Deze ochtend zijn we lekker wakker geworden. Het weer is hier heerlijk, een aangename 25 graden overdag en lekker koel in de avond en nacht. Dat betekent raam open en lekker fris slapen. Nadat we fris en fruitig wakker zijn geworden hebben we een goed stevig ontbijt tot ons genomen en zijn we op stap gegaan. We zijn een paar kilometer verder gestrand in Pasai Bonami, een leuk autentiek Baskisch plaatsje waar 20 jaar geleden de ETA hun operaties nog voorbereiden. Het enige wat nu nog doet denken aan de ETA zijn de stempels op de muren. Deze laat nog steeds de beoogde afscheiding van het baskenland zien.

We hebben uiteindelijk weer ruim 12.000 stappen op de teller gekregen, het dorpje wordt dmv een baai gescheiden van een plaatsje aan de overkant. Dat betekent dat we met een bootje naar de overkant zijn gevaren en daar ook een hele wandeling over de kade en in het dorpje hebben gemaakt. Natuurlijk nemen we de tijd voor happie en sappie.

Niet te veel sappies, want we gaan deze middag naar het hoogste punt van de westelijke Pyreneeen, de Jaizkibel. Een berg op ruim 500 meter hoogte met mooi uitzicht over land, zee en frankrijk. Daar hoog in die bergen, daar wonen schapen en koeien. die grazen de hele dag op die steile hellingen, pfff ik krijg bij het zien al pijn in de enkels ....