Gelukkig gaat het met de knie van Sylvia weer stukken beter en we besluiten om een eenvoudige wandeling te maken. We rijden naar een dorpje enkele kilometers verderop omdat we gelezen hebben dat daar een kleine heuvel is met prachtig uitzicht. En dat was ook zo, eerst een wandeling door een bos waar je je op de Veluwe waant en ineens kom je in een duingebied en heb je enkele prachtige rotsen met uitzicht.

We hebben daar even ons momentje gepakt, wat foto ’s gemaakt, banaantje gegeten en koffie gedronken. Omdat je van boven op het strand uitkijkt wilden we ook nog even op het strand gaan kieken.

Maar eerst de wandeling terug. Als je op de paden blijft zijn het comfortabele paden, als je echter een stukje wilt afsnijden wordt het een ander verhaal. Dan houden kleine paden op te bestaan en moet je dwars door de wilde bramenstruiken. Met allebei stekels in de benen, tot bloedens toe opengerete onderbenen kwamen we na een klein kwartiertje ploeteren eindelijk weer op het rechte pad.

Nu maar snel naar het strand om onze open wonden door de zee te laten behandelen. Het water was trouwens erg koud …. Hadden we niet verwacht ….

O ja, ze hadden ook een strandtent waar we de interne mens nog even verzorgd hebben :-) Een cuba libre in een bolglas met een schijfje sinaasappel, wat doet het er toe ... hij was lekker en koud. Het was weer een prachtige dag met voldoende in- en ontspanning!