Vanochtend is het 1 van de 2 dagen dat we echt vroeg op moeten en een flink stukkie moeten rijden. Ff snel ons ontbijt halen dus, een bagel, koffie en een toetje, dan zijn we klaar om te gaan. Om 08.00 uur is het al gewoon 38 graden….. nog ff snel tanken en dan op weg.

Het tanken blijft trouwens een belevenis. Iedere keer gaat het net ff anders. De ene keer tank je nr. 87 bij de andere hebben ze dat niet. Dan moet je met je creditcard in de automaat betalen, dan met je creditcard bij de shop. Sowieso moet je van te voren opgeven hoeveel je wilt tanken. De ene keer is dat te veel, de andere keer te weinig …. De benzine blijft wel goedkoop hier …. $ 3,09 per gallon als je cash betaalt en $ 3,19 per gallon als je met creditcard betaalt.

Maar goed, we gaan op weg naar Panguitch en onderweg doen we Zion National Park aan. Het is een mooie rit … we beginnen in maanlandschap, kale vlakten, vlakten met cactussen en Joshua trees, kale bergen, stof etc. Langzamerhand verandert het beeld, er komen meer bomen, er zijn wat velden met grazende koeien en paarden en we komen wilde kalkoenen tegen. We hebben even overwogen er een mee te nemen voor thanksgiving maar we hebben ze gratie verleend. Ook zie je de temperatuur langzaam zakken … van 45 graden, naar 40 graden, naar 35 graden.

Eenmaal in Zion aangekomen is de temperatuur gezakt naar een aangename 32 graden. We moeten de auto parkeren en met het natte lippen busje naar de ingang en dan overstappen naar een ander natte lippen busje om ons door het park te begeven. De bus maakt 9 stops en bij iedere stop heb je een ander prachtig uitzicht …. Het is zo verschrikkelijk mooi daar ….. het zijn rotsen die door het water zijn uitgesneden naar canyons … rechte stijle rotswanden, begroeid met planten en bomen ….. zo mooi …. Ik zou zeggen kijk de foto’s, er staan er een paar maar we hebben er meer dan 200 gemaakt.

Na ons ruim 3 uur verbaasd en verwonderd te hebben vervolgen we onze reis naar Panguitch. Een prachtige rit, we rijden van beneden naar de bovenkant van de rotsen …. Soms adembenemende vergezichten, dieptes etc. Ik mocht van Sylvia niet te dicht bij de kantjes rijden….

Wij hadden het er nog over dat we zo weinig wilde dieren hadden gezien. Naast de gebruikelijke chipmunks en squirrels zagen we nu ineens langs de kant van het water een ree, te laat voor op de foto maar we hebben hem gezien …. Later werden we nog meer verrast door 3 berggeiten of iets van dien aard (nader onderzoek leerde ons dat het pronghorns waren). Lekker grazend aan de kant van de weg met aan de ene kant een diepte van een paar honderd meter en aan de andere kant langsrazende auto’s.

Uiteindelijk waren we rond 20.00 uur thuis. Panguitch is echt een cowboy dorp… Gelukkig was er een simpel maar goed cowboy restaurant aan de overkant van de weg…. Het was vol en moesten even wachten, het hele dorp was blijkbaar uit eten…. Ik heb de lekkerste spareribs gegeten en Sylvia had een heerlijke Quesa iets met iets te veel kaas. Alles in het restaurant was gebaseerd op cowboy’s, er stonden zadels, foto’s van cowboy’s etc…. Moe, voldaan en met meer dan volle pens zijn we gaan uitbuiken op onze kamer.