Gisteren hebben we bij de Wallmarkt boodschappen gedaan waardoor we vandaag lekker op onze hotelkamer kunnen ontbijten. We hebben jullie al eerder verteld van de lekkere ontbijtjes hier, nou dan regelen we het zelf wel… een paar broodjes, kaas, salami en natuurlijk de hagelslag maken het alles een eenvoudig Hollands ontbijtje. Het moet ook wel want vandaag hebben we een sportieve dag.

Zoals jullie ongetwijfeld weten zijn de Olympische Winterspelen van 2002 hier in Salt Lake City gehouden. Dus laten wij vandaag eens kijken wat we daar nog van kunnen terugvinden…..

Allereerst op zoek naar het Olympisch dorp, dat zou vlak bij de skischans moeten liggen. Het dorp hebben we niet gevonden maar wel de schans… wat is er nou sportief aan zou je zeggen … maar wij hebben bovenaan de skischans gestaan, van ruim 100 meter bijna loodrecht naar beneden, we hebben aan de start en finish van de bobslee baan gestaan, aan de start en finish van de rodelbaan, bij de kunstskischansen. Pfff wat indrukwekkend allemaal… het is allemaal wel wat vergaande glorie maar alles wat je destijds gezien hebt op tv dat kon je nu aanraken. Ik weet nu ook zeker, ik zou nooit van mijn leven gaan schansspringen, bobsleeën, rodelen kunstspringen of iets dergelijks … Overigens was ook de omgeving weer prachtig. Het waren weer gewoon bergen maar anders en weer zo mooi, jammer dat we er niet in de winter waren. Verder hebben we nog een klein museum bezocht met films van de spelen, de opening- en sluitingsceremonie …. Echt Amerikaans kan je wel zeggen …

Daarna terug naar Salt Lake City zelf, het ski-oord ligt zo’n 45 minuten rijden van de stad. Daar gingen we de Utah Olympic Oval bezoeken. Daar waar Jochem Uitenhage in 2002 een gouden medaille binnenhaalde op de 10 km door als eerste een tijd onder de 13 minuten neer te zetten. Opmerkelijk maar we konden overal komen, aan de baan, op het middenterrein, in de kleedkamers …. Alles wat op tv verborgen blijft was voor ons toegankelijk… hartstikke leuk en interessant. We hebben op het middenterrein zelfs even naar een ijshockeytraining gekeken en de Chinese schaatsploeg was er aan het trainen….

Daarna terug naar het centrum. Ik had me ingelezen en wist dat we in Whiskey street moesten zijn voor gezellige restaurants en barren. Dus wij op zoek. Blijkt dat Whiskey street helemaal geen straat is …. We konden het al niet vinden …. Je hebt alleen maar 1st street, 2nd street etc maar geen Whiskey Street… blijkt het een soort bar/restaurant te zijn… We hebben er heerlijk gegeten….

Ik heb geen whiskey op, ik hou niet van bourbon en ik zag prijzen …. Een glaasje schotse whiskey betaalde je zo $ 15 voor en dan moet je maar afwachten hoe die smaakt … ik neem er thuis nog wel een paar …

Daarna lekker naar het hotel, ff lekker bakkie koffie doen…. Maar dan moet je wel eerst uit de parkeergarage komen. Uiteindelijk heb ik mijn naam en telefoonnummer moeten doorgeven, ze deed vervolgens de poort open voor Justin, die zonder te betalen has left the building …