Cha-am

Op onze 1^e vrije dag hebben we natuurlijk heerlijk uitgeslapen, Sylvia was om 07.00 uur wakker en ik om 07.15 uur. Tja .... Dat krijg je als je 10 dagen voor de kakelende hanen wakker bent. Maar het luieren daarna maakt veel goed. Lekker op je gemakkie douchen, lekker op je gemakkie ontbijten en vervolgens op je gemakkie bij het zwembad gaan liggen. Helaas regent het bijna de hele dag maar dag dat mag de pret niet drukken, het is en blijft 34 graden. Dus wij gaan bij het zwembad liggen, regen of geen regen. Het regent overigens niet hard hoor maar je voelt regelmatig wat druppels op je lijf, lekker koel overigens. 's-Middags, als we terug zijn in onze hotelkamer blijkt dat we allebei zijn verbrand ... We zijn dus gewaarschuwd .... Goed smeren hier in de tropen, zelfs als de zon niet schijnt.

In de loop van de dag hebben we overigens Au3 nog een sms gestuurd om te vragen of zij ervaringen had in Cha-am. Met dank aan Au3 hebben we vervolgens gefietst naar het stadje, waar we zo'n 1,5km vandaan zitten. We hebben daar zo'n reisagentje gevonden die voor veel schappelijkere prijzen excursies en ander vertier aanbiedt. Tijdens deze fietstocht hebben we overigens onze ogen uitgekeken. Hoe primitief de Thaien leven, op iedere hoek 3 mobiele eetkraampjes met vis, vis of vis die ze overigens allemaal zelf vangen. De visliefhebber komt hier zeker aan zijn trekken, wij zijn geen visliefhebbers ..... maar komen wel degelijk aan ons trekken hoor. Het eten is de hele vakantie gewoon heerlijk, het probleem is alleen dat alles is voorzien van rijst.

's-Avonds gaan we met een man of 15 naar een stadje in de buurt, daar is zo'n night market. Het is weer zo'n markt van 100 in een dozijn maar goed ... het is weer op een andere plek en om nou 10 dagen alleen maar bij ons hotel te zitten, nee daar zitten we ook niet op te wachten.

De markt brengt niets nieuws en tijdens het ronddolen komen we toch iets tegen.... Je hebt hier van die visbakken waar je met je voeten in kunt zitten om vervolgens de visjes de kaas tussen je tenen vandaan te laten eten .... Wat een vreselijk gevoel is dat als je 1 voet in het bad hebt gezet ... gelijk 100 visjes aan je voet, gekriebel en gegiechel. Om de pijn te verzachten doe je snel voet twee er maar bij .... Maar ja, ook 100 visjes aan voet 2. Dus Sylvia haar voetjes er maar bij ..... hihih .... 1 voet had 10 visjes, de andere voet geen visjes. .... Mijn voeten waren dus veel smakelijker voor de visjes ..... Toen dat na een paar minuten nog steeds zo was mocht Sylvia in een andere bak en daar werd ze wel ‘aangevallen' door tientallen visjes, zij ook weer blij.

Het resultaat is trouwens opmerkelijk, die visjes eten je voeten echt zacht, eelt is weg en je voeten knappen er echt van op. We zullen voortaan onze voeten een keer in de week in het aquarium van Melvin hangen J.

Vertrek naar Cha-am

Om 15.30 uur zouden we van het hotel vertrekken naar het Station. Annabel hebben we niet gezien dus we zullen zonder haar vertrekken maar zoals wel vaker deze vakantie hebben we te maken met bad karma. We hebben al de nodige offers gebracht maar dat blijkt nog steeds niet voldoende. Wat is er gebeurt? .... De trein zal niet rijden vanwege overmatige regenval / overstromingen. Met andere woorden na een trein die niet reed, een bus die kapot ging, een overlijdensgeval (een zus van een medereiziger is overleden) nu dus weer een trein die niet zal rijden. I.p.v. de nachttrein zullen we dus 800 km met de bus moeten afleggen. Gelukkig hebben we wel een hotel gekregen om ergens onderweg de nacht door te brengen, geen idee hoe dat plaatsje heet en ik zal ook niemand aanraden om daar naar toe te gaan. Kakkerlakken tussen het brood en dat soort taferelen. Maar goed ... het is een gedwongen alternatief dat even snel geregeld moest worden. We mogen dus niet klagen.

De volgens ochtend om 07.00 uur weer in de bus om de rit naar onze eindbestemming Cha-am te vervolgen. Uiteindelijk waren we daar pas om 15.00 uur. Onderweg hebben we de reisleider afgezet en hem de evaluatie gegeven die hij verdiend (geen beste dus!). De bus hebben we nu wel genoeg gezien en we gaan vakantie vieren. Geen vroege tijdstippen meer en gewoon luieren en dat soort zaken. We zijn aangekomen in het Grand Pacific Residentieel Hotel. Een 5-sterren optrekje waar wij ons al snel ongemakkelijk voelen vanwege alle luxe (en dito prijzen). Maar goed we hebben het verdiend en zullen er alles uithalen wat er in zit.

Het reisblog zullen we wel bij blijven houden maar om twee redenen zal het minder frequent zijn. Ten 1^e omdat we nu minder mee zullen maken omdat we van onze VAKANTIE gaan genieten door aan het strand / zwembad gaan luieren en ten 2^e omdat de prijzen hier niet leuk zijn. Het hotel heeft een soort monopolie en die buitten ze uit (internet kost EUR 7,50 p/dag). Wij zijn op zoek naar alternatieven en hebben die gedeeltelijk al gevonden. Waar je 250 Bath voor een enkele reis met de tuktuk betaalt, kan je ook een hele dag een fiets huren voor 50 Bath. We zijn wel blond maar niet gek natuurlijk .....

Fietsen in Chiang Mai

Om 08.00 uur precies staan twee jeeps klaar om ons op te halen. Volgens mij rust er een vloek op deze vakantie want juist vandaag regent het pijpenstelen..... en wij gaan fietsen. We hebben wat twijfels of we wel zullen gaan, maar ja als we niet gaan komen we hier niet meer terug en dan missen we wat. In Bangkok ging het fietsen ook al niet door dus nu we gaan er voor. We kunnen alleen maar nat worden en daar smelten we niet van. Na een half uurtje kwamen we aan bij onze plek van vertrek. Een Nederlander die in Chiang Mai zijn eigen bedrijf aan het opzetten is (google: Little Village) heet ons welkom en legt uit wat de bedoeling is. Hij is overigens prachtige lodges aan het bouwen die volgend jaar klaar zijn. Wij komen er om te fietsen, het zijn in zeer goede staat verkerende mountain bikes. Omdat het regent krijgen we allemaal een regenjas, het ziet er ondanks het sombere weer zeer fleurig uit, je hebt gele, oranje, rode en groene jasjes. De Thai kijken hun ogen uit als zo´n bont gezelschap voorbij komt fietsen. En wat hebben wij er geen spijt van dat we dit gedaan hebben. Wij zijn op verschrikkelijk mooie plekjes gekomen en hebben weer het e.e.a. geleerd over de groeicycli (raar woord) van rijst. Je kunt 1 tot 3 oogsten per jaar hebben, e.e.a. is afhankelijk van het klimaat. We weten nu alles van rijst en dan kijk je er toch anders tegen aan als het op je bord ligt. Het enige wat ik me later weer afvroeg is hoe je nou kleefrijst, gele rijst, droge rijst of basmati rijst krijgt. Misschien is dit een reden om een volgende keer terug te gaan naar Thailand.....

Het minimum loon per dag bedraagt wettelijk ongeveer 300 bath (= EUR 7,80), terwijl de arbeiders slechts 200 Bath krijgen. Het zijn bedragen waarvoor wij onze wekker nog niet eens zetten, laat staan dat we er uit komen en ook nog eens gaan werken. Ter vergelijk ..... in de supermarkt betaal je voor een biertje 30 tot 40 Bath, in het hotel 100 tot 200 Bath. Een hele dag werken voor 1 biertje ... dacht het niet he .....

Na ongeveer een uurtje fietsen kwamen we bij een houtfabriekje, daar maakten ze mooie dingen ... ooohhhh echt ongelofelijk. Ze hebben daar een enorm blok hout en maken uit 1 stuk een stoel, de achterkant is dan een olifantenkop, de oren van de stoel zijn de oren van een olifant. Zo'n stoel is niet te tillen (ik heb het geprobeerd en ging door mijn rug ...). Ongelofelijk wat die mensen allemaal met een hamer en een beitel kunnen maken ..... Helaas is dit een fabriek die uitsluitend in opdracht werkt. We kunnen hier dus niets kopen ... zucht!

Ook zijn we nog langs een school gefietst, de leerlingen hadden bij wijze van spreken nog nooit buitenlanders gezien en kwamen dus uit de klas om ons te bewonderen, wij naar de schoolbanken om hen te bewonderen .... Wie laat wie nu uit!!. Die kinderen waren zo aandoenlijk dat Syl en ik gelijk 's-Avonds hebben geprobeerd zo'n kindje te maken ..... maar laat ik daar niet verder over uitwijden .... Die kinderen krijgen les in twee talen (engels en thais) maar in de praktijk zullen ze het engels niet of nagenoeg niet leren. Slechts 10% v.d. leerlingen zal uiteindelijk engels kunnen spreken. Dan komen ze aardig op mijn niveau ... (camping engels). Ondertussen is het opgehouden met regenen en komt langzaam de zon door. Dat merk je gelijk ... werd je eerst nat van de regen, nu zijn we nat van het zweet .... M.a.w. nat word je toch dus ga gewoon fietsen als je in Thailand bent. Het is een unieke ervaring en je komt op plekken die anders aan je voorbijgaan.

Na 27 km gefietst te hebben lonkt er een lunch, Hans -de eigenaar- snapt hoe wij ons voelen na dagen met rijst en heeft voor eens een overheerlijke macaroni schotel gemaakt. Hij moet een aantal maal bijvullen omdat zijn macaroni gretig aftrek vindt....

Uiteindelijk zijn we om 13.00 uur terug in ons hotel, om 14.00 uur moeten we uitchecken omdat we de nachttrein naar Bangkok moeten halen. Dus snel ff douchen, koffer inpakken en wachten op het bussie....

Chiang Mai

Ook deze ochtend zien wij om 06.00 het licht maar er staat wel iets moois op het programma. Om 08.00 uur gaan we op weg om fijn een stukje te gaan rijden op een olifant. Omdat deze olifanten, volgens onze reisorganisatie, niet goed behandeld zouden worden mag deze olifantenrit niet via onze reisorganisatie geboekt worden. Wij gaan dus namens de PvdD op onderzoek uit en zullen verslag uitbrengen. Waarschijnlijk omdat deze excursie besmet is gaan er maar 8 mensen mee dus deze keer in een klein busje op pad.

Na een goed uurtje rijden bereiken we de olifantenfarm. Helaas regent het vrij stevig dus voordat we onze Dombo gaan we eerst poncho´s scoren. Gehuld in een rode poncho gaan we op onze Dombo af. Als we hem naderen staat hij al met z´n slurf te zwaaien en gretig lopen we op hem af. Het is ff vreemd om op zijn rug te gaan staan en dan te gaan zitten en zeker de eerste stappen moet je ff wennen. Het lijkt op paardrijden maar dan gaat alles wat langzamer. Na een klein stukje over de weg gaan we het regenwoud in. Wat een prachtige omgeving is het hier toch, zeker als je alles via de rug van een olifant mag zien. De bergen zijn gedeeltelijk in de wolken gehuld maar daardoor komt de omgeving nog mooier tot zijn recht.

Onze chauffeur is in een goede bui en loopt alles te herhalen wat we zeggen. Rare kerel trouwens, als we een spin of een rund zien dan gaat hij iets over bbq zingen. Als wij zeggen dat iets mooi is gaat hij mooi, mooi in Holland zingen .... Volgens mij gaat hij iets te veel met olifanten om.....

Na een half uurtje wordt het gelukkig weer droog en kunnen we nog beter genieten. We hebben een trosje bananen en hout voor hem die hij met zijn slurf komt aanpakken, hap slik weg .... Over goed kauwen heeft hij nog nooit gehoord. Volgens ons werkt zijn spijsvertering best wel snel want nog geen twee seconden later hoorden we iets vreemds .... Plof, splats, pffftttt, .... Oww ja hoor, staart omhoog en wat mooie bergen achterlaten. Gelukkig riekte hij niet!.

Na een uurtje is het al weer voorbij, we geven hem nog ff een knuffel en we gaan onderweg naar onze volgende activiteit, raften op een bamboevlot. Het klinkt ruiger dan het is hoor, we drijven stroomafwaarts maar wel door de prachtige natuur. Het is heel stil en op die manier kan je heerlijk genieten... dit is vakantie .... Hier werk je het hele jaar voor.

Ook deze rit duurde een klein uurtje en het waren de twee mooiste uurtjes van de vakantie. Maar ja, aan alles komt een eind dus we gaan na een lekker bakkie terug naar de groep die zich inmiddels verzameld heeft voor de lunch bij een orchideeën en vlindertuin. Dit is weer een klein tegenvallertje, thuis hebben we meer orchideeën en buiten de tuin zie meer vlinders dan binnen de tuin. Na de lunch gaan we naar één van de mooiste tempels van Thailand, de Doi Suthep tempel, prachtig gelegen in de bergen gelegen op zo´n 1.000 meter hoogte met een prachtig uitzicht over de stad Chiang Mai. Deze is te bereiken d.m.v. een trap van naar zeggen 306 treden. Ik kwam maar aan 304 treden maar ik had geen zin om het opnieuw te tellen. Even kwam het Sri Lanka gevoel weer terug ... voor onze vaste lezers ... toen beklommen we de Leeuwenberg met ruim 1.200 treden. Gelukkig zijn we goed getraind en draaien we onze hand hier niet meer voor om.

Het verhaal van deze tempel is dat men de relikwieen in een kist had gestopt en op een witte olifant heeft gebonden. Vervolgens heeft men de olifant vrijgelaten en is deze naar deze berg gelopen. Eenmaal boven gekomen is deze olifant dood neer gevallen, toen bedacht men dat dit een goede plaats was om een tempel te bouwen, tja je moet wat verzinnen ... ze hadden ook een aap een pijltje kunnen laten gooien naar een landkaart. In deze tempel kan je natuurlijk weer van alles doen, je laten zegenen, je geluksgetal laten bepalen en je tot Boeddha bekeren. Voor alles moet je natuurlijk betalen want Boeddha vreet (net als overigens de kerken in Nederland) geld, heel veel geld. Maar ja, zoals we inmiddels wel weten zijn geloof, macht (geld) heel vaak aanleiding voor oorlogen en andersoortige conflicten.

In de avond hebben we vrij en gaan we naar de PizzaHut om eens lekker een pizza te gaan nuttigen. Is weer eens wat anders als rijst. Morgen is ook de laatste dag van het actieve programma, het uitslapen lonkt dus al ..... maarrrrr morgen hebben we nog wel een heel bijzondere dag en vooral lange nacht te gaan.

Chiang Rai > Chiang Mai

Zoals gezegd om 06.00 het bedje uit om zo'n standaard toeristen dag door te maken. Dit zijn van die dagen die wat ons betreft niet hoeven. 's-Ochtends een tempel, daarna een paraplu fabriekje, een edelstenen fabriekje en een linnenfabriekje. Alles bedoeld om handel te verkopen. Tja deze dagen heb je ook met een groepsreis. Deze avond hebben we geen activiteiten op het programma staan gaan we lekker de stad in. Lekker eten waar je wilt, hoe laat je wilt en hoeveel je wilt. Wel leuk dat we steeds vaker met Raoul en Linda (er gaat niets boven Groningen) optrekken. Zonder iets af te spreken komen we elkaar tegen in restaurants, winkels, etc. We kunnen het goed met elkaar vinden.

Ook is dit zo'n dag om je eens lekker te ergeren aan je reisleider. Hij is gewoon niet capabel voor deze job. Hij geeft geen antwoorden op je vragen en als hij wel antwoorden geeft, geeft hij direct weer aan dat het ook weer anders kan zijn. Als voorbeeld ..... we zullen omstreeks 5 uur aankomen in ons hotel, het zou ook 4 uur of 6 uur kunnen zijn, of .... de winkels zijn geopend van 09.00 tot 22.00 uur maar het zou ook kunnen dat dit later en eerder is, of de tuktuk naar de stad kan je zomaar 100 Bath kosten, maar misschien ook wel 50 of 60 bath en misschien nog wel minder.... Snappen jullie het nog??

Net als de Sri Lankanen zijn ook de Thaien bijgelovig, zo hebben alle dagen een kleur en zullen Thaien op bepaalde dagen juist wel of niet hun haar knippen .... Daar kom ik later op terug want ik snap het zelf ook nog niet helemaal. Het is toch wel belangrijk want ik moet nog twee keer mijn haar doen....

Morgen weer een prachtige dag in het verschiet, iets met olifanten hoor ik in mijn oortje. Meer details horen jullie morgen. Welterusten en morgen vroeg weer op.

Chiang Rai

Na een zeer korte nachtrust (van 01.30 uur tot 06.00 uur) zijn we weer klaar voor de belevenissen van de volgende dag. Vanochtend gaan we wat stammen bezoeken, geen boomstammen maar stammen van mensen. Na een stukje met de bus stappen we over op jeeps omdat we de bergen in gaan. We gaan de Akha stam, Yao ennnnnnn de Langnek Karen stam bezoeken. De Yao stam komt oorspronkelijk uit Tibet, ik heb geen idee waarom ze naar Thailand zijn gekomen want als ik goed heb opgelet hadden ze niets in Tibet en hebben ze nu nog steeds niets in Thailand. Als je een foto van ze wil maken kost dat 10 Bath maar er is naar onze mening geen enkele reden om ze te fotograferen. Ze zien er niet uit, hebben niets bijzonders en maken niets bijzonders. Achteraf gezien vragen wij ons dus af waarom we hier uberhaupt heen zijn gegaan..... Hoe anders is het met de langnek stam .... Ze wonen op een bijzondere plek midden in de bossen in de bergen, ze verkopen van alles en nog wat en leven van het toerisme.... Om toeristen te trekken hebben ze wat bijzonders bedacht, ik trek een lange nek en ben wereldberoemd .... Kijk daar verdien je geld mee. Heel raar gezicht hoor, ik heb de nek van Sylvia naast die van zo'n langnek gehouden en die van Sylvia was de helft zo groot. Na grondig onderzoek zijn wij er ook achter gekomen dat hun nek helemaal niet langer is, vanwege de ringen die ze om hun nek doen zakken hun sleutelbenen en schouders met als gevolg dat hun nek langer lijkt. Ze beginnen al op hun 5^e en na zo'n 40 jaar hebben ze zo'n 26 ringen, goed voor 5 kilo, om hun nek hangen. Schouderophalen is er dan dus niet meer bij .....

Overigens denk ik wel dat die mannen het goed voor elkaar hebben. Zij werken niet, blijven op de achtergrond en zorgen er voor dat hun vrouwen niet weg kunnen lopen. Als ze dat al zouden willen zetten ze de magneet aan en worden die vrouwen gewoon teruggehaald ......

De Akha stam zijn de buren van de longnek stam. Ook hier leven twee totaal aparte bevolkingsgroepen vreedzaam naast elkaar op misschien wel een van de mooiste plekken op aarde. Alleen jammer dat ze allemaal zo lui zijn, als ze de handen maar een beetje uit de mouwen zouden steken zouden ze heel wat meer comfort kunnen hebben. Volgens mij kwam de longnek stam oorspronkelijk uit Birma en zijn ze een paar km verhuist zodat ze nu in Thailand wonen. De Akha stam vindt zijn oorsprong gewoon in Thailand.

Na weer een handje rijst genuttigd te hebben gaan we naar het drielandenpunt, niet naar Vaals maar naar de Gouden Driehoek. Wat een verschrikkelijk mooie plek is dat zeg, drie landen die door de wereldberoemde Mekong rivier wordt gescheiden .... De vraag van de dag is nu, welke drie landen zijn dat? Het lijkt me logisch dat Thailand één van die landen is, wij doen immers een rondreis in Thaliand. Daarnaast ben ik benieuwd of jullie weten hoe lang die Mekong rivier ongeveer is, hij behoort tot de top 10 van langste rivieren in de wereld.

We hebben een tijdje met een boot gevaren over die driehoek en zijn ook even ‘illegaal' aan land gegaan (we hebben dus geen extra stempeltje in ons paspoort). Deze plek bij de Mekong rivier is overigens bekend vanwege haar drugsverleden. Drie landen met verschillende belangen daar zijn mazen in de wet die benut worden. Wij hebben niets gezien en ook niets meegenomen. Wij hebben de verhalen van drugsdealers in de beruchte gevangenis in Bangkok ook gelezen en nemen maar geen risico.

Vanavond een heerlijk rustige avond gehouden, lekker luieren, douchen en bij het hotel eten om de gemiste slaap van de vorige nacht in te lopen. Morgen om 6.00 uur het bedje uit.

Onderweg naar Chiang Rai

Het wordt langzaam verdraagbaarder en we wennen er aan .... Om 05.30 uur het wekkertje, ff lekker douchen, ontbijten en dan snel het busje in. Je gaat er van houden van onze koelcel .... Altijd als je er door heen zit qua hitte vind je verkoeling in het bussie... Er staan weer ruim 430 km voor de deur dus we hebben het boek, de mp-4, en i-pod touch gereed om de reis door te komen. Halverwege de ochtend gaan we ff de koelcel uit om per fiets het Sukhotai Historische park te bezoeken, niets nieuws onder de zon, wat Tempels, Stupha's en verkopers er om heen om je van alles en nog wat aan te smeren. Het was trouwens zo'n fiets die je in 020 zonder meer de gracht in zou gooien, alles rammelt, het stuur zit los, er zitten slagen in de wielen en trappers, de remmen doen het niet of nauwelijks maar dat mag de pret niet drukken. Met ruim 20 Nederlanders gaan we deze tempels per fiets bezoeken ... hahaha wat een gekkigheid.

Na de lunch (met rijst) gaan we weer snel het geliefde bussie in, lekker koel en het brengt ons deze middag naar Chiang Rai, de bergen in waar het sowieso wat koeler is. We zitten 10 minuten in de bus en het wordt warm ... hoe kan dat nou ... ons lieve bussie bracht ons altijd verkoeling. En toen, toen gebeurde het ... het begon te stinken in de bus, er ontstonden rookwolken en het bussie ging dus gewoon kapot..... Wij met z'n allen de bus uit, ook de chauffeur en zijn hulpje, motorkap open en kijken wat er aan de hand is. Om de motor wat te koelen gooide hij er wat emmers water over heen, maar naast het water vloeide er ook olie op het wegdek ..... er was sprake van een lekke olieleiding, het bleek een ijzeren leiding te zijn. De 25 wijsneuzen uit Nederland wisten het al ..... deze bus kon niet meer verder zonder grondige reparatie. De chauffeur en de reisleiding wisten het nog niet en probeerden de bus provisorisch te repareren. Met een fietsband probeerde men de lekke leiding te repareren... tja ... zelfs ik weet dat dit niet gaat werken.

Gelukkig was er voldoende bier in de bus dus we konden ons wel ff bezig houden. Wie is er nou ooit dronken geworden aan de kant van de weg in Thailand? Niemand dus!! We stonden in de middle of no where, geen bereik met de telefoon, geen passerende auto's niets. Wel zon, hitte en een reisleiding die geen initiatief nam. Het was warm dus de vochtvoorraad ging er snel doorheen, na een uurtje in de verzengende hitte was de bier- en watervoorraad al danig geslonken. Zo erg dat we ons zorgen begonnen te maken. Juist op dat moment kwam er een bus langs van een concullega reismaatschappij, ondanks het feit dat onze reisleiding het niet nodig vond hebben Sylvia en een andere dame uit ons gezelschap zich er hard voor gemaakt de oudere en zieke mensen mee te laten nemen. Die vonden dat geen probleem, er waren immers nog 8 vrije plekken in die bus. De reisleiding werd dus gewoon overruled door ons en er gingen 6 mensen met hun mee, zij gingen naar hetzelfde hotel als waar wij heen gingen.

Ondertussen had de chauffeur zijn reparatie voltooid en togen wij de bus weer in, na amper 2 km was het weer hetzelfde probleem, rook en olie op het wegdek en een airco die geen verkoeling meer bracht. Nu waren zij er ook achter dat dit geen oplossing was. Inmiddels stonden wij weer in de verzengende hitte te wachten op een oplossing. Die kwam uit onverwachte hoek, de politie is immers je beste vriend. Een politieauto kwam toevallig langs en nam een aantal van ons mee ... achter op de pick-up truck. Hij bracht hen naar een iets verderop gelegen controlepost en stuurde gelijk een andere wagen naar ons toe. Deze hield langsrijdende auto's aan en verplichtte hen om ons ook mee te nemen. Uiteindelijk stonden we dus met 20 man op het politiebureau te wachten op een vervangende bus (waarvan men gezegd had dat deze er na ca. ½ uur zou zijn). Wij kennen dit soort landen inmiddels en wisten dat dit enkele uren zou gaan duren. Door de politie werden we goed verzorgd, we hadden water ( geen bier ....), vruchten en stoelen. Na uiteindelijk bijna 5 uur kwam de vervangende bus en kon onze reis worden voortgezet.

Onderweg nog ff een stop gemaakt om te eten, drinken en sanitair gezien onze behoefte gedaan. Bij een van deze stops stopten er ook nog twee bussen met Japanse, Koreaanse of Chinese schoolkinderen (ik zie het verschil niet) in de leeftijd van zo'n 14 a 15 jaar. Deze waren aan het karaoke' en. Sylvia en een andere meid gingen de bus in en gingen mee doen, die meiden gillen van plezier. Op een gegeven moment draaiden ze de Japanse, Koreaanse of Chinese versie van 'Geef mij nu je hand' van Nick & Simon. Toen ging het dak er af ......

Onderweg naar Phisanaluk

Zoals gezegd om 05.15 uit bed om fijn een stukkie te gaan rijden. Voor de zekerheid heb ik de betekenis van het woord vakantie nog een opgezocht want soms weet ik het niet meer ... Wikipedia biedt duidelijkheid: Strikt genomen verstaat men onder vakantie een verblijf gedurende een periode van 5 dagen of meer met tenminste 4 opeenvolgende overnachtingen niet in de eigen woning doorgebracht voor recreatieve doelen. Er staat niets bij over tijden dat je je bed uitkomt e.d., m.a.w. 05.15 uur opstaan behoort nog steeds tot vakantie. Bij thuiskomst eerst eens kijken of we iets aan deze definitie kunnen doen .... Maar goed .. we houden maar voor ogen dat we straks 10 dagen heerlijk kunnen relaxen aan het strand en dus ook kunnen uitslapen

Dan maar weer terug naar onze reis .... We hebben een stop gemaakt in Ayutthaya, deze stad heeft van 1350 tot 1767 als hoofdstad van Thailand gefungeerd. Er staat nog de mooie Wat Phra Sri Samphet tempel en het ernaast gelegen ruïne complex (die we als goed toerist bezocht hebben. Het was er zo verschrikkelijk warm dat het zweet werkelijk uit iedere porie kwam zetten, niet zomaar een druppel maar soms met straaltjes tegelijk. Zeker in deze hitte interesseren ruïnes en tempels ons ineens een stuk minder, je hebt veel meer oog voor een lekker verkoelend biertje of desnoods water. Je moet immers zorgen dat je niet verdroogt en dat is ons gelukt.... Het gevaar van fata morgana's liggen hier op de loer .... Soms denk je dat je zo'n heerlijk biertje ziet blijkt het weer een Stupah te zijn, sta je ineens een tempel te likken i.p.v. een biertje te drinken.

Om onze lunch te nuttigen zijn we naar de rivier de Nan gereden om vervolgens per luxe long neck boot een drijvend restaurant te bezoeken en diens rijst te nuttigen. Omdat het een reisdag is stappen we na de lunch weer in de heerlijk koele bus om een paar uurtjes te gaan rijden. Los van koffie / bier stops hebben we niets bijzonders gedaan. 's-Avonds wilden we een keer los van de groep gaan eten in de stad. Wij met de taxi, komen we uit bij een avondmarkt, wij waren de enige buitenlanders en werden dus door iedereen nagekeken. Helaas voor ons alleen van die tentjes aan de straat en geen echt restaurant. Met onze zwakke maagjes willen we toch maar geen risico nemen en gaan op zoek naar een pizza restaurant die we gezien hadden toen we de stad in kwamen rijden. Heel toevallig kwamen we twee reisgenoten tegen (Raoul en Linda) en zijn samen opgetrokken. Helaas voor ons ... overal waar we kwamen sloten ze het restaurant net, zelfs de Kentucky Fried Chicken ... we moeten wel wat eten. Ondertussen stijgt onze populariteit enorm .... Er komen jongens en meisjes op ons af die met ons op de foto willen. Tja, we willen onze fans niet teleurstellen en werken daar gewillig aan mee. Bijna moedeloos weer een taxi aangehouden om ons naar een pizzeria te brengen. Is best moeilijk als je de taal niet spreekt en zij onze taal niet. Bij de pizzeria aangekomen leek het er op dat alles dicht was, later bleek dat deze op de 3^e etage was en nog gewoon open was. Uiteindelijk zijn we met een tuc-tuc weer terug naar het hotel gebracht, onze missie .. eten.. was niet geslaagd. Via via hoorden we van een andere KFC en wij daar naartoe. Helaas zo bleek even later, had deze haar deuren ook net gesloten. Daar de supermarkt nog wel enkele minuten open bleef hebben wij maar snel iets te knabbelen gehaald om onze lege magen alsnog te voorzien van wat voedsel, droge croissants, koeken, pinda's en chips. Je moet toch wat ... in de toekomst bereiden we ons maar beter voor......