We hebben een vreselijk slechte nacht gehad. Een hoop herrie aan de straatkant, de straat werd gecleaned… slapen op een plastic matras, net alsof je op een zak chips ligt ….. geen ontbijt …. Dus vroeg op, vroeg weg om wat te gaan eten en drinken en om bustickets te kopen.

Het 1ste beste restaurant ingegaan .. moet je nooit doen, we kregen sandwich waarvan ik bijna over mijn nek ging …. Niet opgegeten en weggegaan en $ 20 lichter. In de wandeling daarna talloze ontbijtzaken gezien die er allemaal beter uitzagen dan ons zaakje. Onze ogen / maag hadden ons verstand weer eens te snel af geweest.

Uiteindelijk zijn we met de bus naar de haven gegaan … eerst naar Pier 39 …. Daar liggen honderden zeehonden te zonnen, te brullen en te spelen midden in de haven. Ze hebben zich daar na de aardbeving in 1989 gevestigd, en daarna, ja hoor we gaan -vrijwillig- naar Alcatraz. Voor $ 50.00 pp laten we ons met een boot naar het eiland vervoeren, samen met nog ongeveer 500 medepassagiers. Na een tocht van zo’n 15 minuten zijn we bij Alcatraz aangekomen. We mogen daar vrij rondlopen en ik moet zeggen, het is daar zo slecht nog niet. Prachtig uitzicht op de stad, op de golden gate bridge en altijd lekker koel vanwege wind. Alleen de ruimte die je voor je zelf had was, net als je vrijheid, ietwat beperkt. Je leefde in een cel van zo’n 1,5 bij 3 meter en je bewegingsvrijheid moest je verdienen met goed gedrag. Alles bij elkaar best wel indrukwekkend om daar rond te lopen maar na ruim 2 uur houden wij het voor gezien.

Terug naar het vaste land om verder van San Francisco te genieten. Met een oude tram naar de stad en weer terug, met de bus naar Golden Gate park om over de Golden Gate bridge te lopen. Ook weer zo’n indrukwekkende belevenis. Je ziet het op de tv en als je er loopt is het een feest van herkenning.

De brug is trouwens 2,7 km. Lang. Dit betekent ook dat we vandaag heel erg veel hebben gelopen. De stappenteller feliciteerde ons met een nieuw record…. Tijd voor een heerlijke pizza in een trendy restaurant vlak bij ons hotel…. De lekkerste pizza die we ooit hebben gegeten …..

Moe en voldaan lopen we nog even terug naar ons hotel. Het is maar vier blokken verder maar die gaan wel flink omhoog, precies zoals je dat uit de films kent en dan zijn het ineens kuitenbrekers hoor …. En dat allemaal met een nog niet genezen enkel van Sylvia … ik denk dat we vandaag minder last hebben van het geluid van het verkeer….