De Franse Pyreneeën

Vandaag gaan we Spanje tijdelijk inruilen voor Frankrijk. We zitten vanuit ons hotel binnen 10 minuten aan de grens. Er was stevige bewaking en controle vanwege corona, maar wij mochten doorrijden. We zagen er blijkbaar betrouwbaar uit. Na ongeveer een half uurtje kwamen we bij de eerste geplande stop. Een 100 jaar oude historische trein waarmee we een berg van 900 meter konden oprijden, konden, als we vooraf via internet een kaartje gekocht zouden hebben. Nu was het voor de hele dag 'complet' hetgeen zoveel betekent als, terug naar de auto en door ......

We hebben een mooie dag in het vooruitzicht, we reizen aan de voet van de Pyreneeen naar Pau en schieten daar de bergen in om naar onze standplaats voor de drie komende nachten te gaan. Omdat we ervoor kiezen om tolwegen te mijden fahren wir gemuttlich auf der autobahn... het tempo ligt dan wat lager, het uitzicht des te mooier. In Pau nog een tussenstop gemaakt, leuke stad, erg warm maar de moeite waard als je toch in de buurt ben, maar ga niet je vakantie omgooien omdat je perse Pau wilt bezoeken...

Rondom 7 uur komen we aan op de plaats van bestemming, Campan. na even zoeken dan eindelijk het huisje gevonden. slik .... slik .... echt een huisje in de Franse stijl. Een zeer bedenkelijke slaapkamer, wc en badkamer en een redelijke woonkamer. Maar gelukkig maar voor drie nachten .....

Jaizkibel

Deze ochtend zijn we lekker wakker geworden. Het weer is hier heerlijk, een aangename 25 graden overdag en lekker koel in de avond en nacht. Dat betekent raam open en lekker fris slapen. Nadat we fris en fruitig wakker zijn geworden hebben we een goed stevig ontbijt tot ons genomen en zijn we op stap gegaan. We zijn een paar kilometer verder gestrand in Pasai Bonami, een leuk autentiek Baskisch plaatsje waar 20 jaar geleden de ETA hun operaties nog voorbereiden. Het enige wat nu nog doet denken aan de ETA zijn de stempels op de muren. Deze laat nog steeds de beoogde afscheiding van het baskenland zien.

We hebben uiteindelijk weer ruim 12.000 stappen op de teller gekregen, het dorpje wordt dmv een baai gescheiden van een plaatsje aan de overkant. Dat betekent dat we met een bootje naar de overkant zijn gevaren en daar ook een hele wandeling over de kade en in het dorpje hebben gemaakt. Natuurlijk nemen we de tijd voor happie en sappie.

Niet te veel sappies, want we gaan deze middag naar het hoogste punt van de westelijke Pyreneeen, de Jaizkibel. Een berg op ruim 500 meter hoogte met mooi uitzicht over land, zee en frankrijk. Daar hoog in die bergen, daar wonen schapen en koeien. die grazen de hele dag op die steile hellingen, pfff ik krijg bij het zien al pijn in de enkels ....

San Sebastian

We hebben goed geslapen, lekker ontbeten, kortom weer fris en fruitig gaan we op weg. Eerst naar Hondaribbia, een klein grensplaatsje van waar we zo naar Frankrijk konden kijken. Daarna op weg naar San Sebastian, wat een prachtige route! Alleen het parkeren in Spanje is toch wel een dingetje. File richting de parkeergarages, langs de weg geen plek. Uiteindelijk aan het einde van de boulevard een plek gevonden, en dan moet je in het Basks lezen hoe het werk. Dat duurt even, kost wat frustratie maar daarna konden we onze weg naar het strand vervolgen.

De boulevard is zo’n 4 km lang, maar je moet ook weer terug. We zijn tot 2/3 gegaan en de eindklim naar Jezus hebben we later met de auto gedaan. Je moet zo’n eerste dag in de zon met ca. 27 graden niet overdrijven. Goed smeren en goed nat houden is een veelgehoord advies waar we ons graag aan houden.

In de avond hebben we maar een pinxchos restaurant opgezocht en ons lekker later verwennen. De toon is gezet!

PS de foto's komen wat later want internet is traag hier!

Eindelijk we mogen weer!!!

23 Augustus 2021

Eindelijk, we gaan weer op pad! Lekker even paar weken ontspannen en genieten in Spanje. We waren even vergeten hoe het was om vroeg op te staan. Om 03.30 uur kwamen er eerst wat geluiden uit de wekker, vervolgens wat gemompel uit ons want om 09.15 vliegen we naar Bilbao. Het voordeel is wel dat je lekker kunt doorrijden. Omstreeks 06.00 uur kwamen we bij de parking waar we onze trouwe vierwieler voor drie weken moeten achterlaten. De buschauffeur wachtte keurig op ons en vertelde ons nog even over de historie van Schiphol. Iets met bodem van een meer, iets waar ik in deze omgeving meer gegadigden voor heb…..

Op het vliegveld en in het vliegtuig weer even de oude ergenissen van mondkapje en zo, gelukkig is het geen lange vlucht en tijdens het eten en drinken mag dat tuig weer even af. Dan weet je dus wat we onderweg gedaan hebben…

Na een rustige vlucht even een uurtje wachten totdat we de auto konden ophalen. Het is een mooie Opel Grandland geworden, een lekkere felle SUV waar we de pyreneeën kunnen bedwingen. Op weg naar ons eerste hotel in Irun zijn we van van de snelweg af gegaan en lekker toeristisch gereden. Prachtige kust trouwens. Uiteindelijk toch wel heel moe van de reis, even snel een Pinxchos naar binnen werken en slapen.

De vakantie is nog lang!

PS. Nog geen enkels in het gips of andere ongemakken

Onze 3 weekse rondreis door het Baskenland

Een jaar later dan gepland vertrekken we 23 augustus dan eindelijk naar het Baskenland om daar samen weer nieuwe avonturen te beleven tijdens onze 3-weekse rondreis.

De LAatste dag in LA

Helaas komen alle mooie momenten tot een einde, zo ook deze vakantie. We hebben vannacht prima geslapen maar we werden wakker met het gevoel dat ze het hotel aan het verplaatsen waren. Naast ons hotel zijn ze nl. bezig om een nieuwe trambaan te maken en dat brengt nogal wat trillingen en geluid met zich mee. Maar goed, nu we toch wakker zijn doen we het op onze laatste hele dag ook maar even rustig aan. We gaan wat dingen doen die we eigenlijk aan het begin van de vakantie hadden willen doen, echter toen was Sylvia nog zodanig vermankt, dat we geen normaal programma konden draaien.

We beginnen met een bezoekje aan de Hollywood bowl. Wat denken jullie dat dit is? Ik dacht eigenlijk aan het stadion waar jaarlijks de finale van het American Football wordt gespeeld, met in de pauze een spetterend optreden van Beyoncé, Maroon 5 of Madonna. Nou opgetreden wordt er wel want het blijkt een openlucht theater te zijn waar alle groten der aarde al hebben opgetreden. Het bestaat al ruim 80 jaar en Elton John heeft het record aantal optredens op zijn naam staan. Het biedt plaats aan 18.000 bezoekers en het ziet er echt heel indrukwekkend uit. Zoals gezegd, alle groten der aarde hebben hier opgetreden, van The Doors tot The Beatles en van The Rolling Stones tot Beyoncé. Helaas was het bijbehorende museum dicht op maandag.

Op de terugweg zijn we nog naar de Whisky a gogo geweest, helaas was deze dicht want we hadden er graag een biertje willen drinken en een optreden willen bekijken. De kenners onder ons weten wel waarom, in 1964 opende deze zaak haar deuren, in 1965 werd deze zaak wereldberoemd door oa de optredens van The Doors. Ik heb in ieder geval de zaak gezien, er naar binnen kunnen kijken en de artiesteningang bekeken en belopen.

Daarna naar de walk of Fame. Dit is typisch zo’n Amerikaans dingetje. Allerlei typische mensen verkleed als Spider-Man, of als weet ik veel wat … en maar proberen je iets te laten doen, kopen, maken voor geld. Maar ja, als je in LA bent moet je daar even geweest zijn. We hebben wat sterren op de grond zien liggen, bij Michael Jackson zag je mensen op hun knieën neerzakken. En hun handen de lucht in steken. Met de kennis van nu ga je er toch iets anders naar kijken.

Ook Venice Beach stond nog op ons programma. Echt weer zo’n herkenbaar momentje. Het lijkt of je al duizenden keren bent geweest maar dat zijn films die je hebt gezien. Overigens merken we wel wat meer spanning in het land …. Of dat nou komt omdat wij morgen weggaan of omdat ene Trump morgen in LA komt weten we niet …. Op een gegeven moment werden wij, Sylvia en ik, toen we rustig naar de verrichtingen in een skatepark aan het kijken waren, een soort van omsingeld door de LAPD. De een liep met getrokken wapen, de ander pakte zijn handboeien …. Wij liepen langzaam achteruit want ja, ….. je weet het niet he. De agenten hadden zich inmiddels vermenigvuldigd (van 3 tot 6) en verspreiden zich nog wat meer. Op enig moment kwam een agent naar ons toe ….. hij vertelde dat ze melding hadden gekregen van iemand met een mes en waren op zoek naar hem, nou wij waren het niet en we hebben hem ook niet gezien. Ze gaan zo bij meer omstanders te werk maar blijkbaar heeft niemand de messentrekker gezien. Dus onverrichter zaken trekken ze zich weer terug. Je moet het gezien / meegemaakt hebben maar ik vond het toch ff vreemd …. Het was een beetje intimiderend eigenlijk. Na nog een rondje gelopen te hebben en wat gedronken te hebben zijn we weer terug naar Hollywood gegaan.

Onderweg zagen we drie helicopters inde lucht zweven. Nu weten we dat er een klein stukje verderop een ontruiming heeft plaats gevonden vanwege een onbeheerd achtergebleven rugzak. We zagen op tv een nieuwsrapportage hierover, er werd een robot op afgestuurd en de hele middag/avond zijn ze er zoet mee geweest. Er wordt dus gelijk groot materieel ingezet en het zekere voor het onzekere genomen. Twee jaar geleden in Tsjechië ging dat we even anders, gewoon iedereen een paar meter naar achteren, een hond er op af sturen en kwispelen en klaar.

Tot slot gaan van nog even eten in het Hardrock café Hollywood. Lekkere muziek, lekker eten en een lekker prijsje …. We hebben de leren broek van Jim Morisson zien hangen…. Ze zijn hier echt trots op hun sterren … dat merk je aan alles. Wij zijn er klaar mee. We gaan naar huis, koffers inpakken. Morgen nog ff wat tijd verdrijven voordat we om 16.45 uur gaan vliegen, op woensdag komen we weer thuis. Wij vinden het weer leuk om de foto’s en de verhalen met jullie te delen. Wij bedanken jullie voor je reacties en hopen jullie snel weer te zien / spreken.

Back to LA

Vannacht wederom prima geslapen. Na 3 dagen slecht slapen hebben we nu 2 nachten kunnen herstellen. Dus zijn we ook fit om de laatste vakantiedagen nog volop te kunnen genieten. Wat staat er vandaag op het programma? We maken de cirkel rond en gaan terug naar de plaats waar we 3 weken geleden zijn begonnen. Ik heb Sylvia wel gevraagd deze keer niet zo uitbundig de grond te kussen.

We gaan vandaag van Pismo Beach naar LA, een rit van een kleine 200 Miles. Onderweg stoppen we in Solvang.Het is in de States maar het is geheel gebouwd in de Deense stijl. Ook de restaurantjes en zo zijn in Deense stijl. Het voordeel hiervan is dat we nu niet apart nog een keer naar Denemarken hoeven te gaan. We hebben het nu wel gezien. Op zich wel grappig maar het is nu ook weer niet zo dat we de vlag gaan uithangen en iedereen adviseren hier naar toe te gaan.

Na een kleine versnapering gaan we dan ook door …. Door naar de volgende tussenstop Santa Barbara. Het is weer een mooi plaatsje aan de Westkust van Amerika, waarvan er zoveel zijn. Ook hier wonen weer flink wat rijke lui … gezien de huisjes, auto’s en bewaakte woongebieden. Het is leuk om er doorheen te wandelen.

Dus maar weer snel de auto in. We rijden weer de route van Highway 1, zoals gezegd een prachtige route. Dicht langs de kust, normaal gesproken met mooie vergezichten. Vandaag echter niet … er was over bijna de hele kuststrook een band van zo’n 500 meter landinwaarts met bewolking en koelere lucht. Het scheelt zo’n 10 graden (22 ipv 32 graden). De mist is ook niet hoog, als je over sommige heuvels rijd zie je ook dat je boven die ene wolk uitkomt en stijgt de temperatuur weer flink. Wij zijn geen weer deskundigen en hebben dus geen idee hoe dit fenomeen heet, maar vreemd vinden wij het wel.

Het volgen van route 1 is ook wel een dingetje. De TomTom stuurt je steeds een andere kant op omdat de snelweg nou eenmaal sneller is (het heet niet voor niets snelweg). Daarnaast loopt de Highway 1 soms ook gelijk met de US-101 en soms ook weer met een Interstate-weg. Bij een volgende kruising moet je maar ruiken dat je voor Highway 1 er weer af moet. Jullie kunnen je allemaal wel een voorstelling maken van de spanningen die dat soms opleveren in een auto tussen de chauffeur en de bijrijdster!! :-)

Vlak bij Santa Monica, de pier waar we de 1e dag ook heen zijn gegaan, zijn we gestopt bij een Mexicaans restaurant voor een lekkere taco althans mijn taco voldeed aan mijn verwachtingen. De burrito van Sylvia niet …. Daar zaten allemaal zwarte bonen, rauwe uien e.d. in en Syl lust geen zwarte bonen.Blehhh!!!

Pismo Beach

Wat een heerlijke nacht …. Lekker bed, geen herrie, geen chips, gewoon zoals een bed hoort te zijn, ontspannend. Daarna lekker relax de dag begonnen. Ff douchen, haren, nagels en dat soort zaken gaan we op weg naar onze dierentuin.

We gaan naar Morro Beach, een klein leuk plaatsje aan de kust. We lopen lekker relaxed in het zonnetje het stadje door, er is een zaterdagmarkt met enkele kraampjes, we drinken wat. Lopen weer tegen een platenzaak op en verwonderen ons weer over wat ze allemaal hebben en wat ze er voor vragen …. Uiteindelijk lopen we door naar de kust en we horen de zeeleeuwen ons al gedag zeggen. We moeten er toch maar even naar toe … het blijft zo mooi …. Ff later zien we ze weer liggen, midden in de haven op een ponton. Maar wat zien we nu …. Hahah een zeeotter is lekker bezig om te eten. Hij duikt om wat schelpdieren op te vissen en gaat ze op zijn rug in het water liggend voor onze neus op peuzelen.

Het is een plaatsje dus uiteindelijk zijn we ook zo weer klaar met het plaatsje en gaan we terug naar Pismo Beach en daar werden we weer enorm verrast. Op de achtergrond zagen we nl. enkele walvissen. Regelmatig spuiten ze water omhoog en springen ze uit het water. Het is alleen zo ver weg en toch ook weer zo dichtbij. Ook dit is weer fantastisch om te zien.

Voldaan gaan we een hapje eten en een biertje drinken. Onze dierentuin heeft ons veel plezier beleefd. Morgen weer naar LA, kijken of Sylvia weer de grond gaat kussen als ze aankomt …