Onderweg naar Phisanaluk
Zoals gezegd om 05.15 uit bed om fijn een stukkie te gaan rijden. Voor de zekerheid heb ik de betekenis van het woord vakantie nog een opgezocht want soms weet ik het niet meer ... Wikipedia biedt duidelijkheid: Strikt genomen verstaat men onder vakantie een verblijf gedurende een periode van 5 dagen of meer met tenminste 4 opeenvolgende overnachtingen niet in de eigen woning doorgebracht voor recreatieve doelen. Er staat niets bij over tijden dat je je bed uitkomt e.d., m.a.w. 05.15 uur opstaan behoort nog steeds tot vakantie. Bij thuiskomst eerst eens kijken of we iets aan deze definitie kunnen doen .... Maar goed .. we houden maar voor ogen dat we straks 10 dagen heerlijk kunnen relaxen aan het strand en dus ook kunnen uitslapen
Dan maar weer terug naar onze reis .... We hebben een stop gemaakt in Ayutthaya, deze stad heeft van 1350 tot 1767 als hoofdstad van Thailand gefungeerd. Er staat nog de mooie Wat Phra Sri Samphet tempel en het ernaast gelegen ruïne complex (die we als goed toerist bezocht hebben. Het was er zo verschrikkelijk warm dat het zweet werkelijk uit iedere porie kwam zetten, niet zomaar een druppel maar soms met straaltjes tegelijk. Zeker in deze hitte interesseren ruïnes en tempels ons ineens een stuk minder, je hebt veel meer oog voor een lekker verkoelend biertje of desnoods water. Je moet immers zorgen dat je niet verdroogt en dat is ons gelukt.... Het gevaar van fata morgana's liggen hier op de loer .... Soms denk je dat je zo'n heerlijk biertje ziet blijkt het weer een Stupah te zijn, sta je ineens een tempel te likken i.p.v. een biertje te drinken.
Om onze lunch te nuttigen zijn we naar de rivier de Nan gereden om vervolgens per luxe long neck boot een drijvend restaurant te bezoeken en diens rijst te nuttigen. Omdat het een reisdag is stappen we na de lunch weer in de heerlijk koele bus om een paar uurtjes te gaan rijden. Los van koffie / bier stops hebben we niets bijzonders gedaan. 's-Avonds wilden we een keer los van de groep gaan eten in de stad. Wij met de taxi, komen we uit bij een avondmarkt, wij waren de enige buitenlanders en werden dus door iedereen nagekeken. Helaas voor ons alleen van die tentjes aan de straat en geen echt restaurant. Met onze zwakke maagjes willen we toch maar geen risico nemen en gaan op zoek naar een pizza restaurant die we gezien hadden toen we de stad in kwamen rijden. Heel toevallig kwamen we twee reisgenoten tegen (Raoul en Linda) en zijn samen opgetrokken. Helaas voor ons ... overal waar we kwamen sloten ze het restaurant net, zelfs de Kentucky Fried Chicken ... we moeten wel wat eten. Ondertussen stijgt onze populariteit enorm .... Er komen jongens en meisjes op ons af die met ons op de foto willen. Tja, we willen onze fans niet teleurstellen en werken daar gewillig aan mee. Bijna moedeloos weer een taxi aangehouden om ons naar een pizzeria te brengen. Is best moeilijk als je de taal niet spreekt en zij onze taal niet. Bij de pizzeria aangekomen leek het er op dat alles dicht was, later bleek dat deze op de 3e etage was en nog gewoon open was. Uiteindelijk zijn we met een tuc-tuc weer terug naar het hotel gebracht, onze missie .. eten.. was niet geslaagd. Via via hoorden we van een andere KFC en wij daar naartoe. Helaas zo bleek even later, had deze haar deuren ook net gesloten. Daar de supermarkt nog wel enkele minuten open bleef hebben wij maar snel iets te knabbelen gehaald om onze lege magen alsnog te voorzien van wat voedsel, droge croissants, koeken, pinda's en chips. Je moet toch wat ... in de toekomst bereiden we ons maar beter voor......
O ja, nog even terugkomend op de vraag van gisteren, Thailand heette vroeger Siam waar Kip Siam naar vernoemd is. Vanwege de vele goede antwoorden is er geen winnaar. De prijs die wij voor ogen hadden zullen we nu zelf maar gaan nuttigen, jullie raden het al ... een heerlijk verkoelend biertje (of iets vergelijkbaars).Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}