Ik weet het, we zijn het inmiddels wel gewend maar het blijft een hele onderneming, zo’n reis. ’S-Ochtends om 04.30 uur op, als een dwaas voor je uit staren omdat je weet dat je een slordige 24 uur later op je bestemming bent. Maar ja, je krijgt er zoveel voor terug….

Uiteindelijk zaten we pas om 06.30 uur in de auto terwijl we eigenlijk om 06.00 uur in de auto hadden willen zitten. Maar ja, wie maakt zich daar nu druk om… tja wij zelf eigenlijk nog het meest want we zitten vlak voorbij Den Haag en je hoort dat er vanaf Leiden een file staat van ruim een uur. Snel Google maps ff omzetten op ‘vermijd snelweg’ om de file te ontlopen. En dat is gelukt met uiteindelijk een kwartier vertraging. Maar wat een mooie plekjes heb je daar zeg. Zomers om te varen, in de winter schaatsen …. Of gewoon zoals wij om een file te ontlopen. Wij gaan er nog een keer naar toe!!!

Verder niets bijzonders te melden op zo’n 1e dag. Ruime plekken in onze vlucht naar Zürich, ruim de tijd om over te stappen en dus ruim op tijd voor de grote vlucht naar LA. In het vliegtuig wachtte ons nog een grote verrassing. Naast ons zat een vrouw met een hond ….. ik wist niet eens dat het mocht maar blijkbaar dus wel …. De hele vlucht heeft die poedel op de grond gezeten, hij is niet uitgelaten …, hij heeft niet gepoept of geplast …., niet geblaft, niet gepiept, niets helemaal niets…. Hij was alleen maar aanwezig …. Niet tegen Sjimmie vertellen, volgende keer wil hij ook mee …. Alhoewel hij het goed naar zijn zin heeft bij de kwartels ….

Afijn, 01.00 uur Nederlandse tijd zetten we de landing in en kan het avontuur beginnen. Bijna een uur later is het avontuur al weer bijna afgelopen en hadden we de eerste gipsvlucht terug kunnen nemen. Bij het zoeken naar de bus die ons bij de huurauto zou brengen viel Sylvia op een voor haar bekende wijze van het stoepje, zwikte haar enkel en viel op haar knieën en handen. Heel even ging het licht uit …. Wat resteerde was een vreselijke pijn in de enkel. Hoe dan ook … eerst naar de auto, dan naar het hotel en dan maar ff kijken hoe de enkel zich houdt.

Ongeveer om 04.00 Nederlandse tijd (19.00 uur LA tijd) zijn we in ons hotel. Bij de plaatselijke super een beker met ijs gekocht om de zwelling zo klein mogelijk te houden. We besluiten om morgenochtend even af te wachten, we zijn moe, niet meer in staat veilig te rijden en om wie weet hoe lang nog wakker te blijven. Dus bij deze … welterusten en morgen beginnen we met het medische journaal….