Ook Paros laten wij achter ons op weg naar het laatste hopperdehop eiland Santorini. De chaos op de kade is heel erg groot, de boot is druk en we worden omgeven door gillende kinderen, ben benieuwd of ze kunnen zwemmen?......

Uiteindelijk zijn er geen kinderen overboord gegooid maar het scheelde niet veel. Na een tocht van 3 uur met een tussenstop op Naxos komen we aan op Santorini. De boot moet leeg, want het is een eindpunt. Maar wat een gekkigheid hier …. Iedereen in paniek, we moeten van de boot af, opstellen in het ruim in rijen van 4. En als de laadklep opengaat schiet iedereen aan alle kanten voorbij om toch maar zo snel mogelijk van die boot af te zijn.

We hebben een shuttle geboekt, en wat is het leuk als je je naam ziet staan op een bordje….. iedereen is zoekende en jij vindt gelijk de juiste persoon. Ik heb geen ezels gezien trouwens, de eerste keer dat ik hier was kon je met ezels de berg op …. Nu alleen in auto’s. Is toch een kleine verbetering …. Heeft de PvdD toch goed gedaan.

Na een hectische rit zijn we een klein uur later op ons hotel, totaal gesloopt door het niets doen in de warmte. Airco aan en op bed liggen. ’S-Avonds een hapje eten en daarna maar slapen. We gaan morgen wel op pad.