vertrekken. We zitten met 186 man in het vliegtuig en ik zit naast een stinkende Gambiaan.... Ik heb de hele reis armpje lopen worstelen met hem ... maar die leuning is van mij J. Het was een lange zware reis ... zoals vermeld maakten we na 4,5 uur een tussenstop op Las Palmas. Niet om mensen te lossen en nieuw in te laden maar om het personeel te vervangen. Later hoorden we de echte reden, het vliegtuig moest bijtanken, niet onbelangrijk dacht ik toen maar. Na een uur in het vliegtuig doelloos te hebben doorgebracht maakten we weer aanstalten om te gaan vliegen. Nog 2,5 uur te gaan. Ik heb inmiddels doorligwonden op kont maar goed ... daar komen we ook wel weer overheen.

Vanuit het vliegtuig hebben we mooi uitzicht gehad over het landschap ...je zag het werkelijk veranderen van woestijn naar groen ... heel mooi. Dat belooft wat. Om 13.00 uur plaatselijke tijd (het is hier twee uur vroeger dan in Nederland) hebben we de vleugels ingeklapt en waren we eindelijk op plaats bestemming, nu nog even een bustochtje van een half uur. De apen zaten in de boom om ons te verwelkomen, verder nog even oppassen voor overlopende koeien, honden en geiten. Gelukkig ging het vliegtuig na ons nog naar Ilha do Sal (Kaapverdische eilanden), anders hadden we nog drie uur langer moeten lijden....

14.30 uur ... we zijn er .... Een heel leuk maar verder eenvoudig huisje. Van alle gemakken voorzien .... Airco, tv, kluis en stromend water langs de muren wat ze hier een douche noemen. Ff bijkomen en dan gaan we ff de boel verkennen, wat eten en dan bijslapen want in het vliegtuig hebben we eigenlijk niet geslapen, althans niet meer dan een hazenslaapje.

Morgen gaat het echt beginnen .....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

zaterdag, 28 augustus 2010

Zooo we zijn weer wakker ....
Gisteren waren we na 40 uur zonder slaap bekaf, dus vroeg naar bed, gelijk gaan slapen en vanochtend min of meer fit weer op. We hebben zo'n 14 uur geslapen dus dat mag dan wel ook ..... Om 08.00 uur op om te ontbijten, heerlijk aan het strand (we zitten op zo'n 15 meter van het strand aan de Atlantische Oceaan). Gambia is een voormalige Britse kolonie, dus een lekker Engels ontbijtje. Het barste ook van de honden die buiten het terrein zaten te wachten op op een stukje worst of iets anders. Even later waren ze in de zee aan het zwemmen en het waren zeker geen zeehonden. Om 09.15 uur moesten we verzamelen om met de reisleidster op stap te gaan, Je kent et wel ... zo'n introductiepraatje. We werden ontvangen in een restaurantje door een Gambiaanse dansgroep met traditionele Gambiaanse dans. Wij werden werden al moe als we er naar keken (zie filmpje)..... Je krijgt te horen wat je wel en vooral niet moet doen en je krijgt een overzicht van alle excursies die er zijn. Ze hadden ook een madam van de bank meegenomen om geld te kunnen wisselen. Dus hebben we geld gewisseld, 1 euri is ongeveer 37 dalasi. Om een goed beeld te krijgen van de waarde 1 bier is 35 dalasi. Je moet weten dat ze hier nog geen geldautomaten hebben, we hebben dus euro's meegenomen en die hier omgewisseld in dalasi's. Verder kan je hier alleen terecht met een Visa card en ja, je raadt het al wij hebben een Mastercard. Toen we net geld gewisseld hadden en vele verschrikkelijk vieze briefjes hadden ontvangen vertelden ze dat de Gambiaan het geld meestal in zijn/haar onderbroek bewaart. Dit omdat ze geen geld hebben voor een portemonnee of iets dergelijks. Hier is dus geen sprake van bloedgeld zoals in Suriname met Bouterse maar van poepgeld. Iedere keer als we betaalt hebben maar even de handen ontsmetten ..... Daarna met de natte lippen bus weer terug naar ons hotel. Ja ja ... natte lippen want het is zo warm dat bij iedereen het zweet gutst naar plekken waar je niet eens weet dat het daar ook zweet .... Natte lippen dus J. Daar hebben we eenvoudig en lekker gegeten, een kipsandwich en een chilisandwich. Dit alles voor zo'n 10 euro incl. drankjes. De middag lekker chillend aan het zwembad doorgebracht en straks gaan we ergens wat te eten zoeken. Vanavond zijn we uit eten geweest bij de Gambiaan. De weg er naar toe was een ramp. Het is slechts 400 meter lopen maar onderweg wordt je door iedere Gambiaan aangesproken en ze willen niet van je zijde wijken. Je moet echt grof worden voordat ze weggaan en grof worden zit niet in onze aard. Soms probeer je slim te zijn en vraag je waar hij heen gaat, als hij dan links zegt gaan wij naar rechts .... Maar dan gaat hij toch ook maar naar rechts ... zucht! Ze noemen dat hier bumpers (voor ons ollanders zijn het gewoon proppers maar goed). Het eten was trouwens best lekker. Rijst met kip in een soort pindasaus(Chicken Doroda) maar dan op zijn Gambiaans. Sylvia had Chicken Yasse, hetzelfde maar dan met heel veel uien en een iets ander vaag sausje. Twee mensen die we hier hebben leren kennen komen uit Waddinveen en zijn zo wat de buren van Thomas & Joyce. Ze wonen aan de andere kant van de hef, daar waar Pa Piet woont/woonde. Is natuurlijk wel grappig dat je zo ver weg toch weer mensen tegenkomt die iets hebben uit ‘onze' wereld. Morgen moeten we er weer vroeg uit want dan gaan we naar de roots van Kunta Kinte. Details daarover lezen jullie morgen want nu zijn we er nog niet geweest. Groetjes vanuit een heerlijk Gambia.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maandag, 30 augustus 2010

Om 06.30 uur ging al weer de wekker, niet echt een tijd waar je naar zit uit te kijken als je op vakantie ben. Maar ja, de roots van Kunta Kinte staat vandaag op het program. De slaven konden vroeger ook niet uitslapen, dus wij ook niet. Om 07.30 uur aan het ontbijt want om 08.15 uur worden we opgehaald. Bij het ontbijt werden we opgewacht door 6 gieren. Naar mijn mening geen goed teken omdat gieren echte lijkenpikkers zijn. Naast de gieren stonden de honden die er ook uitzien als bloedhonden. Jullie merken het al .. het is hier weer een beestenboel. Maar goed, we werden opgehaald door het bekende natte lippen busje en samen met twee Nederlandse potten (homoseksualiteit is bij wet verboden in Gambia) gingen we op weg. Onderweg hebben we meest armoedige huizen gezien. Hoe deze mensen wonen ... daar mogen ze in Haiti en Pakistan nog blij zijn (bij wijze van spreken dan). We werden naar de haven van Banjul vervoerd waar we op de boot werden gezet. Haven ... tja als ik aan een haven denk zie ik gelijk de haven van Rotterdam voor me .... De haven van Banjul is niet meer dan 1 aanlegsteiger die vooral bevolkt wordt door vissers. Meer dan 2 boten kunnen er niet aanmeren. Maar ja ... zij willen een haven ... dan krijgen ze een haven.... Zucht! De dag van vandaag begint met ruim twee uur varen, oostwaarts over de Gambia rivier. Overigens was de rivier er eerst en heeft men het land er om heen later vernoemd naar deze rivier. Hier geeft het kip & ei verhaal dus wel duidelijkheid, ik mag die afrikanen wel J Je blijft tenminste niet met vraagtekens zitten. De Gambia rivier is overigens ruim 7 mijl breed en wel 300 mijl lang. We zijn boven op dek begonnen maar na een uurtje werd het ons te heet onder de voeten en zijn we onder een afdak gaan zitten, uit de brandende zon. Na twee uur kwamen we eindelijk in Albreda aan. Hier werden de slaven eerst gevangen genomen en vervolgens via de slavenmarkt geruild tegen munitie, kruiden of andere onzin. Als ze eenmaal een eigenaar hadden werden ze eerst 14 dagen op een eiland in de Gambia rivier gezet, dit om ze zodanig te verzwakken zodat ze tijdens de verscheping naar het beloofde land (U naait nog steeds) niet meer in staat waren om zich te verzetten en dus geen muiterij meer konden plegen. Ze werden met 24 man in een ondergronds hok geplaatst van nog geen 3x3 meter met slecht een klein luchtgat. Via de gat kregen ze een keer per dag een beetje eten en drinken. Na 14 dagen werden ze verscheept en moesten ze 3 tot 6 weken vastgeketend aan elkaar in een boot zitten, tegen elkaar aan he ... niet dat je ff lekker languit kan zitten of zo. Je kan je werkelijk niet voorstellen dat men dat vroeger zo deed. Albreda grenst aan Jufferseh, het dorp waar Kunta Kinte is geboren. In dit dorp dat nu een toeristische attractie is werden we hartelijk ontvangen door diverse kindergroepen die voor ons dansten op typische Gambiaanse wijze (wat dat ook moge zijn). NB Harald & Rob zouden hier dankbaar dansles kunnen geven. We werden persoonlijk ontvangen door het 4e vrouwelijke stamhoofd en zijn op visite geweest bij de 8e generatie van de afstammeling van de familie van Kunta. Verder hebben we het Kunta Kinte museum bezocht, alle kettingen e.d. die vroeger werden gebruikt lagen daar uitgestald, werkelijk mensonterend. Daarnaast was het gelukkig niet zo warm daar .... ruim 45 graden. Om af te koelen zijn we daarna met de boot naar het eiland gegaan en hebben we gelucht alvorens we de 2,5 uur durende terugtocht zijn begonnen. We werden toen vergezeld door diverse dolfijnen die zo af en toe boot bezochten. Om 17.30 uur waren we weer thuis, bekaf terwijl we niet zo veel gedaan hebben maar de hitte mat je echt af. Om in de sfeer te blijven hebben we 's-Avonds gegeten in het Kunta Kinte restaurant. We waren de enige gasten van de dag maar hebben wederom heerlijk gegeten. Tijdens het eten werden we vergezeld door wat locals die ook diverse excursies aanbieden, tegen de helft van de prijs die Kras/Arke ons biedt. Gaan we dus gebruik van maken. Omdat het inmiddels hoog water was geworden konden we niet meer langs het strand naar ons hotel lopen en hebben we gids gevraagd ons naar ons hotel te begeleiden, voor de 6e keer in drie dagen was de stroom uitgevallen en konden we geen hand voor ogen zien. Het was weer een fantastische dag met memorabele herinneringen. Goed gemutst gaan we naar huis om lekker te rusten / douchen e.d. Thuis gekomen zetten we de tv aan en wat een mazzel, studie sport begint net. Maar ja, net op het moment dat de samenvatting van Feyenoord begon was er sprake van de 7e stroomstoring en die was afgelopen toen Tom Egbers de aftiteling aankondigde .... Geen Feyenoord gezien dus ... Grmmpppfffff. Welterusten en tot morgen.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Locals

Lekker uitgeslapen vandaag, om 08.30 uur werden we wakker. Na wederom een stevig engels ontbijtje en een hoop geklaag van de buren zijn we naar het stadje gelopen. De buren wilden wat eerder weg maar werden lastig gevallen door de locals. Die vallen je inderdaad lastig met How are you, what's your name, Do you want taxi, etc etc. Als je dan vriendelijk nee zegt blijven ze gewoon meelopen totdat je het echt zat bent. Als je de eerste hebt afgewimpeld komt nummer twee en dan begint het hele riedeltje opnieuw. Met andere woorden je hebt er constant last van en daar begin je echt van te koken. Toen wij dus zelf weg gingen waren we voorbereid. We waren het hotel nog niet uit of er kwam er al een. Sylvia poeierde hem nog netjes af, toen kwam nummer twee ... die ging net ff te lang door en kreeg dus de volle laag van Sylvia. Ik riep hen nog na dat ze mij niet kwaad moesten maken en dat ik mensen voor veel minder een kopje kleiner heb gemaakt. Ik weet niet wat meer geholpen heeft maar daarna vonden ze ons niet zo aardig meer en lieten ze ons met rust .... Heerlijk. In het stadje aangekomen ff lekker wat gedronken en daarna een apenpark bezocht, het moest net zo iets als de Apenheul zijn en ja hoor, na 10 meter zaten de eerste apen. Bij de ingang was ons verteld dat we ze geen nootjes mochten geven en we hadden ze dus ook niet gekocht. Alle apies heel zielig kijken .... L. Daarna hebben we ruim twee uur in het oerwoud gelopen in de brandende zon (42 graden) en hebben geen aap of vogel meer gezien. We waren gekookt en bekaf en de apen konden wat ons betreft het welbekende lazarus krijgen. Op de terug weg de eerste regendruppels gekregen maar het zette niet door. Wat ons betreft is het dus nog steeds droog geweest. Met de taxi terug voor ongeveer 1,5 eurie en we waren weer terug in hotel. Lekker bijkomen van de hitte in de heerlijk koele airco, 's-Avonds een lekker happie gegeten in het hotel en 's-Avonds een boek lezen met een welverdiend biertje. Morgen ... gaan we echt helemaal niets doen. Wakker worden, ontbijten en luieren op het strand of bij het zwembad....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

31 augustus 2010

Zoals gezegd, een dagje lekker niets doen en alleen maar rondhangen bij het zwembad. Boekje er bij, drankje er bij af en toe even afkoelen en ja hoor..... we vermaken ons best zo.

's-Avonds zijn we in Senegambia gaan eten, ff een lekkere pizza!. Ook daar werden we weer getroffen door een stroomstoring, je zag niet eens meer wat je aan het eten was. Eindelijk eindelijk hebben we ook de eerste regenbui meegemaakt ..... de buitjes in Nederland zijn daar niets bij ..... lijkt wel of er 1 druppel in een hele emmel zit.

Vandaar dat we na afloop maar met de taxi naar huis zijn gegaan, worden we lekker voor het hotel afgezet. Nog ff TV kijken, boek lezen en dan lekker onder de wol. Nou ja, spreekwoordelijke wol dan.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

1 september 2010

Vandaag staat de Zuid Gambia tour op het programma, we hebben een privé gids en een privé chauffeur voor het bedrag van DAL 2500,- (ofwel EUR 60). Twee rastafari die de hele dag Ya Man zeggen en reggea muziek draaien. Relaxed man !!!

De tour begint met een bezoekje aan de krokodillentuin. Kroks zijn heilige beesten voor de Gambianen en worden dus met respect behandeld. We lopen er echt tussen links, rechts, voor en achter liggen en lopen krokodillen op nog geen meter afstand. We hebben er ook eentje mogen en kunnen aaien. Ik moet zeggen het voelde net als het handtasje wat Sylvia thuis heeft (grapje). Gelukkig hadden ze -net als wij- goed ontbeten en hebben we alle ledematen weer mee terug kunnen nemen.

Daarna zijn we via een compount verder gereden, wat een armoede hebben ze hier, werkelijk niet te geloven. Huizen van hout, karton, golfplaten e.d. Bij de eerste de beste tropische windzucht stort de hele boel al in elkaar. Op iedere hoek staan kleine kinderen in shirts van Chelsea, Liverpool of wat dan ook hun hand op te houden om wat geld te vragen. Ze kunnen amper staan maar bedelen wordt ze volgens mij als eerste geleerd. Ook zwaaien ze naar ons alsof ze voor het eerst een blanke zien. Wij voelden ons net als Beatrix en Claus ...... Slecht voorbeeld .... Als Maxima en WimLex. Heel indrukwekkend allemaal.

Uiteindelijk aangekomen bij het National Park (dierentuin). We moesten dwars door een junglegebied lopen om bij de dieren te komen. Er waren een aantal dingen niet bij verteld,
a) dat het bijna een uur lopen was door de bloedhete zon,
b) dat er slechts hyena's, apen en 1 antilope was
c) dat het nog eens een half uur teruglopen was door wederom die bloedhete zon

Tijdens ons hele trip werden we vergezeld door vliegen, muggen en ander ongedierte. Je kent ze wel van de filmpjes op TV over Afrika. We hebben het al eerder gehad over het natte lippen busje ..... nou deze keer was het mijn beurt, helemaal nat ... het leek net of ik mijn broek geplast had, tja en dan heb je wat uit te leggen aan de plaatselijke bevolking.

Na weer een ritje door de achterbuurten van Gambia kwamen we uiteindelijk aan op een mooi rustig idyllisch plekje (Lemon Lodge). Een bar/restaurant op palen met prachtig uitzicht. Aan tafel zaten de gids, Sylvia, ik en de huisaap. Je moest je drankje vasthouden anders ging hij er vandoor met je drankje. Hij lust alleen geen bier!. We hebben hier ff van het prachtige uitzicht over de mangroven genoten en hebben toen onze trip vervolgd.

Op naar een houtfabriek .... Dit is de bron van een heleboel ellende, hier worden de houten kunstwerken, kettingen, armbanden en wat al niet meer gemaakt die ze in de rest van de wereld) lijkt het proberen te verkopen. Niet te duur collega, kijken kijken niet kopen.

Hier waren alle zwarten dus bij elkaar, het waren wel 50 van die fabriekjes en iedereen probeerde zijn waar aan ons te slijten. We hebben uiteindelijk wat armbandjes gekocht waarvan we hopen dat ze het einde van de vakantie halen. De houtwerken waren overigens prachtig en te koop voor een appel en een ei. Ze passen echter niet in onze koffers en hebben dus niets gekocht. Dit tot grote teleurstelling van al die zwartjes.

Het laatste onderdeel van deze dag is het bezoeken van de vismarkt. Wat een chaos ..... er komen van die kleine bootjes uit de zee, mensen lopen met van die grote manden op hun hoofd de zee in om de vis te lossen, op het strand worden ze in kruiwagens gegooid om verder te vervoeren. Wat verder staan rokerijen, drogerijen, schoonmakers en wat al niet meer om deze vis te verwerken. De lucht was werkelijk niet te harden (ga eens een week slapen in een viskraam en je hebt een beetje een idee). Sylvia trok kleine kinderen aan en aan het einde liepen er een stuk of 10 achter haar aan. De wat oudere meiden liepen met mij te flirten. Zoals jullie weten houden wij niet van vis dus weet je ook de afloop hiervan. We zijn gezellie samen weer naar huis gegaan.

Om 17.00 uur kwamen we zeer vermoeid en zeer onder de indruk van wat we allemaal gezien en beleefd hebben weer thuis. FF douchen om je weer fris te voelen, ff luieren en daarna een happie eten. 's-Avonds na het eten nog wat gedronken en ervaringen uitgewisseld met de waddinxveen-gang Maarten & Mandy. Bis morgen!

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Zaterdag, 04 september 2010

Markt in Serrekunda

Vandaag naar de markt in Serrekunda geweest. Eerst onderhandelen met de groene taxi) die lui die je steeds lastig vallen) over een goede prijs daarna weer een soort van dodemansrit naar de markt. Bij iedere auto waarin je zit vraag je je af of hij de bestemming wel haalt. Je wordt heen en weer geslingerd (uitlijnen en balanceren hebben ze nog nooit van gehoord). Op zich al een hele belevenis. Affijn, de markt .... Vanaf het moment dat we er heen liepen kwam er zo'n sul van een neger naast ons lopen om ons te beschermen ... duhuh. Uiteraard heeft eerst Sylvia hem ‘te woord' gestaan. Meestal is dat wel afdoende, je weet hoe Sylvia dit doet, deze keer was het echter niet voldoende ... hij bleef maar zeuren en vertellen. Toen heb ik hem maar even op zijn plaats gezet ... I warn you and I'll tell you once (ik voelde met net een acteur uit de serie Allo allo) stay out and find someone else grrrrr. Dit hielp in zoverre dat hij ons toen op een meter of tien bleef volgen. Toen ik hem even later weer tegenkwam wilde ik hem pakken maar toen was hij net weer weg in de menigte ...... Affijn, de markt (nogmaals) .... Het was me daar een puinhoop met hele kleine steegjes (0,5 meter breed), kruiwagens met rotzooi die om je heen vliegen. Denk hierbij aan kleding die je bij ons nog niet eens aan het Leger des Heils wilt geven, kadavers van geiten, doeken, kruiden en niet definieerbare groenten. Een hele belevenis, maar stinken, stinken .... dat wil je niet weten. Het leuke is dat ze ook gewoon liggen te slapen in hun tent, vanuit hun ogenschijnlijke slaap komt er ineens een mormelend geluid van 'Hey Bossman, how are you, hey bosslady, how are you?' Dat maakt de volgende weer wakker en dan komt er iets uit van hey big man .... Zucht J. We hebben het een uurtje volgehouden en zijn toen weer naar onze taxi gegaan die ons zou brengen en terugbrengen en dus ook de hele tijd zou blijven wachten (en dat voor nog geen 10 euri). Daarna weer ff lekker relaxen in ons huisje in onze koelcel (airco staat blijvend op 19 graden). s-avonds hebben we weer heerlijk gegeten bij Yasmine .... Het is bijna overal hetzelfde ... kip (met bot), beef (met zenen en vet) en patat of rijst. Maar ja, honger maakt rauwe bonen zoet dus we eten braaf wat ons voorgeschoteld wordt. Daarna, oogjes dicht en snaveltjes toe, slaap lekker ! 3 september 2010 Vandaag weer eens een lekker rustig aan dagje, we hebben ons verslapen (09.30 uur wakker) en waren dus net op tijd voor het ontbijt. Daarna ff opfrissen onder de douche en lekker luieren bij het zwembad. We lagen goed en wel en konden onze spullen al weer oppakken vanwege de regen die uit de lucht kwam vallen. Dus maar ff drankje doen in de bar ..... drankje op en weer opnieuw installeren bij het zwembad ... zucht ... net ingesmeerd en daar komt de regen weer und so weiter, und so weiter. Nu maar even geschuild want het zijn korte maar hevige buien. Wat ons al een tijdje is opgevallen is dat er wel erg veel oudere mannen en vrouwen een Gambiaans speeltje op de kop hebben getikt. Vrouwen van minimaal 65 met een (meestal) rastaman van rond de 25 en andersom ... mannen van minimaal 67 met een vrouwtje van rond de 22. brrrrrrrr moet er niet aan denken ...... Toch maar proberen geen nachtmerries te krijgen van dit beeld..... welterusten en morgen gezond weer op.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Zondag, 05 september 2010

Afrika Cup (Gamba - Namibië)

Vandaag was het een zeer wisselende dag, dan weer droog en willen we een wandeling langs het strand gaan maken, dan weer regen en blijven we ergens droog zitten wachten tot de bui over is. Het is regentijd in Gambia ..... Uiteindelijk maar besloten om toch 'iets' te gaan doen want van niets doen wordt je helemaal troosteloos. Gelukkig was er 'iets' te doen er was nl. a great footbalgame. De 1e wedstrijd van de kwalificatie voor de Afrika cup 2012, Gambia - Namibie. Voor 50 dalasi hadden we kaartjes op de kop getikt (= Euri 1,40), vervolgens taxi geregeld voor 400 dalasi (=Euri 10,50) en dat incl. wachten zodat dezelfde taxi ons ook weer terugbracht.

Het was een hele belevenis kunnen wij jullie vertellen. Als Gambianen in de rij staan, staan ze strak tegen elkaar aan, er kan geen vlieg meer tussen. Strak gedisciplineerd kan je weel zeggen. Vervolgens zit je net zo strak tegen elkaar aan op de tribune, capaciteit 28.000 toeschouwers, aanwezig 40.000 toeschouwers. Hele groepen zie je dansen en gek doen. Om onze trommelvliezen weer te pijnigen waren er ook de nodige vuvuzela´s aanwezig.

Wij waren de opvallendste verschijning op zo´n ´zwarte´ tribune. Twee overwegend witte mensen met blauwe regenponcho´s ....... dat hadden ze nog nooit gezien en het leek wel of iedereen naar ons keek. Regenponcho´s julie denken nu natuurlijk ... wat een watjes B: ..... dat klopt .... maar die watjes waen wel helemaal doorweekt ... ondanks de poncho´s. Vanaf het moment dat we uit de taxi stapten tot het moment dat we er weer in stapten heeft het geregend, met bakken tegelijk. Maar de pret was er niet minder om ..... het was een onbeschrijfelijke gebeurtenis (en toch schrijven we het op). We voelden ons net weer Maxima en WimLex .....

Lijkt ons trouwens best wel een leuke baan, koning en koningin ... als we terug zijn gaan we eens kijken of we daarop kunnen solliciteren. Handje wuiven en vriendelijk lachen kunnen we immers al, en goed ook! :-)

O ja, de wedstrijd zelf ...... het is 3-1 voor Gambia geworden na een 3-0 ruststand. We hebben hard met de Gambianen mee staan juichen. Ze waren inderdaad gewoon stukken beter. Die spits trouwens lijkt me wel iets voor Feyenoord!! ...... zal Leo en Mario eens tippen. ;-)

Toen we tot de laatste vezel doorweekt terugkwamen werden we warm onthaalt in het hotel, ze hadden ons op de TV gezien!! we zaten immers precies achter het doel en zoals gezegd, we vielen op! :p

's-avonds moesten we weer eten .... zucht .... het komt ons een beetje de strot uit in plaats van dat het naar binnen komt. Er is niet veel keuze en de smaken ..... Herman den Blijker heeft hier nog wel wat te doen.

Eet smakelijk .....

O ja ..... nog even het culturele gedeelte ... de betekenis van de vlag van Gambia (zie weblog elders). Rood staat voor de zon, wit voor de vrede, groen voor de landbouw en blauw voor de Gambia rivier. De rivier was er eerder dan Gambia zelf, vandaar!

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Woensdag, 08 september 2010

Vissen

Zondag 5 september was een troosteloze dag alhoewel hij hartstikke mooi begon. Zoals te doen gebruikelijk hebben we buiten, aan zee ontbeten. We zouden een lekker rustig dagje houden en aan het zwembad proberen bruin te bakken (we worden inmiddels cappuccino genoemd). In de loop van de ochtend zijn we ook nog even naar het strand gegaan om de plaatselijke vissers van dicht bij te bekijken. Uiteraard proberen ze overal een slaatje uit te slaan en bedelen ze er weer lustig op los. Inmiddels zijn we gehard in dit werk en geven we op de momenten dat wij het willen toe. Sommigen hebben het zo slecht ... daar kan je met 1 euri echt iets voor betekenen. De vangst was overigens slecht, 1 pijlstaartrog, 1 barracuda en een aantal kleine voor ons niet te definiëren visjes. Ik ben zelfs nog een klein beetje verbrand. Daarna is het zachtjes gaan regenen, wat harder gaan regenen, hard gaan regenen, keihard gaan regenen en gaan hozen ... niet te geloven......... Uiteindelijk hebben we dus zo'n beetje de hele dag in en rond ons huisje gezeten omdat we nergens heen konden. Overigens wil iedereen met ons delen dat Gambia gisteren een geweldige match heeft gespeeld en dat ze ons gezien hebben. Ze zijn heel trots en willen dat met ons delen. In het hotel naast ons logeert overigens het Nationale team van Namibië. Met een mokkend gezicht zitten eten bij ons hotel en daarna lezen, tv kijken e.d.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

SOS Kinderdorpen

Vol verwachting werden we wakker, wat was het weer want het is afgelopen nacht te keer gegaan, ongelofelijk werkelijk. Helaas leken de tuintjes nog op vijvers zonder vissen en regende het nog steeds. Binnen ontbijten en wachten tot het droog wordt. Uiteindelijk werd het in de middag rondom 14.00 uur droog en durfden we het aan om het huisje uit te gaan. We gaan naar SOS kinderdorpen om te kijken hoe de plaatselijke jeugd naar school gaat, hoe ze wonen e.d. Ons was verteld dat het een kwartiertje twintig minuten lopen was maar een uur later kwamen we pas aan. Gambianen vinden het blijkbaar leuk om door plassen heen te rijden want wij waren rood van de spetters ... kltzkkn! Helaas zijn de scholen momenteel dicht vanwege vakantie, maar door de directeur van de school werden we vriendelijk doorverwezen naar de village. Weer 20 minuten lopen, al daar aangekomen werd ons vriendelijk verteld dat maandag geen bezoekdag is en dat we op dinsdag, woensdag of donderdag terug moeten komen. Die kinderen en hun scholen interesseren mij ineens een stuk minder kan ik je zeggen, wil je ze op enige wijze helpen mag je terugkomen wanneer zij het willen...... Onverrichte zaken dus maar Senegambia om een borrel te drinken. De borrel was nog niet op of het begon al weer te regenen..... Gelukkig was het 's-avonds droog genoeg om uit eten te kunnen gaan. Nog een hele dag rondom je hotelkamer rondhangen .... Liever niet.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Senegal

Deze ochtend weer vroeg uit de veren, 05.30 uur er uit want we gaan naar Senegal naar een natuurreservaat om wat wilde dieren te bekijken. Om 07.00 uur werden we door de bus opgehaald en gingen we richting de pont naar Noord-Gambia. Wat een chaos is dat zeg.... Degene met het meeste geld heeft de grootste kans om op de pont te komen. Er staan hier enorme reclameborden vanuit de overheid ... say no to drugs en corruptie. Drugs heb ik nog niet gezien maar corruptie .... waar niet eigenlijk. Iedere agent is omkoopbaar dus ook de mensen bij de pont. De overtocht duurt ruim 1,5 uur en is een hele belevenis op zich. Mijn slippers zijn gepoetst, de schoenen van de agenten die naast me zaten zijn gepoetst, de schoenen van iemand zijn gemaakt, de hele zolen zaten los en zijn met de hand gestikt. We hebben resp. 10 en 20 dalasi betaald. Na een chaotische aftocht zijn we weer in de bus gekropen richting Senegal (weer een stempel in paspoort) .... Bij de grens ook weer chaotische toestanden, bedelaars en ze verkopen werkelijk alles, tenminste dat willen ze .... Uiteindelijk bij het natuurreservaat aangekomen, in twee safari jeeps door het reservaat gereden. We hebben gezien, wilde zwijnen, giraf, antilopen, apen, varaan en herten. Ze waren niet allemaal even fotogeniek maar hebben ons best gedaan ze enigszins representatief op de foto te krijgen. We hebben niet gezien een neushoorn ...... Als we weer terug in Nederland zijn moeten we weer naar de tandarts ... we zijn door elkaar geschut in die jeep .... Niet te geloven. Alles bij elkaar was het een hele belevenis al was het het geld niet waard. Na een korte, smerige lunch gingen we weer hetzelfde riedeltje terug. Grens, pont, bus etc. De pont was deze keer wat spectaculairder. Geiten die vervoerd worden boven op het dak van de auto, koe op het voordek, schapen op het middendek en regen. Vanavond wederom regen, gelukkig niet op de momenten dat we buiten liepen maar daar tussendoor wel ...met bakken tegelijk Morgen bidden om wat zon, anders gaat deze vakantie als 1 van de warmste maar natste vakantie de boeken in voor ons.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Donderdag, 09 september 2010

Banjul & de Zon!

Jippie...de zon schijnt weer!!!!Vandaag is het de laatste dag van de Ramadan, alle Gambianen zijn opgewonden, zenuwachtig of anderszins. Vandaag moeten ze nog vasten en dan mogen ze morgen feesten. We zijn er honderden keren mee geconfronteerd. We hebben gehoord dat men in Banjul met een spectaculaire schoonmaak bezig is ter ere van het feest. Wij dus naar Banjul want dat is een smerige stad en dat opruimen willen we wel eens mee maken. Met de taxi naar Banjul dus!! ..... De taxichauffeur begint gelijk te praten over het Suikerfeest en wij worden gelijk uitgenodigd (net als door al die anderen). We slaan de uitnodiging vriendelijk af door te zeggen dat we al door iemand anders zijn uitgenodigd (werkt altijd goed). Onderweg gaat hij een koe bestellen voor (500 Dalasi). De beste man heeft 2 vrouwen en 8 kinderen en moet dus voor ze zorgen. Een gemiddeld schaap schijnt 2.500 tot 7.000 Dalasi te kosten. Onderweg krijgen we nog bijles in de Koran al lijkt het er af en toe op dat hij zelf niet helemaal weet hoe het zit. In Banjul aangekomen is het er druk en warm. Van opruimen echter is geen sprake, tenminste niet wat wij waarnemen. De markt is nog even smerig, druk en de vis, kleding, lege plastic flessen en andere koopwaar ligt nog gewoon in de zon en wordt bedolven door de vliegen. Gelukkig hoeven wij niet te eten wat hier wordt verkocht. Uiteraard ook hier weer de nodige bumpers die we inmiddels vakkundig afpoeieren. Ik stel me dan steeds op als 'the friendly person', Sylvia plays the hard girl, zo hard dat ze zelfs 'as hard as a coconut' X-( werd genoemd. Vanaf nu is Sylvia dus mijn kokosnootje. In een van de vele zeer kleine steegjes werd mij zelfs een kind aangeboden .... Ik vertelde de moeder dat ik aan 1 kind (Sylvia) voldoende had maar dat begreep ze niet helemaal. Na 1,5 uur te hebben rondgeslenterd en niets te hebben gezien van enig spectaculairs besluiten we maar om terug te gaan naar ons vaste horecagebied, Senegambia. Lekker wat eten en drinken en niet te vergeten relaxen. Onderweg terug ging onze taxichauffeur nog even langs de slager om te kijken hoe het met zijn koe is (komt hij met een klein zakje aan, wij dachten dat hij een hele koe zou kopen)................ 's-Avonds naar het eten met de taxi ..... paniek :-D de wijzen hebben de maan niet gezien .... dus nog een dag langer vasten (wij kunnen een kleine, gemene glimlach niet onderdrukken ....) Snappen die wijzen nou echt niet dat als er wolken zijn je geen maan ziet maar dat die er wel is .... de sukkels laat ze nog maar een dagje vasten hoor ..... hahahah. Na het eten weer even een avondwandeling naar huis (om het eten te laten zakken) ..... ging er weer een hele nieuwe dierentuin voor ons open, duizenden vliegen van 5 centimeter, padden, krabben en vleermuizen ..... waar die al die tijd geweest zijn ... geen idee en waarom ze er nu wel zijn ... wederom geen idee. Slaap lekker en morgen gezond weer op :-) .

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Vrijdag, 10 september 2010

Luieren

Iedere keer als we ergens heen gaan krijgen we dezelfde vragen op ons af gevuurd, hoe heet je, waar kom je vandaan, heb je het leuk hier ... etc. Voor de verandering hebben wij onszelf inmiddels omgedoopt tot Bas & Xantippe, kunnen ze niet uitspreken ....... Lachen joh ! Er wordt steeds Boss en Jansjip oid van gemaakt. Soms nemen we ook weer andere namen aan .... Zoals Bram & Esther, Willem & Maxima etc .... We maken er wel wat van. .... En maar lachen!!

We hebben vandaag weer eens een lekker dagje zon, dus volop genieten in en rond het zwembad. Bij de zee gaat niet want die is overstroomd. Het water is zo hoog gekomen dat er geen plaats meer is op het strand. Lekker nog ff lezen, luieren, zwemmen en niets doen.

In de avond voor de laatste keer zo'n overheerlijke Gambiaanse maaltijd op (echt lekker), afscheid genomen van de kok en de obers. Straathonden en zwerfkatten te eten gegeven en hier en daar een fooi omdat we ‘zo goed' geholpen zijn. Tot onze grote schrik hoorden we ineens Sieneke uit de box galmen. En wij maar denken dat onze Vader Abraham geen internationale nummers kan schrijven ..... wij weten inmiddels wel beter.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De laatste dag

): Salem Maleikun (=hallo), het zit er weer op ..... Samenvattend kan je wel zeggen dat Gambia een hele aparte ervaring is geweest, wat we hebben gezien is vooral armoede, heel veel armoede. G: Wij mogen ons gelukkig prijzen dat we in Nederland zijn geboren en groot zijn geworden.

We zijn blij dat we hier een keer zijn geweest, gewoon om te kunnen waarderen wat we zelf hebben. Aan de andere kant weten we ook dat we hier nooit meer zullen komen. Iedere zichzelf respecterende manager ziet zoveel eenvoudige dingen die verbeterd kunnen worden .... (wij dus ook!!), de Gambianen zelf echter blijkbaar niet. Dit zal wel te maken hebben met de cultuur hier.

Als we nu naar buiten kijken zien we de regen \\\ , zo'n beetje de laatste regen uit deze regentijd. Vandaag is het heel stil overal .... het souvenier shopje waar we nog heen wilden gaan was dicht. Dus degenen die hoopten op een souveniertje ... helaas!!

Oorzaak .... het suikerfeest ter viering van het einde van de Ramadan. Iedereen is happy en iedereen heeft feest. Er zijn geen bumpers, geen taxi's en geen zeikerds die iets van je willen en de restaurants zijn dicht. De vier wijzen uit Mekka hebben de maan gezien en dus is iedereen blij. Zie het als kerst bij ons maar dan met 32 graden.

Om 12.00 uur moesten we kamer uit dus zitten we nu onze tijd een beetje te verdoen met internetten twix en mars eten en straks nog ff biertje @] drinken.

Het was ons weer een waar genoegen jullie mee te nemen in onze belevenissen en vonden jullie reacties leuk om te lezen. We keken er steeds weer naar uit. De meesten van jullie zien we binnenkort weer dus ......

Mangi dem (= tot ziens).

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Voor foto's van Gambia.Druk op de onderste link.

http://picasaweb.google.com/106348996623631573316/2010GambiaKotu?authkey=Gv1sRgCLa9l-fF0_OI4QE#

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++